Στο άρθρο του με τίτλο «Πετάει ο βάτραχος;» χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα κατά των στρατιωτικών και γενικότερα για το κλίμα που «καλλιεργούν» κάποιοι στο στράτευμα. Παράλληλα αφήνει αιχμές για το αν το γεγονός ήταν τυχαίο ή ενορχηστρωμένο από κάποιους, προκειμένου να εκθέσουν την κυβέρνηση.
«Η πρόκληση στρεφόταν ολοφάνερα κατά της νέας κυβέρνησης. Γιατί το να φωνάζεις τέτοιες μαλακίες μπροστά στον Δρίτσα, δείχνει ότι άλλη πόλη -με μικρό πι- έχεις στο μυαλό σου να πάρεις κι όχι την Πόλη που κοκορεύεσαι. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιοι κύκλοι του στρατού της δημοκρατίας δεν έχουν τόσο καλή σχέση με τη δημοκρατία», αναφέρει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του
«Βρες άκρη με τους στρατόκαυλους. "Και τ' όνειρό μας είναι στην Πόλη εμείς να μπούμε" διακήρυξαν στεντορεία τη φωνή στη διάρκεια της παρέλασης οι άνδρες των ΟΥΚ. Και φυσικά το όλον δεν ήταν καθόλου αυθόρμητο. Δουλεμένο πολεμοχαρώς ήταν. Το φώναζε πρώτα κάποιος και εν συνεχεία το επαναλάμβανε ομοθυμαδόν σύμπας ο σχηματισμός. Που σημαίνει ότι κάπως έτσι ξυπνάνε, κοιμούνται και βαδίζουν αγέρωχοι προς το μέλλον οι επίλεκτοι κάποιων μονάδων του ελληνικού στρατού.
Και καλά, οι απλοί ένστολοι είναι υποχρεωμένοι, ας πούμε, να φωνάζουν ότι τους λένε οι από πάνω να φωνάξουν. Πετάει ο βάτραχος, πετάει. Ας πούμε… Αυτοί οι από πάνω επικίνδυνοι ηλίθιοι, στους οποίους η δημοκρατία και η πατρίδα εμπιστεύονται όπλα και εξουσίες για την άμυνά τους, από ποιες τρύπες μαύρης βλακείας και άραχλης πατριδοκαπηλίας έχουν βγει; Πώς τους ανέχονται οι ανώτεροι και οι ανώτατοι; Ή μήπως αυτό είναι το γενικό κλίμα στον στρατό και ειδικότερα στις ειδικές δυνάμεις;
Υπάρχουν εδώ δύο ζητήματα. Το ένα είναι η διαταραγμένη, σε βαθμό φασιστικής ψυχοπάθειας, διαπαιδαγώγηση και κατεύθυνση τμημάτων των ενόπλων δυνάμεων. Το δεύτερο είναι ότι η πρόκληση στρεφόταν ολοφάνερα κατά της νέας κυβέρνησης. Γιατί το να φωνάζεις τέτοιες μαλακίες μπροστά στον Δρίτσα, δείχνει ότι άλλη πόλη -με μικρό πι- έχεις στο μυαλό σου να πάρεις κι όχι την Πόλη που κοκορεύεσαι. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιοι κύκλοι του στρατού της δημοκρατίας δεν έχουν τόσο καλή σχέση με τη δημοκρατία.
Ας πάρουν οι αρμόδιοι τα μέτρα τους για τους επίδοξους κατακτητές της πόλης πριν φτάσει το πράγμα να πάρουν μέτρα οι επίδοξοι κατακτητές της πόλης για τους αρμόδιους. Αυτό το στρατοκρατικό καλαμπούρι πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα. Δεν είναι θέμα Αριστεράς και Δεξιάς. Είναι θέμα δημοκρατίας και πατρίδας. Γιατί το όνειρο κάθε Έλληνα που φοράει στολή θα πρέπει να είναι η υπεράσπιση της πατρίδας με κάθε θυσία. Η προστασία της δημοκρατίας από κάθε επιβουλή. Τελεία και παύλα.
Όσοι ονειρεύονται να πάρουν την Πόλη, να αναστήσουν τον φοίνικα, να ανακηρύξουν τον στρατό υπέρτατη αρχή, δεν έχουν θέση στις ένοπλες δυνάμεις. Αρκετά κόστισε στην πατρίδα, την Κύπρο, στον ελληνισμό αυτή η πανούκλα. Ο αρμόδιος υπουργός έχει τον λόγο. Και πρέπει να δώσει λόγο…»