Κυριακή σούρουπο στο Παγκράτι. Σε μία από τις ωραίες πλατείες του γεμάτη από ζωή, όπως όλες οι πλατείες του Παγκρατίου, όλες της ώρες της μέρας και όλες τις μέρες. Ροζέ κρύο στο ποτήρι κουβεντούλα. Δεν θες και πολλά για να περάσεις ωραία.
- του Δημήτρη Γιαγτζόγλου
Έρχεται η ώρα να φύγουμε. Για ώρα έβλεπα κοντά μας μια κοπέλα. Κατάλαβα ότι περίμενε τραπέζι και της έκανα νόημα ότι φεύγουμε για να καθίσει. Πλησίασε πολύ ευγενικά. Μέχρι να έρθει ο λογαριασμός πιάσαμε την κουβέντα. Να γιατί δεν πρέπει να βιαζόμαστε πάντα. Πως το έφερε η κουβέντα, μου είπε ότι θα φύγει την ερχόμενη εβδομάδα για το Χονγκ Κονγκ.
Εδώ είμαστε σκέφτομαι. Ρωτάω δύο τρία πραγματάκια και αντιλαμβάνομαι ότι έχω πέσει πάνω σε περίπτωση. Η Σοφία, λοιπόν, ζει στο εξωτερικό εδώ και χρόνια και στην ουσία η δουλειά της είναι να προτείνει τι προϊόντα θα πουλάει ένα μεγάλο πολυκατάστημα. Έχει ζήσει σε πολλές χώρες, ζηλευτό βιογραφικό και μοναδικές εμπειρίες. Να γνωρίσουμε τη Σοφία Μακρίδη.
Ποια ακριβώς είναι η δουλειά της; «Η δουλειά μου είναι ν επιλέγω τι θα πουλάνε μεγάλα πολυκαταστήματα, το λέω πολύ απλά, ασχολούμαι με τον χώρο της μόδας, τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Ουσιαστικά επιλέγω τα προϊόντα που έχει ένα πολυκατάστημα. Με βάση τις αναλύσεις στοιχείων για τις πωλήσεις των προηγούμενων σεζόν ή του προηγούμενου έτους, με βάση την εταιρεία και ένα μικρό ποσοστό και το προσωπικό σου γούστο, τι πιστεύεις ότι ταιριάζει στον πελάτη σου. Σημαντικό ρόλο παίζει και η εμπειρία».
Πότε αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί με τον συγκεκριμένο χώρο; «Πολύ μικρή αποφάσισα ότι μου αρέσει αυτός ο χώρος στα 12-13 μου. Ταξιδεύαμε πάρα πολύ με τους γονείς μου και βλέποντας όλα αυτά εκτός συνόρων και αυτό με ενέπνευσε να ασχοληθώ με αυτό το αντικείμενο. Αρχικώς σαν σχεδιάστρια, αλλά επειδή ακριβώς υπάρχουν πολλοί τομείς σε αυτό τον χώρο επέλεξα τα τελευταία χρόνια αυτό που κάνω τώρα. Σπούδασα σχέδιο μόδας στην Αγγλία, αλλά κι έναν διαφορετικό τρόπο στο να προωθείς το προϊόν σου. Μετά πήγα και συνέχισα τις σπουδές στη Σαγκάη. Και τα τελευτά χρόνια, λοιπόν, συνολικά έχω μείνει στην Αγγλία, Κίνα, Ιταλία, Αραβικά Εμιράτα και τώρα μετακομίζω στο Χονγκ Κονγκ».
Τι της έχει κάνει εντύπωση από τις χώρες που έχει ζήσει; «Στην Κίνα κάθε πόλη είναι διαφορετική. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ Σαγκάης και Πεκίνου για παράδειγμα. Διαφορά σε επίπεδο μόρφωσης, συμπεριφοράς ακόμη και στην ίδια τη Σαγκάη. Μεγάλη διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών τότε. Τα τελευταία χρόνια αυτή η ψαλίδα κλείνει. Πριν μετακομίσω στο Ντουμπάι είχα μια άλλη εικόνα σε σχέση με αυτό που έζησα. Το είχε πει πολύ ωραία μια φίλη μου. «Αν σας αρέσει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ε φανταστείτε μια πόλη έτσι φτιαγμένη».
Τι της λείπει από την Ελλάδα και σκέφτεται κάποια στιγμή να επιστρέψει; Και τι της έκανε εντύπωση από την Ελλάδα της κρίσης κάθε φορά που επέστρεφε έστω και για λίγο; «Από τη Ελλάδα μου λείπουν η οικογένεια και οι φίλοι μου αλλά και αυτοί οι 4-5 υπέροχοι μήνες του καλοκαιριού. Θα σκεφτόμουν μια πρόταση από ένα μεγάλο πολυκατάστημα στην Ελλάδα αλλά προς το παρόν αφού έχω μια ακόμη ευκαιρία για μια ακόμη περιπέτεια, να μάθω και περισσότερα, θα το καθυστερούσα. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε και συλλέγουμε και περισσότερες ευκαιρίες και εικόνες τόσο καλύτερη θα είμαι όταν επιστρέψω. Έχω πολλούς φίλους που ζούσαν έξω τα τελευταία χρόνια και αρχίζουν να επιστρέφουν. Μαζί φέρνουν και ότι έμαθαν τόσα χρόνια.Κάθε φορά που γύριζα μέσα στα χρόνια της κρίσης αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το ότι έβλεπα να αλλάζουν οι άνθρωποι. Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε άλλους για το τι συμβαίνει παρά να βλέπουμε τα δικά μας λάθη. Και ακόμη παραμένει αυτό. Πίστευα ότι με την κρίση λίγο θα ενωθούν οι άνθρωποι».
Το πιο περίεργο φαγητό που δοκίμασε; «Στην Κίνα δοκίμασα φίδι. Δεν μου το είχαν πει. Ένα από τα πιάτα ήταν φίδι. Η γεύση έμοιαζε με κοτόπουλο. Με λίγο διαφορετική υφή. Κι εκεί ρώτησα τι είναι αυτό που τρώω και μου είπαν φίδι. Δεν θα το επέλεγα να το ξαναφάω».
Όταν λέει ότι είναι ελληνίδα πως την αντιμετωπίζουν; «Το ότι είμαι ελληνίδα το βλέπουν θετικά. Ακόμη και σε συνεντεύξεις που δίνω για την δουλειά ποτέ δεν μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Αντιθέτως την αγάπη για την Ελλάδα την έχω νιώσει παντού».