Μία ακόμη "προσπάθεια" για το σύμφωνο συμβίωσης κάνει το υπουργείο Δικαιοσύνης στο νέο σχέδιο νόμου που από σημερα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση.
Λίγους μήνες μετά την ανάρτηση σε δημόσια διαβούλευση το προηγούμενου σχέδιο νόμου αναφορικά με το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια (είχε αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση την περασμένη άνοιξη, ωστόσο ουδέποτε έφτασε στη Βουλή λόγω πολιτικών εξελίξεων), το υπουργείο Δικαιοσύνης προχωρά ξανά σε νέες ρυθμίσεις.
Πάντως το ζήτημα της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, δεν ρυθμίζεται από τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου και όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος κατά την παρουσίαση του σχετικού πολυνομοσχεδίου, "αναμένουμε να ακούσουμε όλες τις απόψεις".
Μεταξύ άλλων με το σύμφωνο συμβίωσης αναγνωρίζονται δικαιώματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απόλαυση της οικογενειακής ζωής αλλά και ο σεβασμός της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Περαιτέρω τα μέρη μπορούν να ρυθμίσουν τα ίδια τις περιουσιακές τους σχέσεις βάσει των αρχών της ισότητας και της αλληλεγγύης διατηρώντας σε μεγαλύτερο βαθμό από το γάμο την περιουσιακή τους αυτοτέλεια, εφόσον το επιθυμούν ακόμα και σε κληρονομικά θέματα.
Συγκεκριμένα αναφέρεται πως η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και η άρση της διάκρισης που είχε εισαγάγει ο προηγούμενος νόμος, η οποία οδήγησε στην καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και η αναγνώριση των οικογενειακών σχέσεων μεταξύ των μερών του συμφώνου.
Παράλληλα, αναγνωρίζονται στα μέρη δικαιώματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απόλαυση της οικογενειακής ζωής, αλλά και ο σεβασμός της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως επισημαίνει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην πλειονότητα των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα άτομα που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης αποκτούν καθεστώς παρόμοιο με αυτό των έγγαμων και πρόσβαση σε πλήθος δικαιωμάτων.
Οι οικογενειακές σχέσεις προστατεύονται, ενώ ταυτόχρονα γίνεται σεβαστή η ιδιωτική βούληση των μερών. Έτσι, ορισμένα κρίσιμα ζητήματα ρυθμίζονται με αναγκαστικού δικαίου διατάξεις. Για παράδειγμα, τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου κ.λπ.
Σε σχέση με το σεβασμό της ιδιωτικής βούλησης των μερών καταγράφονται τα εξής: Τα μέρη μπορούν να ρυθμίσουν τα ίδια τις περιουσιακές τους σχέσεις, διατηρώντας σε μεγαλύτερο βαθμό από το γάμο την περιουσιακή τους αυτοτέλεια, εφόσον το επιθυμούν, ακόμη και σε κληρονομικά θέματα. Εάν ωστόσο δεν το επιλέξουν, έχουν πλήρη δικαιώματα, περιουσιακά και κληρονομικά.
Τέλος, επιδιώκεται ισορροπία μεταξύ της ιδιωτικής αυτονομίας και της ανάγκης προστασίας των οικογενειακών σχέσεων, με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Πρόκειται μεν για μια σύμβαση, δημιουργούνται ωστόσο οικογενειακές σχέσεις μεταξύ αυτών που την συνάπτουν.