Το πινγκ – πονγκ μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του Υπουργείου Οικονομικών φαίνεται πως έληξε με ένα αποτέλεσμα που φέρνει στην θέση του ηττημένου τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Με μία απάντηση που θυμίζει την φράση «το ταμείον είναι μείον» οι ελπίδες χιλιάδων στρατιωτικών για καλύτερες ημέρες φαίνεται πως μπήκαν οριστικά στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Το σίριαλ με την καταβολή νυχτερινής αποζημίωσης στους στρατιωτικούς κρατάει πάρα πολύ καιρό. Οι στρατιωτικοί πίστευαν πως σύντομα θα είχε ένα ευχάριστο τέλος όμως όπως φαίνεται έκαναν λάθος, η πρόσφατη απάντηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου πως για την καταβολή του επιδόματος νυχτερινής αποζημίωσης «η αρμοδιότητα για την πολιτική μισθών και αποζημιώσεων ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών (Υ.Ο.), το οποίο την εξειδικεύει με ειδικούς νόμους, με βάση τις εκάστοτε οικονομικές συνθήκες και την εφαρμοζόμενη δημοσιονομική πολιτική» τους είχε άλλωστε προϊδεάσει πως τα νέα δεν θα ήταν καλά.
Την οριστική ταφόπλακα στις ελπίδες τους πως η νομοθετημένη από το 2017 αποζημίωση νυχτερινής απασχόλησης θα τους καταβληθεί τελικά βάζει όμως το Υπουργείο Οικονομικών.
Σε έγγραφο του προς την Βουλή ο Υφυπουργός Οικονομικών Θ. Σκυλακάκης επιστρέφει πίσω στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας την ευθύνη να βρεθούν τα χρήματα λέγοντας πως «για την χορήγηση της ανωτέρω αποζημίωσης (σ.σ. 2,77 € ανά ώρα νυχτερινής απασχόλησης) στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, η προκαλούμενη δαπάνη θα πρέπει να καλυφθεί στο πλαίσιο του εκτελούμενου Προϋπολογισμού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του ισχύοντος Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής».
Ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ όμως όπως είναι γνωστό είναι ήδη σε οριακό σημείο και είναι προφανές πως δεν θα βρεθούν τα χρήματα.
Παράλληλα στους στρατιωτικούς έχει γίνει καθαρό πως η κυβέρνηση δεν έχει στα σχέδια της να αλλάξει τον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης με τον οποίο δεν προβλέπεται η καταβολή αποζημίωσης στο στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων για εκτέλεση εικοσιτετράωρης υπηρεσίας κατά τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις επίσημες ή τοπικές αργίες.