Προκήρυξη με την οποία η οργάνωση «Ζωή χωρίς τρόλλεϋ και λεωφορεία στην Πατησίων» αναλαμβάνει την ευθύνη για το κάψιμο τριών τρόλεϊ στην Πατησίων την περασμένη Δευτέρα αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα Anarchy Press.
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα στις 5.30 σήμερα τα ξημερώματα «το τηλεφωνικό κέντρο του Anarchy press δέχθηκε ανώνυμο τηλεφώνημα από άγνωστο άτομο, το οποίο υποστήριξε ότι εκπροσωπεί το κομάντο «Ζωή χωρίς τρόλλεϋ και λεωφορεία στην Πατησίων» εκ μέρους του οποίου αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εμπρησμό των τρόλεϊ, υποδεικνύοντας το σημείο, όπου συντάκτες μας θα μπορούσαν να παραλάβουν το κείμενο ανάληψης»
Το σημείο όπου βρέθηκε η προκήρυξη ήταν το «εσωτερικό» του καμένου περιπτέρου στην συμβολή Πατησίων και Τοσίτσα. Πράγματι, ο σύντροφος που έσπευσε στο σημείο διέκρινε μέσα στα αποκαΐδια ένα φάκελο, ο οποίος και περιείχε την ανακοίνωση.
Η προκήρυξη ερευνάται και προς το παρόν δεν έχει πιστοποιηθεί αν είναι αληθινή ή αν πρόκειται για φάρσα.
Ακολουθεί το κείμενο:
«Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για το κάψιμο των τριών τρόλλεϋ στην Πατησίων, ένα συντριπτικό κτύπημα στην κανονικότητα της σάπιας κοινωνίας που παραζαλισμένη και με βοϊδίσιο βλέμμα σέρνεται στους σάπιους δρόμους της σάπιας μητρόπολης που βυθίζεται στο τίποτα ψυχορραγώντας φωτισμένη από ψεύτικα κινέζικα λαμπιόνια.
Δώσαμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα σ’ αυτά τα ζώα, τα ερπετά, τα παχύδερμα, στους σάπιους προλετάριους και στους αξιοθρήνητους μικροαστούς, τις νοικοκυρές και τους συνταξιούχους, αλλά και σε κάθε μίζερο περαστικό και αντιδραστικό, που σαπίζει χωρίς να το ξέρει σαν αυτήν την σάπια πόλη.
Αποφασίσαμε ότι αυτή η σαπίλα δεν πάει άλλο.
Μόλις σκοτείνιασε για τα καλά, ξεγλιστρήσαμε αθόρυβα μέσα από τις τρύπες, που κρυβόμαστε όλη μέρα και με ατσάλινη θέληση δώσαμε ένα ακόμη αντάρτικο σινιάλο στα συντρόφια όλης της οικουμένης, που βαδίζουν στους ίδιους δρόμους της άρνησης.
Πλησιάσαμε έρποντας στους στόχους για να μην γίνουμε αντιληπτοί από τον εχθρό, και δώσαμε ένα καλό μάθημα αντάρτικης τακτικής και στρατηγικής σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Η εικόνα των καμένων τρόλλεϋ με φόντο το καμένο περίπτερο ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε για να πετύχουμε τους σκοπούς μας. Να μισήσουν όλοι, όχι εμάς αλλά τους αναρχικούς. Να μπει μόνιμη φύλαξη από δύναμη των ΜΑΤ στην πύλη του Πολυτεχνείου επί της οδού Τοσίτσα. Να δώσουμε το δικαίωμα για οποιαδήποτε κατασταλτική κίνηση εκ μέρους του κράτους. Να μετατραπεί επιτέλους σε μουσείο το Πολυτεχνείο. Έτσι με το χάος που θα προκληθεί η σάπια σαπίλα θα γίνει ακόμη χειρότερη με όποιο αποτελέσματα αυτό συνεπάγεται για τον σκοπό μας.
Δώσαμε ακόμη ένα μήνυμα σ’ όλους τους ψευτοεπαναστάτες της πορδής, τους ψευτοαναρχικούς της ρουτίνας, τους πουθενάδες, που μας κατηγορούν και θα μας κατηγορήσουν για να καλύψουν την απραξία τους και την αδυναμία τους να φθάσουν στο επίπεδο μας.
Δεν μασάμε όμως από αυτά. Άλλωστε δεν δίνουμε λογαριασμό σε κανέναν.
