Το ξέρετε ότι κάποια από τα αγαπημένα σας σνακ, από μια σόδα μέχρι τα δημητριακά στο πρωινό, μπορούν να κρύβουν θεραπευτικές ιδιότητες; Πως, είτε κατά λάθος είτε σκόπιμα, το μάρκετινγκ και η ιατρική βρέθηκαν στην ίδια πλευρά της ιστορίας της διατροφολογίας;
Μια έρευνα αναζήτησε την ιατρική προέλευση ορισμένων από τα τρόφιμα και ποτά που θα βρείτε στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Μπισκότα και νιφάδες καλαμποκιού
Τα κράκερς Γκράχαμ δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από ένα ελαφρύ σνακ. Πολύ πριν φτάσουμε στα μελωμένα μπισκότα που γνωρίζουμε σήμερα, το πρωτότυπο επινοήθηκε από τον Σιλβέστερ Γκράχαμ έναν πρεσβυτεριανό υπουργό για την καταπολέμηση της ανηθικότητας! Δημιούργησε το κράκερ το 1829 για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν τη Διατροφή Γκράχαμ, μια σειρά τροφίμων που υποτίθεται ότι κρατούσε μακριά από τους ανθρώπους τις… πονηρές σκέψεις και ορμές! Χιλιάδες «Γκραχαμιστές» προσχώρησαν σε αυτή τη δίαιτα που αποτέλεσε ένα από τα πρώτα χορτοφαγικά κινήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο όμως εξαφανίστηκε μετά το θάνατο του Γκράχαμ το 1851.
Ωστόσο, ένας «Γκραχαμίτης» παρέμεινε σε επαγρύπνηση, ο Δρ John Harvey Kellogg. Το 1876 ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Μεταρρυθμίσεων Υγείας και μαζί με τον αδελφό του ανακάλυψαν κατά λάθος τα κορν φλέικς, νιφάδες σταριού για την ακρίβεια, όταν ζύγισαν σιτάρι για ζύμη ψωμιού και αποφάσισαν να το επεξεργαστούν ούτως ή άλλως. Αυτές οι νιφάδες ψήθηκαν και οδήγησαν σε ένα τραγανό τελικό προϊόν. Ο Δρ. Kellogg το πρότεινε ως μέρος της δίαιτας Graham, υποστηρίζοντας ότι θα μείωνε τη δυσπεψία. Ο μικρότερος αδελφός του Γουιλ είχε περισσότερο επιχειρηματικό πνεύμα και αποφάσισε να δοκιμάσει τη συνταγή του με καλαμπόκι, να προσθέσει ζάχαρη και να το βγάλει στην αγορά. Η συνέχεια είναι γνωστή…
Το φιλέτο
Θα μπορούσατε να τρώτε μόνο ένα είδος φαγητού για αρκετές ημέρες; Αρχίζοντας το 1854, ο Δρ. James Henry Salisbury το έκανε αυτό πολλές φορές σε πειράματα, για περίπου 30 χρόνια. Πίστευε ότι ορισμένα τρόφιμα θα μπορούσαν να θεραπεύσουν ασθένειες και να οδηγήσουν σε διαρκή υγεία, οπότε γιατί να μην ζήσει με ένα φαγητό τη φορά για να μετρήσει καλύτερα τα πλήρη αποτελέσματά του;
Ένα από τα πρώτα του πειράματα ήταν μόνο φασόλια για τρεις ημέρες. Στη συνέχεια ακολούθησε βρώμη και κουάκερ για 30 ημέρες. Ο Salisbury αναφέρθηκε σε αυτή την έρευνα όταν δημοσίευσε το 1888 τη «σχέση της τροφής και της νόσου». Σε αυτήν, περιέγραψε αυτό που είναι τώρα γνωστό ως φιλέτο Salisbury ως φάρμακο για ασθενείς που υποφέρουν από αναιμία, κολίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, ρευματισμούς ακόμη και φυματίωση . Πιστεύει ότι η συνταγή του, η οποία επρόκειτο να καταναλωθεί τρεις φορές την ημέρα, μαζί με άφθονο ζεστό νερό για να ξεπλυθεί το πεπτικό σύστημα, ήταν το πιο εύπεπτο φαγητό!
Αναψυκτικά
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται , τα αναψυκτικά παρασκευάστηκαν για να εξυπηρετήσουν ιατρικό σκοπό. Η 7Up προβλήθηκε ως ένα ποτό που σταθεροποιούσε τη διάθεση, επειδή περιείχε κιτρικό λίθιο, το ίδιο συστατικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ψυχιατρικών καταστάσεων. Βγήκε στην αγορά το 1929 και το λίθιο δεν απομακρύνθηκε παρά το 1950.
Ο Dr Pepper, το παλαιότερο αναψυκτικό στις ΗΠΑ, διατέθηκε στο εμπόριο ως ενεργειακό ποτό που τονώνει τον εγκέφαλο. Παρασκευάστηκε από τον φαρμακοποιό Charles Alderton το 1885 και πρωτοπωλήθηκε σε φαρμακείο στο Waco του Τέξας.
Μόλις ένα χρόνο αργότερα το 1886, η Coca-Cola παρασκευάστηκε από άλλο φαρμακοποιό τον John Pemberton. Είχε αρχικά κυκλοφορήσει ένα κρασί το οποίο περιείχε καρύδια πλούσια σε καφεΐνη που ισχυρίστηκε ότι θα μπορούσε να θεραπεύσει τα πάντα, από το πρόβλημα των νεύρων μέχρι την εξάντληση. Η διάθεση του μπλόκαρε λόγω τοπικών νόμων που απαγορεύουν το αλκοόλ γι ‘αυτό χρησιμοποίησε σιρόπι ζάχαρης για να αναπτύξει μια μη αλκοολούχο έκδοση και την ονόμασε Coca-Cola.
Το ποτό έγινε δημοφιλές μόνο μετά το θάνατο του Pemberton το 1888, οπότε ο ιδρυτής της Coca-Cola Company, Asa Griggs Candler, αγόρασε τα δικαιώματα και το έβγαλε στην αγορά στο εμπόριο ως «τονωτικό και κατά του πονοκεφάλου». Σήμερα, η συνταγή παραμένει επτασφράγιστο μυστικό στην Ατλάντα.