Καθώς η ρητορική της Τουρκικής κυβέρνησης έναντι της ΕΕ οξύνεται όλο και περισσότερο, στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος του περασμένου Ιουλίου, οι συνομιλίες για την απελευθέρωση της βίζας προς τους τούρκους πολίτες κινδυνεύουν να τορπιλιστούν. Σχετικές απειλές έχει ήδη εξακοντίσει ο πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και συνεπακόλουθα, η συμφωνία για το προσφυγικό που επετεύχθη μετα κόπων και βασάνων θα καταρρεύσει.
Το γεγονός αυτό εκ των πραγμάτων προκαλεί σοβαρή ανησυχία σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και παράγοντες των Βρυξελλών. Ήδη ορισμένοι απεργάζονται εναλλακτικά σχέδια, φοβούμενοι το χειρότερο. Δηλαδή ότι η Άγκυρα θα οξύνει τη ρητορική της, θα σκληρύνει τη στάση της και θα ρίξει στα βράχια τη συμφωνία, γεγονός για το οποίο έχει προϊδεάσει ο ίδιος ο Ερντογάν με τις αναφορές του περί 3 εκατ. προσφύγων που θα περάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ένας εκ των συμβούλων της Άνγκελα Μέρκελ στο προσφυγικό, αρχιτέκτονας της γερμανικής πολιτικής στο προσφυγικό και ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Σταθερότητας (ESI)», ο Γκέραλντ Κνάους σε συνέντευξή του στο Spiegel δίνει το περίγραμμα ενός εναλλακτικού σχεδίου, το οποίο φαντάζει ζοφερό για τη χώρα μας και όχι μόνο:
«Εάν αποτύχει η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τους πρόσφυγες, ως μοναδική εναλλακτική, υπάρχει αυτή στιγμή η λύση Αυστραλίας: οι πρόσφυγες οι οποίοι έρχονται στην Ευρώπη θα πρέπει να κρατούνται σε ένα νησί, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Εάν η Ευρώπη το κάνει αυτό θα σήμαινε και το τέλος της Συνθήκης για τους πρόσφυγες, θα ήταν μια καταστροφή. Στην Ελλάδα θα δινόταν ο ρόλος που παίζει το νησί του Ειρηνικού, Ναούρου (σ.σ. παλιότερα γνωστό και ως …"Νησί της Χαράς") για την Αυστραλία. Τα σύνορα στα Βαλκάνια θα στρατικοποιούνταν και μια ούτως ή άλλως εύθραυστη περιοχή θα αποσταθεροποιούνταν. Η αποτυχία της συμφωνίας (Ε.Ε.-Τουρκίας) θα έδινε μεγάλη ώθηση σε εξτρεμιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτά τα κόμματα θα κέρδιζαν το 2017 τις εκλογές στη Γαλλία, την Αυστρία και την Ολλανδία»
.
Υπογραμμίζει επίσης, ότι «τα κράτη μέλη της ΕΕ ελπίζουν πως η συμφωνία με την Τουρκία θα διατηρηθεί, αλλά δεν κάνουν αρκετά. Αυτό είναι ανεύθυνο και επικίνδυνο διότι διακινδυνεύονται πολλά. Ακόμα δεν υφίστανται αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, οι οποίες να μπορούν να διεκπεραιώνουν τη διαδικασία του ασύλου όταν το ζητούν η Ελλάδα και η Ιταλία. Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να μπορεί να αποφασίζεται η παροχή ή μη ασύλου εντός τεσσάρων εβδομάδων. Είναι θέμα αριθμού και εξειδίκευσης υπαλλήλων, μεταφραστών και νομικής βοήθειας».