Αναρωτηθήκατε ποτέ τι σημαίνει Ουίγια;
Ίσως είναι το όνομα του πρώτου πνεύματος με το οποίο ήρθε κάποιος σε επαφή μέσα από το πέπλο του θανάτου. Ίσως είναι η δαιμονική δύναμη που έρχεται στο βασίλειο των θνητών. Ίσως τα πρώτα φαντάσματα με τα οποία επικοινωνήσαμε να ήταν Ευρωπαίοι που απαντούσαν «oui» και «ja». Πλάκα κάνουμε…
Ας δούμε πραγματικά ποια είναι η ιστορία του πίνακα Ουίγια…
Όπως λένε ιστορίες που έχουν τις ρίζες τους στον 19ο αιώνα, ο πίνακας Ουίγια είναι προϊόν του πνευματικού κινήματος που κατέλαβε τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Οι άνθρωποι σε ολόκληρη τη χώρα ήταν απελπισμένοι και αναζητούσαν έναν τρόπο να συνδεθούν με τους συγγενείς τους. Ως εκ τούτου, ίσως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι υπήρχαν περισσότεροι από ένας τρόποι για να μιλήσετε με ένα φάντασμα χρησιμοποιώντας ένα χαρτόνι και ένα πλαστικό – αυτό που πιέζετε γύρω από ένα πίνακα Ουίγια.
Ακόμα, ακούμε ότι το Ουίγια δεν είναι ένα γενικό όνομα για κάποιο είδος μαντείας.
Ο πνευματισμός ξεκίνησε από τις αδελφές Μαργαρίτα και Κέιτι Φοξ κάπου γύρω στο 1848, όταν λέγεται πως ήρθαν σε επαφή με το πνεύμα ενός αποθανόντος εμπόρου. Οι πρώτες… συζητήσεις δεν θα εμφανιστούν παρά μερικές δεκαετίες αργότερα.
Είναι λίγο ασαφές από πού ξεκίνησε, αλλά, πιθανότατα, προέκυψε από… πρακτικούς λόγους. Τα μέντιουμ που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με την μετά θάνατον ζωή με αυτή τη μέθοδο κάθονταν σε ένα τραπέζι, το οποίο κινείτο καθώς μιλούσαν με φαντάσματα και πνεύματα.
Αυτή η κίνηση χτυπούσε τα πλακίδια που φέρουν γράμματα επιτρέποντας να σχηματιστεί ένα μήνυμα.
Το Ουίγια αποτελείται από δύο μέρη: τον ίδιο τον πίνακα που έχει πάνω του χαραγμένα γράμματα και αριθμούς και μία μικρή σβούρα σχεδόν σε σχήμα καρδιάς, σχεδιασμένη για να ολισθαίνει ομαλά πάνω από τον πίνακα όταν δύο ή περισσότερα χέρια βρίσκονται πάνω σε αυτήν.
Πολλοί πιστεύουν ότι κάτι έξω από τον κόσμο των ανθρώπων κινεί τη σβούρα και τα χέρια των παικτών, δίνοντας απαντήσεις στις ερωτήσεις που οι παίκτες θέτουν στο πνεύμα.
Οι κινήσεις της σβούρας μπορεί να φαίνονται πολύ μυστηριώδεις στους συμμετέχοντες, οι οποίοι όλοι ορκίζονται ότι δεν κινείται τίποτα σκόπιμα.
Ουσιαστικά, όπως εξηγούν οι ερευνητές, ο πίνακας είναι ένα παιχνίδι που βασίζεται στην αυτο-εξαπάτηση.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό, αφού στην πραγματικότητα μπορεί να είναι διασκεδαστικό και τρομακτικό να προσποιούνται οι παίκτες ότι ήρθαν σε επαφή με τους νεκρούς!