Εκτός από μια εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα είναι και διάνοια. Η ηθοποιός που ξεκίνησε την καριέρα της στην υποκριτική σε πολύ νεαρή ηλικία δεν έμμεινε εκεί και σπούδασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο του Χάρβαντ. Είχε μάλιστα δηλώσει πως δεν την ενδιέφερε καθόλου το ενδεχόμενο να καταστρέψει την καριέρα της η επιλογή της να σπουδάσει: «Προτιμώ να είμαι μορφωμένη παρά διάσημη» είχε δηλώσει.
Ο λόγος για την Νάταλι Πόρτμαν η οποία μάλιστα έχει IQ 140!
Η Πόρτμαν συμμετείχε σε πολλές σχολικές θεατρικές παραστάσεις έως τα 13 της, οπότε έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο. Ως Ματίλντα έγινε η φαντασίωση όλων των εφήβων της δεκαετίας του ’90. Ακολούθησαν ορισμένοι μικροί ρόλοι στον κινηματογράφο μέχρι την παγκόσμια αναγνώριση της το 1999. Ενσάρκωσε για πρώτη φορά την Πάντμε Αμιντάλα στην ταινία «Star Wars: Η αόρατη απειλή». Η κοπέλα όμως δεν παρευρέθηκε στην παγκόσμια πρεμιέρα, γιατί ήταν η περίοδος των τελικών εξετάσεων και προτίμησε να μελετήσει.
Μετά τον «Πόλεμο των Άστρων» η Νάταλι Πόρτμαν σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Με δείκτη νοημοσύνης στο 140, γρήγορα έγινε βοηθός ενός καθηγητή της. Έθεσε προτεραιότητα στις σπουδές της και δεν συμμετείχε σε καμία ταινία, παρά μόνο το καλοκαίρι. Η Πόρτμαν έπαιξε και σε θεατρικά έργα δίπλα στην Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, ενώ όταν υποδύθηκε την Άννα Φρανκ, στα διαλείμματα πάντα έκλαιγε, καθώς οι παππούδες της είχαν δολοφονηθεί στο Άουσβιτς….
Παρά τις πολλές προτάσεις που είχε, η Πόρτμαν ήταν αρκετά επιλεκτική και ποτέ δεν γύρισε ερωτικές σκηνές ή πλάνα που θα φαινόταν γυμνή. Μάλιστα, αρνήθηκε να παίξει στην ταινία «Η μητέρα μου κι εγώ» μαζί με την Σούζαν Σάραντον, καθώς έπρεπε να γυρίσει μία ερωτική σκηνή. Μετά από παρέμβαση της Σάραντον, ο σεναριογράφος αφαίρεσε την επίμαχη σκηνή και η Πόρτμαν συμφώνησε να εμφανιστεί στο φιλμ. Οι μεγάλες επιτυχίες Μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μετακόμισε για ένα χρόνο στο Ισραήλ για να ολοκληρώσει και τις μεταπτυχιακές της σπουδές. Στη γενέτειρά της, έκανε αρκετές διαλέξεις σχετικά με την τρομοκρατία και την εικόνα της χώρας της, όπως προβαλλόταν στο εξωτερικό. Επέστρεψε στην Αμερική και επικεντρώθηκε στην ηθοποιία.
Η δεκαετία του 2000 ήταν πολύ παραγωγική για τη ίδια που ενσάρκωσε πολλούς χαρακτήρες και πειραματίστηκε με πολλά κινηματογραφικά είδη. Το 2010 κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ. Ως Νίνα Σέιερς, χορεύτρια μπαλέτου, που έφτασε στα άκρα γα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι, η Πόρτμαν ήταν εξαιρετική. Η ηθοποιός ακολούθησε εξαντλητική δίαιτα, όπου έχασε 9 κιλά και περνούσε τουλάχιστον 8 ώρες κάνοντας μπαλέτο. Λίγες μέρες αφότου βραβεύτηκε με το χρυσό αγαλματίδιο, διαδόθηκαν φήμες ότι δεν ήταν η Πόρτμαν που έκανε τις χορευτικές κινήσεις, αλλά επαγγελματίες χορεύτριες και στην ουσία δεν έπρεπε να βραβευτεί. Άμεσα, ο σκηνοθέτης του «Μαύρου Κύκνου», Ντάρεν Αρονόφσκι με γραπτή ανακοίνωση, υπερασπίστηκε την Πόρτμαν.