Σε 15ετη κάθειρξη καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας 51χρονη η οποία πριν από 20 χρόνια είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Ελευθερία, για περίπου 20 χρόνια η 51χρονη είχε εκμεταλλευτεί αυτήν την πράξη και εργαζόταν ως καθαρίστρια σε κρατικό παιδικό σταθμό θεσσαλικού δήμου.
Η 51χρονη πήγε στο Δημοτικό Σχολείο άλλης πόλης από την οποία διαμένει και εργάζεται τώρα, όπου φοιτούσε και πήρε ένα πιστοποιητικό. Αυτό έγραφε επάνω πως είχε φοιτήσει την Ε΄ Τάξη, όμως αυτή σύμφωνα με το δικαστήριο, το άλλαξε και το έκανε Στ’ Τάξη. Με αυτήν την πράξη της «απέκτησε» τα τυπικά προσόντα που απαιτούνταν για να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού σε θέση καθαρίστριας ενός κρατικού παιδικού σταθμού που προκηρύχτηκε από το τότε υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η αρμόδια επιτροπή αλλά και το, τότε, ΔΣ του Σταθμού παραπλανήθηκαν και τη διόρισαν από το μακρινό 1996. Από τότε μέχρι σήμερα της καταβλήθηκαν μικτές αποδοχές αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, σύμφωνα με το δικαστήριο.
Κατά τη διάρκεια της υπεράσπισης της γυναίκας, αναφέρθηκε αρχικά πως η ίδια μεγάλωσε μέσα σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Προβληματική ήταν και η κατάσταση και στην οικογένεια που απέκτησε στη συνέχεια λόγω τοξικομανίας μέλους. Έκανε αυτήν την πράξη όπως τονίστηκε για να συντηρήσει άμεσα την οικογένειά της που το είχε μεγάλη ανάγκη λόγω της ιδιομορφίας αυτής. Αναφέρθηκε επίσης πως η εργασία που παρείχε ήταν εντελώς άσχετη με το προσόν που απαιτούσε η προκήρυξη. Στους ισχυρισμούς της συμπεριλήφθηκε ακόμα και η φράση της ισάξιας αντιπαροχής λόγω εργασίας σε σχέση με τη ζημιά που επήλθε από την πράξη της.
Τέλος ειπώθηκε πως κατά τη διάρκεια της εργατικής της θητείας στη συγκεκριμένη θέση όλα αυτά τα χρόνια, έδειξε ζήλο και αφοσίωση προσκομίζοντας μάλιστα και μια σχετική έκθεση.
Η 51χρονη καταδικάστηκε για τις πράξεις: της πλαστογραφίας με χρήση, με ιδιαίτερα μεγάλο όφελος και αντίστοιχη ζημιά άνω των 120 και άνω των 150 χιλιάδων ευρώ, σε βάρους του Ελληνικού Δημοσίου αλλά και απάτη κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με ιδιαίτερα μεγάλο όφελος και αντίστοιχη ζημία άνω 30, 120 και 150 χιλιάδων ευρώ εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
Η καταδικασθείσα άσκησε έφεση η οποία είχε αναστέλλουσα δύναμη.