Καθημερινό μποτιλιάρισμα με ουρές χιλιομέτρων, νεύρα, κορναρίσματα, ακινητοποιημένα οχήματα, ατυχήματα, κίνηση πιο αργή και από αυτή της χελώνας. Όλα αυτά χαρακτηρίζουν την καθημερινότητα των πολύπαθων Αθηναίων που αναγκάζονται να διασχίσουν τον Κηφισό για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Σε έναν από τους μεγαλύτερους -και πιο επιβαρυμένους- οδικούς άξονες του Λεκανοπεδίου μια μετακίνηση που σε κανονικές συνθήκες μπορεί να ολοκληρωθεί σε μισή ώρα, μετατρέπεται σε ωριαίο (ή και περισσότερο) Γολγοθά με την ψυχική ηρεμία των οδηγών να διαταράσσεται και το περιβάλλον να επιβαρύνεται πολύ, καθώς τα οχήματα που κινούνται σε ρυθμό σημειωτόν εκπέμπουν πολλαπλές ποσότητες επικίνδυνων ρύπων. Και επιπλέον ο θόρυβος που προκαλούν τα αυτοκίνητα κατά την κίνησή τους και τα κορναρίσματα από τον εκνευρισμό των οδηγών ξεπερνούν κατά πολύ το θεσμοθετημένο όριο ηχοστάθμης.
Ο Κηφισός λειτουργεί ως τμήμα ενός ευρύτερου νοητού οδικού δακτυλίου της Αθήνας (μαζί με την Αττική Οδό και την παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος), εξυπηρετώντας ποικίλες μετακινήσεις, τόσο από βορρά προς νότο και προς το λιμάνι του Πειραιά, όσο και από τα δυτικά προάστια προς το κέντρο της πόλης και ανατολικά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ιδιαίτερα υψηλός κυκλοφοριακός φόρτος, που την ώρα αιχμής αγγίζει τα 4.000 οχήματα ανά ώρα και ανά κατεύθυνση, όπως επισημαίνει ο συγκοινωνιολόγος Γιάννης Χανδάνος.
Τα αίτια που κάνουν τον Κηφισό να ασφυκτιά
Τρία είναι τα βασικά αίτια, σύμφωνα με τον κ. Χανδάνο, που μετατρέπουν τον Κηφισό στον… ποταμό των στεναγμών: Το υψηλό ποσοστό βαρέων οχημάτων, η ανομοιομορφία της διατομής του άξονα καθ΄ όλο το μήκος του και η οδηγική συμπεριφορά. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τις κακές καιρικές συνθήκες τότε το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.
«Το υψηλό ποσοστό βαρέων οχημάτων περιορίζουν εν γένει τη μέση ταχύτητα των οχημάτων και επηρεάζουν σημαντικά την κυκλοφορία, ειδικά στην περίπτωση συμβάντος. Ακόμη και η απλή ακινητοποίηση ενός οχήματος περιορίζει τις διαθέσιμες λωρίδες και ειδικά όταν πρόκειται για βαρύ όχημα, αυξάνεται σημαντικά και ο χρόνος "εκκαθάρισης" του συμβάντος και απόδοσης στην κυκλοφορία όλης της διατομής» λέει ο κ. Χανδάνος.
Άλλος ένας ένοχος που κάνει τον Κηφισό να μοιάζει με υπαίθριο πάρκινγκ έχει να κάνει με τον αριθμό των λωρίδων κυκλοφορίας και τον σχεδιασμό των κόμβων.
«Σημαντική παράμετρος που επηρεάζει και επιδεινώνει την κυκλοφοριακή κατάσταση επί του Κηφισού είναι η ανομοιομορφία της διατομής του άξονα καθ’ όλο το μήκος του. Σε ένα μήκος περί τα 15 χιλιόμετρα, από τον κόμβο του ΣΕΦ στην παραλία μέχρι τον κόμβο Μεταμόρφωσης, τόσο το πλάτος όσο και το πλήθος των διαθέσιμων λωρίδων μεταβάλλεται συχνά, ενώ ανομοιομορφία παρουσιάζει και ο σχεδιασμός των κόμβων και ειδικά των κλάδων εισόδου και εξόδου και των λωρίδων επιβράδυνσης και επιτάχυνσης, με την ύπαρξη μέχρι και ισόπεδων διαμορφώσεων εισόδου και εξόδου» επισημαίνει ο κ. Χανδάνος.
Η βροχή αποτελεί επίσης έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς των Ελλήνων οδηγών. Συνήθως όταν βρέχει η σκέψη να πάρουμε το Ι.Χ. μας για να πάμε στη δουλειά μας φαντάζει μια πιο πρακτική και ίσως άνετη λύση συγκριτικά με τη χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Όχι όμως και στην περίπτωση του Κηφισού.
«Τα ανωτέρω επιβαρύνονται όταν οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς. Κατ’ αρχήν η χρήση του Ι.Χ. αυξάνεται καθώς πολλοί το προτιμούν ως μέσο μετακίνησης έναντι του δικύκλου ή και των ΜΜΜ, όταν ο καιρός είναι βροχερός, οπότε αυξάνεται ο κυκλοφοριακός φόρτος.
Σε κάθε περίπτωση όμως ακόμη και μια ελαφριά βροχή επηρεάζει το ρυθμό ροής των οχημάτων, ενώ αυξάνεται και η πιθανότητα ατυχήματος καθώς και η πιθανότητα εμφάνισης βλαβών σε σηματοδότες που βρίσκονται στους κλάδους εξόδου και στο εγγύτερο τοπικό δίκτυο, μεταφέροντας τη συμφόρηση και στον Κηφισό» τονίζει ο κ. Χανδάνος.
Ποια είναι η λύση για το κυκλοφοριακό κομφούζιο
«Ας κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μην πήζει» μου λέει η ταλαίπωρη συνάδελφος που κάνει καθημερινά το δρομολόγιο Πειραιάς-Μαρούσι σε 1,5 ώρα, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα ερχόταν στο γραφείο σε μισή ωρίτσα.
Υπάρχει αλήθεια λύση για το αιώνιο πρόβλημα του μποτιλιαρίσματος στον Κηφισό; Αυτή η ερώτηση είναι από τις πρώτες που μου ήρθε στο μυαλό στην επικοινωνία μου με τον κ. Χανδάνο και παρέμεινε μέχρι και το τέλος της κουβέντας μας. Η απάντησή του με προσγείωσε στην πραγματικότητα, αφήνοντας ταυτόχρονα ένα παραθυράκι ελπίδας…
«Είναι προφανές ότι μαγικές λύσεις δεν είναι εύκολο να αναζητηθούν. Προφανώς οι εποχές που θα αναζητούσε κανείς λύσεις με μεγάλες -από πλευράς κόστους και χρόνου- παρεμβάσεις έχουν παρέλθει. Με κατάλληλη όμως μελέτη μπορούν να εντοπιστούν σημεία, στα οποία να εφαρμοστούν παρεμβάσεις μικρού κόστους, που θα επιτύχουν κάποια βελτίωση στη ροή της κυκλοφορίας, εξομάλυνση των ουρών και μείωση των καθυστερήσεων» αναφέρει.