Δύσκολες στιγμές έζησε, στην είσοδο του σπιτιού της, έζησε η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Φωτεινή Πιπιλή και τις περιέγραψε η ίδια με μία ανάρτησή της στα social media.
Όπως γράφει η δημοσιογράφος και βουλευτής, ενώ έμπαινε την περασμένη εβδομάδα στο σπίτι της και περίμενε το ασανσέρ για να ανέβει στο διαμέρισμά της, εμφανίστηκε δίπλα της ένας κύριος, και όπως περιγράφει η ίδια «ήταν ψηλός, ωραίος και καλοντυμένος. Ένας πεντακάθαρος νεαρός που μου ζήτησε να μπω στο ασανσέρ».
«Ήρθα να φτιάξω τον ιμάντα» μου λέει. «Μπείτε μαζί μου μέσα να ανεβούμε επάνω να δω την βλάβη. Πείτε μου σε ποιον όροφο μενετέ να σας πάω», περιγράφει μέσα από το Facebook η Φωτεινή Πιπιλή.
Όπως λέει η βουλευτής, δεν χάνει την ψυχραιμία της. «Εντάξει τώρα, λέω μέσα μου ή θα σε αρπάξει ή παίξε το χαζή και κέρδισε χρόνο», γράφει.
«Με πιάνει τότε μια ακατάσχετη πολυλογία… Να μιλώ συνέχεια να του λέω διάφορα. Μέχρι ότου αναζητώ τον Νίκο τον θυρωρό που φυσικά δεν υπάρχει, να του κάνω παράπονα γιατί χάλασε το ασανσέρ και δεν μας έχει ειδοποιήσει να λάβουμε τα μετρά μας γιατί έχουμε και ηλικιωμένους επάνω στα ψηλά. Αυτός βλέπει ότι δεν την πατώ βρίσκει μια πρόφαση και φεύγει “Nα πάω –λέει- απέναντι να δω και εκεί το ασανσέρ».
Ολόκληρη την ανάρτηση της Φωτεινής Πιπιλή:
Α,όλα κι όλα. Με παραδέχομαι.
Αληθινή,φρέσκια «περιπέτεια» με υπότιτλο,πως μπορείς να τρελάνεις τον επίδοξο ληστή.Τέλειωσε νωρίς η συνεδρίαση της Επιτροπής στη Βουλή,Παρασκευή ,δροσερό πρωΐνό και αποφασίζω να το παίξω χαλαρή νοικοκυρά .Στη γύρα λοιπόν ,γύρω από το κέντρο,και ολίγον σούπερ μάρκετ και κάτι από καλλυντικά,και ψάξιμο για κάτι κλωστές και φερμουάρ και λίγο από μανάβη,εστιατόριο της γειτονιάς για μεσημεριανό αγοραστό μην κάθομαι να μαγειρεύω και ψωμί ,κάπου δυό ώρες σουλάτσο,φυσικά με τα γνωστό στιλ και τα μπιζού μου.Κανονική Φωτεινή.
Φτάνω στην είσοδο της πολυκατοικίας μου,φορτωμένη πια, γύρω στη μία το μεσημέρι.Τσαντίζομαι που πρέπει να ξεφορτωθώ τα τσαντικά στα εξωτερικά σκαλιά να βγάλω τα κλειδιά,αλλά τυχερή,βλέπω γείτονα στην είσοδο να ψάχνει την αλληλογραφία και μου ανοίγει.Προχωρώ προς το ασανσέρ και βλέπω,αίφνης,δίπλα μου ,έναν λαμπρό,πανύψηλο,ωραίο ,γυμνασμένο νέο που μιλάει με επαγγελματικό ύφος απ τα μπλέ ακουστικά του κινητού του ενώ κρατάει στο δεξί χέρι χαρτιά γαλάζια,κάτι σαν αντίγραφα φορτωτικής.Με ρωτάει αν πάω ψηλά,σε όροφο.
Μου κάνει κλικ από τα φορτωμένα με τατουάζ χέρια του και επειδή τόχω,χρόνια,να μην μπαίνω ποτέ με άγνωστο σε ανσανσέρ ,μπα του λέω περιμένω έναν φίλο.
Κι εδώ αρχίζει το παιχνίδι κινδύνου που αν δεν το πιάσεις απ την αρχή ,το χάνεις με άσχημο τρόπο.Αρχίζει να επιμένει πως πρέπει να πάμε μαζί πάνω -με ρώτησε φυσικά σε ποιόν όροφο μένω,χωρίς να πάρει απάντηση,γιατί είναι ο τεχνικός του ασανσέρ και τον ειδοποίησαν πως έχει πρόβλημα ο ιμάντας και πως αν δεν πάω τώρα που ανεβαίνει αυτός ,δεν θα μπορώ να χρησιμοποιήσω ασανσέρ για όλη τη μέρα και πως είναι η τελευταία ευκαιρία ,διαφορετικά κλπ -κλπ.Με ζάλισε απ το emergency.
Ντάξει τώρα,λέω μέσα μου η θα σε αρπάξει τώρα η παίξτο χαζή και κέρδισε χρόνο.Εκανα το δεύτερο ,όπου άρχισα συζήτηση για τον ανσανσεριτζή που δεν κάνει καλή συντήρηση και πως θα κάνω παράπονα στον θυρωρό και να τώρα θα τον πάρω και βγάζω το κινητό και δήθεν μιλάω στον θυρωρό,οπότε είδε και απόειδε ότι δεν τσιμπάω να μπω μαζί του στο ανσανσέρ -γιατί στην είσοδο δεν τον έπαιρνε να με αρπάξει μιας και υπήρχε στα γραφεία κόσμος-οπότε μου λέει,θεωρώντας ότι μιλάει σε ηλίθια θείτσα,καλά πάω να φέρω τα εργαλεία και σε δυό λεπτά θα επιστρέψω.Ευγενής δεν λέω…
Φυσικά ειδοποίησα την ασφάλεια,έκανα ακριβή περιγραφή,μου τόνισαν πως φέρθηκα έξυπνα και δεν μπήκα μαζί του γιατί θα μπουκάριζε στο σπίτι μου,ή θα με λήστευε μέσα στο ανσανσέρ όπως συχνά συμβαίνει και μου είπαν επίσης πως επειδή το κόλπο με τους ελεγκτές της ΔΕΗ «πάλιωσε»κι ο κόσμος τσιμπάει λιγότερο τώρα το παίζουν ασανσεριτζήδες τεχνικοί.
Ηθικό δίδαγμα.Εκτός από κάμερες ασφαλείας,υπάρχουν και οι κάμερες κινητού που καταγράφουν τα πάντα,ειδικά όταν παριστάνεις την ηλίθια και,δήθεν ,ψάχνεις να βρείς τον επιπόλαιο ασανσεριτζή που δεν φροντίζει καλά το σύστημα.
Ελπίζω να περάσατε καλά όσοι αντέξατε το μακρυνάρι.