Σπάσε, κάψε, διασκέδασε, το χάος είναι φίλος σου.
Αυτά είναι αρκετά για να δώσουμε το επαναστατικό μας στίγμα. Κάθε προβοκάτσια, κάθε πρόκληση, κάθε κίνηση που μαυρίζει και άλλο την ζωή των αποστεωμένων ανθρωπάκηδων, που βολοδέρνουν την μιζέρια τους και την ανέχειά τους είναι επιθυμητή εκ μέρους μας.
Έτσι ζυγίσαμε την κατάσταση, οπλιστήκαμε με υγρό πυρ και προχωρήσαμε σε μια ακόμη επέλαση με χειρουργικό τρόπο. Φωτίσαμε την καταχνιά της μαυρίλας, που μας προσφέρει το σύστημα, που μας ρουφά κάθε ημέρα πρωί και βράδυ. Με μια καλοκουρδισμένη επιχείρηση πλησιάσαμε σαν σκιές τους στόχους μας, κρυμμένοι μέσα στο βαθύ σκοτάδι της γκρίζας μητρόπολης, που σαπίζει.
Βία χάος, εγώ δεν είμαι πράος.
Ήταν ένα κτύπημα στα καθάρματα τους μικροαστούς, που συνωστίζονται σαν τα πρόβατα κάθε ημέρα μέσα σε τρόλλεϋ και λεωφορεία για να πάνε στην δουλειά τους. Ήταν ένα μήνυμα στους αποχαυνωμένους προλετάριους, στις νοικοκυρές, στους άνεργους, στους συνταξιούχους, που στοιβάζονται και ενώνουν την κακομοιριά τους χρησιμοποιώντας τρόλλεϋ ή λεωφορεία για να διαβούν την Πατησίων, χωρίς να μας ρωτήσουν αντί να ενωθούν με τα εξεγερμένα στίφη που έχουν καταλάβει τα Εξάρχεια.
Έτσι, όχι μόνο δεν μας νοιάζει ότι τρομοκρατήθηκαν τα γομάρια οι επιβάτες, αλλά χαιρόμαστε ιδιαίτερα μ’ αυτό. Τρομοκρατήσαμε, λοιπόν, όλους αυτούς τους κακομούτσουνους ρουφιάνους, που κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όλους αυτούς τους κρετίνους τους αστούς, που μας κοιτάνε περίεργα στο δρόμο. Τους κατεβάσαμε κάτω να πάνε με τα πόδια στα σπίτια τους, να ξυπνήσουν τα όρνεα της αποχαύνωσης, να κινηθούν λίγο και με τα ποδαράκια, να κάνουν και λίγο γυμναστική οι σάπιοι μικροαστοί.
Γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε οι πρώτοι που βαδίζουν στα χνάρια της άρνησης και της πράξης. Γνωρίζουμε ότι έχουμε παραλάβει βαριά παρακαταθήκη να σηκώσουμε. Δεν φοβόμαστε, όμως, ούτε λιποψυχούμε. Έχουμε σημαντικό έργο ακόμη να επιτελέσουμε. Θα αποτελειώσουμε ότι έχει απομείνει, ότι δεν πρόλαβαν να τελειώσουν τα συντρόφια μας.
Στέλνουμε και πάλι βαθύ χαιρετισμό και αντάρτικο σινιάλο σε κάθε αλάνι σε κάθε επαναστατημένη ψυχή που δεν γλείφει το χέρι του κάθε αφεντικού.
Επίσης ανάληψη ευθύνης υπήρξε για την καταστροφή ακυρωτικών μηχανημάτων στον σταθμό ΚΑΤ του ΗΣΑΠ:
Από τις αρχές ήδη του 2016 και στα πλαίσια του οικονομικού και πολιτικού σχεδιασμού με τα κυβερνητικά μέτρα να δυσχεραίνουν ολοένα και περισσότερο την καθημερινή ζωή και να μετατρέπουν τη διαβίωση σε καθημερινή μάχη, ξεκίνησαν οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και η τοποθέτηση τουρνικέ στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Όλα αυτά όμως, δεν ήταν αρκετά για την επίτευξη της “οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημέριας”, με απόρροια από το 2017 να επιβληθεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο και οι μπάρες ευρωπαϊκού τύπου. Η εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου συνοδεύεται από την καταγραφή της ακριβούς τοποθεσίας στην οποία βρίσκεται ή κατευθύνεται ο καθένας, το αν πήγε ή δεν πήγε στη δουλειά του, το αν αλλάζει ή παραμένει σταθερή η ρουτίνα και η καθημερινότητά του. Ταυτόχρονα, εντείνονται οι έλεγχοι με την χρήση καμερών σε όλους τους χώρους των ΜΜΜ, θεσμοθετείται σώμα ειδικών μπάτσων συγκοινωνιών και ανακοινώνεται η πρόσληψη ατόμων με μόνη ιδιότητα αυτή του ελεγκτή-ρουφιάνου.
