Κατά καιρούς και για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους έχουν προκύψει διάφορα παρατσούκλια για τους κατοίκους κάποιων περιοχών της Ελλάδας. Ποιο είναι το δικό σας παρατσούκλι, σύμφωνα με τον τόπο καταγωγής σας;
Αθηναίοι: Γκάγκαροι. Ο όρος χρησιμοποιείται για τους παλιούς Αθηναίους κυρίως
Αργίτες: Πράσα ή πρασάδες. Λόγω των πολλών καλλιεργειών πράσων στην περιοχή.
Αρκάδες: Σκόρδα ή ζυγίδες. Το δεύτερο επειδή πουλούσαν αβγά με το ζύγι και όχι με το κομμάτι
Αρτίνοι: Νερατζόκωλοι. Επειδή τα νεράντζια είναι τοπικό προϊόν.
Η αρχαία ελληνική (δυστυχώς) ΔΕΝ είναι η πιο πλούσια γλώσσα στον κόσμο
Βολιώτες: Αυστριακοί
Βορειοελλαδίτες: Βούλγαροι
Γιαννιώτες: Παγουράδες
Ελλαδίτες: Καλαμαράδες (από τους Κυπρίους)
Θεσσαλονικιοί: Μπαγιάτηδες ή Καρντάσια
5 στρατηγικές για να θυμάστε με την πρώτη όλα όσα μαθαίνετε
Καλαματιανοί: Σύκα ή σωματέμποροι
Καρδιτσιώτες: Καραγκούνηδες
Κρητικοί: Πέτσακες και σβούροι. Οι χαρακτηρισμοί είναι μειωτικοί και συνήθως χρησιμοποιούνται από Κρητικούς για άλλους συμπατριώτες τους
Λαρισαίοι: Τυριά
Μανιάτες: Κακαβούλια
Ναυπλιώτες: Κωλοπλένηδες (επειδή χρησιμοποιούσαν τις τούρκικες τουαλέτες με το ρουξούνι)
Νοτιοελλαδίτες: Χαμουτζήδες
Πατρινοί: Μινάρες (τοπική βρισιά)
Ρόδιοι: Τσαμπίκοι
Σερραίοι: Ακανέδες
Ανατροπή- Αυτή η απόλυτα αηδιαστική συνήθεια κάνει καλό στην υγεία
Τρικαλινοί: Τυριά
*Με πληροφορίες από το βιβλίο του Γιώργου Σαραντάκου «Η Γλώσσα έχει κέφια». Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου