3 top δεξιά, GOOGLE NEWS, ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πώς ο Αβραμόπουλος κέρδισε την εμπιστοσύνη του Ερντογάν

Η αναφορά του Ερντογάν, μεταξύ άλλων, πως είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι «στην Ελλάδα έχουμε έναν κοινό φίλο, έναν πρώην δήμαρχο» προφανώς «φωτογραφίζει» τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Πως όμως κέρδισε την εμπιστοσύνη του Ερντογάν ο Έλληνας πολιτικός;

  • Γράφει ο Κώστας Αττίας

Ήταν μόλις στις 8 Αυγούστου 2019 όταν, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, με την ιδιότητα του Ευρωπαίου Επίτροπου Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας απηύθυνε ομιλία στην 11η σύνοδο των Τούρκων Πρέσβεων στην Άγκυρα.

Αίσθηση τότε προκάλεσε η αναφορά του πως «ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας ηγέτης με όραμα, και ο Πρόεδρος της Τουρκίας κ. Ερντογάν – με τον οποίο έχω δημιουργήσει ένα μακρύ και ισχυρό δεσμό και μία σχέση εμπιστοσύνης από τον καιρό που ήμασταν δήμαρχοι των Αθηνών και της Κωνσταντινούπολης –  είναι και οι δύο ισχυροί πολιτικοί».

Όσοι ξέρουν όμως το παρελθόν των δύο ανδρών θυμούνται πως οι δύο πολιτικοί δημιούργησαν έναν ισχυρό πολιτικό δεσμό όταν ήταν και οι δύο δήμαρχοι.

Δεν ήταν οι εθιμοτυπικές επαφές που τους έφεραν κοντά αλλά η άγνωστη στον πολύ κόσμο ποινή φυλάκισης στην οποία είχε καταδικαστεί ο Ερντογάν, δήμαρχος Κωνσταντινούπολης τότε, με την κατηγόρια της υποκίνησης θρησκευτικού μίσους.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος τον είχε επισκεφτεί στην φυλακή και έκτοτε οι δύο πολιτικοί κρατούν ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας.

Από την μεριά της τηλεφωνικής γραμμής που είναι ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών και στην συνέχεια Άμυνας της Ελλάδας είναι γνωστό πως τα μηνύματα που διαβιβάζονται είναι πως η διπλωματία παραμένει η πρώτη και η έσχατη λύση για την αντιμετώπιση σημαντικών διεθνών και εθνικών θεμάτων, την αποφυγή τριβών και αδιανόητων εξελίξεων.

Σε μία φράση αυτό είχε αποτυπωθεί και στην ομιλία του Δ. Αβραμόπουλου στην Άγκυρα. Όπως είχε πει: «Μπορούμε να είμαστε την ίδια στιγμή πατριώτες και πολίτες του κόσμου», παραφράζοντας το Σωκράτη και τον Κομφούκιο, και στέλνοντας το μήνυμα πως οι εθνικιστικές κορώνες και οι προκλήσεις δεν οδηγούν πουθενά.