Σκοπός, η δημιουργία και επιβολή πλήρως ελεγχόμενων ζωνών μέσα στα ΜΜΜ, η αύξηση του κόστους ζωής και η ουσιαστική ποινικοποίηση της φτώχειας. Με απλά λόγια, το να μην σου φτάνουν τα λεφτά για εισιτήριο και να χρησιμοποιείς δωρεάν κάτι που ουσιαστικά σου ανήκει, θεωρείται αδίκημα, με αποτέλεσμα να δέχεσαι είτε λεκτική είτε σωματική βία από τους ελεγκτές και τέλος να διώκεσαι ποινικά με επιβολή χρηματικού προστίμου πολλαπλάσιου της τιμής του εισιτηρίου. Η τεχνική αναβάθμιση των μέσων ελέγχου και επιτήρησης στα ΜΜΜ αναπαριστά με τον καλύτερο τρόπο τον πόλεμο του κράτους και των αφεντικών εναντίον των φτωχών, όσων περισσεύουν και αποκλίνουν, με όρους αποκλεισμού και εξόντωσης. Ο Θανάσης Καναούτης, οι χιλιάδες νεολαίοι και μετανάστες που τραμπουκίζονται καθημερινά για ένα εισιτήριο είναι ίσως τα πιο τρανταχτά παραδείγματα του πολέμου αυτού.
Για όλους εμάς, τους από τα κάτω, εργάτες-τριες, ανέργους, μετανάστες-στριες, οι μετακινήσεις με τα ΜΜΜ δεν είναι βόλτες αναψυχής μέσα στη πόλη αλλά εκβιαστική κοινωνική ανάγκη η οποία σχετίζεται τόσο με την αναζήτηση και εύρεση εργασίας όσο και με την μεταφορά από και προς αυτήν, εξυπηρετώντας τα κέρδη των αφεντικών και των εταιρειών τους. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να σηκώσουμε το οικονομικό βάρος αυτού του εκβιασμού. Οι ήδη πετσοκομμένοι μισθοί και τα επιδόματα-ψίχουλα, οι απανωτοί φόροι και οι αυξημένες τιμές στα ράφια, η συνολικότερη καταλήστευσή μας σε επίπεδο καθημερινής διαβίωσης, δεν μας επιτρέπει να υποστούμε και “άλλα βάρη”, και “άλλες θυσίες”. Δεν είμαστε τόσο ηλίθοι για να πιστέψουμε ότι το κράτος “περιθάλπει” τους ανέργους, τους μισοανέργους και τους ευέλικτα εργαζομένους μοιράζοντας ψίχουλα για “δωρεάν μετακινήσεις”, την ίδια στιγμή που αρπάζει ότι μπορεί από το ηδη λειψό εισόδημά τους. Δεν θα ανεχτούμε η εκβιαστική ανάγκη για μετακίνηση να μετατραπεί σε καθημερινό άγχος και αγωνία από κάτι που ουσιαστικά μας ανήκει.
Να σταθούμε απέναντι σε ένα κράτος, που μας καλεί να συναινέσουμε και να συνετιστούμε στις εκκλήσεις και στα σχέδια του για περισσότερα κέρδη, για περισσότερη πειθαρχία. Απέναντι σ’ ένα κράτος που από τη μια δαπανά υπέρογκα ποσά για την τοποθέτηση των νέων συστημάτων ελέγχου στα ΜΜΜ (λογισμικό, τεχνικό υποδομή, μηχανήματα κα) και από την άλλη πρωτοπορεί στην εγκαθίδρυση της μαύρης εργασίας μέσω ενός δικτύου υπεργολαβικών εταιρείων-γαλέρες που αναλαμβάνουν έργα για τις συγκοινωνιακές εταιρίες (ΟΑΣΑ,ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ).
