Εκπαίδευση από το σπίτι, διαδικτυακά μαθήματα, χρήση υπολογιστών και προγραμμάτων -που οι περισσότεροι δεν γνωρίζαμε- από παιδιά, ακόμα και της Α΄ Δημοτικού, κάνουν πολύπλοκη και πολλές φορές δύσκολη τη ζωή των γονιών στις μέρες της καραντίνας.
Τι γίνεται όμως στην… άλλη πλευρά; Πως βιώνουν την νέα κατάσταση οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και ειδικά της πρωτοβάθμιας βαθμίδας εκπαίδευσης, οι οποίοι καλούνται μέσα σε τόσο μικρό διάστημα να δουλέψουν σε ένα εντελώς νέο εργασιακό περιβάλλον;
Τη δική τους πλευρά μεταφέρει, μιλώντας στο usay.gr, η Διευθύντρια του 14ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου, κ. Σοφία Λιανού.
«Τις πρώτες ημέρες αναστολής της λειτουργίας των σχολείων βρεθήκαμε όλοι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, χωρίς να έχουμε σαφείς οδηγίες από το Υπουργείο για το τι κάνουμε από δω και πέρα αλλά επίσης χωρίς να έχουμε οι περισσότεροι αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, ότι δηλαδή υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα σχολεία να ανοίξουν πολύ μετά τις διακοπές του Πάσχα.
Παρόλα αυτά στην πλειοψηφία των σχολείων, τουλάχιστον της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί από τις πρώτες ημέρες φρόντισαν να βρουν τρόπους επικοινωνίας με τους μαθητές τους, π.χ. μέσω μέιλ, μέσω της ιστοσελίδας κάθε σχολείου, κ.λπ.», μας λέει η κ. Λιανού, αναφερόμενη στις προσπάθειες που οι ίδιοι οι δάσκαλοι, με την παρότρυνση και της διεύθυνσης κάθε σχολείου, έκαναν προκειμένου να μην αποκοπούν τα παιδιά εντελώς από την εκπαίδευση.
«Μία εβδομάδα αργότερα άρχισαν να έρχονται και οδηγίες από το υπουργείο Παιδείας για να γραφτούν οι μαθητές στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, να χρησιμοποιηθούν από τους εκπαιδευτικούς για την ασύγχρονη εκπαίδευση οι πλατφόρμες e-class και e-me και τώρα τελευταία και παρότρυνση για σύγχρονη εκπαίδευση μέσω της πλατφόρμας webex”, λέει η κ. Λιανού, επισημαίνοντας πως «εκεί δημιουργήθηκε μια πολύ δύσκολη κατάσταση.
Αφενός όλα αυτά τα ψηφιακά εργαλεία ήταν άγνωστα στην πλειοψηφία των εκπαιδευτικών και αφετέρου οι πλατφόρμες που συνιστούσε το υπουργείο ήταν αδύνατο να αντέξουν το πολύ μεγάλο πλήθος των χρηστών. Το αποτέλεσμα ήταν οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι γονείς των μαθητών να παιδεύονται ώρες για να κάνουν έστω και μία απλή κίνηση, όπως η εγγραφή ενός μαθητή στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο».
«Οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονταν να ξενυχτούν προκειμένου να καταφέρουν να αναρτήσουν εκπαιδευτικό υλικό στις πλατφόρμες επειδή τις μικρές ώρες υπήρχε μικρότερη επισκεψιμότητα και η πρόσβαση ήταν πιο εύκολη», σημειώνει, προσθέτοντας πως «την κατάσταση αναγνώρισε το Υπουργείο και γι αυτόν τον λόγο έδωσε παράταση εγγραφών αρχικά μέχρι τις 30 Μαρτίου και αργότερα μέχρι τις 6 Απριλίου ενώ ταυτόχρονα αναβάθμισε και το δίκτυο».
Σε συνθήκες δύσκολες και πρωτόγνωρες για τους εκπαιδευτικούς, η κ. Λιανού εκφράζει το «παράπονο» πως «εκείνο το διάστημα η εκπαιδευτική κοινότητα δέχτηκε άδικη επίθεση από μερίδα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Κάποιοι δημοσιογράφοι, χωρίς να έχουν κάνει πριν καμία έρευνα, χρέωναν στους εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου όλες τις δυσλειτουργίες της διαδικασίας. Τους συνέκριναν με τους συναδέλφους των ιδιωτικών σχολείων που είχαν όμως στη διάθεσή τους άλλα ψηφιακά εργαλεία και έφταναν στο συμπέρασμα ότι το δημόσιο σχολείο υπολείπεται του ιδιωτικού. Αυτή η επίθεση δημιουργεί σε όλους μας πολλά ερωτήματα για τη σκοπιμότητα και τα κίνητρά της».
Τι γίνεται όμως σήμερα, αρκετές μέρες μετά το άνοιγμα της πλατφόρμας από του υπουργείο Παιδείας και αφού πλέον έχει λήξει η περίοδος εγγραφών στο δίκτυο;
«Σε αυτή τη φάση η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έχει δημιουργήσει ψηφιακές τάξεις και έχουν εγγραφεί στο ΠΣΔ όσοι μαθητές το επιθυμούσαν και είχαν τα μέσα. Μέσω τηλεδιασκέψεων με τους συντονιστές του εκπαιδευτικού έργου αλλά και μεταξύ των δασκάλων κάθε σχολείου προσπαθούμε να επιλύουμε προβλήματα που ανακύπτουν καθημερινά όσο αφορά τη χρήση και την εξοικείωσή μας με τα νέα ψηφιακά εργαλεία αλλά και με την παραγωγή κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού», απαντά η κ. Λιανού, επισημαίνοντας παράλληλα τα προβλήματα που παρουσιάζονται σε όλη αυτή τη διαδικασία.
«Οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας καλούμαστε τώρα να χρησιμοποιήσουμε την πλατφόρμα webex για σύγχρονη εκπαίδευση, εγχείρημα αρκετά δύσκολο κυρίως για τους μικρότερους μαθητές που χρειάζονται την παρουσία ενός ενήλικα κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας. Επιπλέον μία μέση οικογένεια με δύο παιδιά θα χρειαστεί παραπάνω από έναν υπολογιστή για να ανταποκριθεί στη σύγχρονη εκπαίδευση, ειδικά τώρα που αρκετοί γονείς εργάζονται και οι ίδιοι από το σπίτι. Το πρόβλημα αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τους υπευθύνους ώστε να εξασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία».
Επιπρόσθετα, «αρκετή σύγχυση υπάρχει στους γονείς για το τι διδάσκεται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ακούγεται ότι σε κάποια ιδιωτικά σχολεία προχωρούν σε διδασκαλία νέων ενοτήτων παρά τις σαφείς οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας ότι οι δραστηριότητες πρέπει να έχουν σκοπό την επανάληψη και την εμβάθυνση της ήδη διδαγμένης ύλης. Εμείς οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε καλά ότι το σχολείο δεν περιορίζεται στη διδασκαλία νέων ενοτήτων αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η κοινωνικοποίηση των παιδιών, η συναισθηματική και ψυχολογική τους υποστήριξη και αυτά είναι που στερούνται κυρίως τώρα που τα σχολεία είναι κλειστά και που δεν μπορούν να καλυφθούν με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Καλούμαστε λοιπόν να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε ώστε να είμαστε πλάι στους μαθητές μας και στις οικογένειές τους και τώρα αλλά και όταν επιστρέψουμε όλοι στην κανονικότητά μας, που μάλλον θα διαφέρει αρκετά από αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα», λέει τέλος η κ. Λιανού.