Συνεχώς παραπονιόμαστε πως δεν μας φτάνουν οι ώρες της ημέρας, αλλά το ξέρετε ότι οι μέρες γίνονται όλο και μεγαλύτερες;
Βέβαια είναι μια τόσο μικρή αλλαγή που ποτέ δεν θα παρατηρήσατε.
Που οφείλεται αυτό;
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό ότι η περιστροφή της Γης έχει επιβραδυνθεί. Έχουν χρησιμοποιήσει όλες τις διαφορετικές μεθόδους, από το χρόνο και τον τόπο των αρχαίων εκλείψεων έως τις υπερ-ακριβείς σύγχρονες μετρήσεις του μήκους μιας ημέρας.
Στην πραγματικότητα, η περιστροφή της Γης δεν είναι σταθερή ούτε κατά τη διάρκεια ενός αιώνα, καθώς επιβραδύνει ή και επιταχύνει ελαφρά, πιθανώς λόγω δυσλειτουργιών στην κίνηση του τηγμένου πυρήνα του πλανήτη μας.
Γενικά όμως είναι αποδεκτό ότι ο μεγαλύτερος ένοχος της επιβράδυνσης αυτής είναι το δικό μας φεγγάρι, του οποίου η βαρύτητα σπρώχνει την παλιρροιακή διόγκωση της Γης και παίρνει τον άνεμο από τα πανιά της, σαν έναν σκέιτερ που απλώνει τα χέρια του για να φρενάρει…
Τώρα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Wisconsin Madison χρησιμοποίησαν στατιστικά εργαλεία και γεωλογικές αναλύσεις για να φτάσουν πολύ πίσω στην ιστορία της Γης και να ανακαλύψουν πόσο επιβραδύνθηκε η περιστροφή μας με την πάροδο του χρόνου. Βλέπετε, το φεγγάρι δεν είναι το μόνο πράγμα που ασκεί δύναμη στον πλανήτη μας, αφού και άλλα όργανα στο ηλιακό μας σύστημα ασκούν δυνάμεις που δημιουργούν παραλλαγές στην τροχιά της Γης γύρω από τον ήλιο, την περιστροφή της ή ακόμα και την ταλάντευση στον άξονά της.
Αυτές οι παραλλαγές είναι γνωστές ως κύκλοι του Milankovitch και καθορίζουν πώς οι ακτίνες του ήλιου χτυπάνε τη Γη και συνεπώς το κλίμα της. Οι μεταβολές του κλίματος αφήνουν γεωλογικά αποτυπώματα τα οποία οι επιστήμονες μπορούν να αναλύσουν για να δουν την ιστορία του πλανήτη μας και συνεπώς τους κύκλους Milankovitch στα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
Εάν θα μπορούσατε να υπολογίσετε πόσο γρήγορα το φεγγάρι και οι πλανήτες κινούνταν γύρω από τη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, ίσως να μπορείτε να μάθετε περισσότερα γι ‘αυτούς τους κύκλους. Αλλά αυτό είναι απίστευτα περίπλοκο και γι ‘αυτό ένας καθηγητής του Columbia είχε αναπτύξει μια στατιστική μέθοδο που ήταν τέλεια για αυτό το πρόβλημα. Για μια μελέτη που δημοσίευσαν στα Πρακτικά της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, ο καθηγητής Stephens Meyers του Πανεπιστημίου του Wisconsin Madison Geoscience και ο καθηγητής Alberto Malinverno του Columbia Lamont συνεργάστηκαν για να συνδυάσουν τη νέα μέθοδο του Malinverno με την αστρονομική θεωρία.
Χρησιμοποίησαν αυτή την προσέγγιση σε δύο στρώματα βράχων, ένα λίγων χιλιάδων ετών από το Xiamaling Formation στη βόρεια Κίνα και ένα άλλο 55 εκατομμυρίων ετών από το Walvis Ridge στο νότιο Ατλαντικό Ωκεανό. Αυτό τους επέτρεψε να καθορίσουν ταλαντεύσεις στον άξονα της Γης και το σχήμα της τροχιάς της τόσο πρόσφατα όσο και πολύ, πολύ καιρό πριν.
Η μέθοδος ήταν επιτυχημένη και έμαθαν πόσο επιβράδυνε η Γη: πριν από 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια, μια μέρα στη Γη διαρκούσε κάτι παραπάνω από 18 ώρες και η Σελήνη ήταν περίπου 43.500 χιλιόμετρα πιο κοντά μας!