Έτσι, λοιπόν, εμείς δεν έχουμε παρά να αντισταθούμε έμπρακτα και να σαμποτάρουμε τα συστήματα ελέγχου στα ΜΜΜ, τόσο τα ήδη υπάρχοντα όσο και αυτά που ήρθαν (μπάρες, ηλεκτρονικό εισιτήριο, τουρνικέ) και ετοιμάζονται να τεθούν σε εφαρμογή. Να παλέψουμε έμπρακτα και δυναμικά για την παρακώλυση και πλήρη αποτροπή κάθε τεχνικής δυνατότητας των αφεντικών να μας επιβάλλουν ό,τι τους ωφελεί, να μας χειραγωγούν και να μας ελέγχουν. Να προτάξουμε και να κάνουμε πραγματικότητα το πολύμορφο σαμποτάζ στους μηχανισμούς ελέγχου, να βάλουμε μπροστά τις αρνήσεις πληρωμών καθώς και την καθημερινή και έμπρακτη αλληλεγγύη σε ντόπιους και μετανάστες, σε όλους όσοι αντιστέκονται στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ταξικό αποκλεισμό, μέσα και έξω από τα ΜΜΜ.
Προτρέπουμε όλους και όλες να πράξουν ό,τι τους αναλογεί, με τα μέσα που οι ίδιοι μπορούν να διαχειριστούν. Να υπερασπιστούμε, ατομικά και συλλογικά, τις ελεύθερες μετακινήσεις. Ήδη από τις αρχές του 2016, έχουν γίνει πολύμορφες μαζικές πράξεις σαμποτάζ στα νέα συστήματα ελέγχου των ΜΜΜ με αφαίρεση ακυρωτικών και πλήρη καταστροφή/απενεργοποίηση των ακυρωτικών/εκδοτικών μηχανημάτων σε σταθμούς ΜΕΤΡΟ/ΗΣΑΠ. Παράλληλα με το κυνήγι των ελεγκτών σε ΜΕΤΡΟ/ΗΣΑΠ και λεωφορεία με πιο δυναμικούς και μαζικούς όρους, αυτό το κύμα των συλλογικών αρνήσεων συνέβαλλε στην απενεργοποίηση των έμψυχων ή άψυχων μηχανισμών ελέγχου στα ΜΜΜ και στη σχετική διεύρυνση της ελευθερίας μετακίνησης στα ΜΜΜ.
Με λίγα λόγια, τα ακυρωτικά στα σκουπίδια και οι ελεγκτές στις τρύπες τους.
Η στάση μας απέναντι στα νέα συστήματα ελέγχου και επιτήρησης στα ΜΜΜ αποτελεί μια μικρογραφία του πως στεκόμαστε απέναντι στις δομές του κράτος και αποτελεί συνέχεια και αναπόσπαστο κομμάτι των αγώνων που δίνουμε καθημερινά ενάντια στη καταστολή, τον πλήρη έλεγχο, τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και κατ’ επέκταση την υποβάθμιση και εξαθλίωση της ζωής μας.
Το Σάββατο 3 Δεκέμβρη, επιτεθήκαμε με πέτρες και μπογιές στην εργολαβική εταιρία CH Theodossis SA στην οδό Δελφών 4 στην Καλιθέα.
O CH Theodossis SA, είναι αποκλειστικός αντιπρόσωπος της εταιρείας Gunnebo η οποία έχει αναλάβει την εργολαβία για την εγκατάσταση των θυρών ελέγχου ροής στους σταθμούς ΗΣΑΠ.
Στο πελατολόγιο του φιγουράρουν, η ελληνική αστυνομία, οι περισσότερες τράπεζες, υπουργεία, μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις καθώς και το σύνολο σχεδόν των δημόσιων οργανισμών (ΔΕΗ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ κλπ). Η εταιρία εξειδικεύεται σε μηχανισμούς και υποδομές, πρόληψης, αποτροπής και ασφάλειας.
Ο υπερεργολάβος που έχει αναλάβει το συνολικό έργο είναι η Gek Terna – LG.
Τη Παρασκευή 16 Δεκέμβρη το απόγευμα επιτεθήκαμε και καταστρέψαμε τις νέες μπάρες ηλεκτρονικού εισιτηρίου στον σταθμό ΚΑΤ του ΗΣΑΠ καθώς και εκδοτήρια εισιτηριων και ΑΤΜ
Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ για ΟΛΟΥΣ/ΕΣ»