Μπορεί όλα τα βλέμματα αυτόν καιρό να έχουν στραφεί στους θησαυρούς που φέρνουν το φως οι αρχαιολόγοι στην Αμφίπολη, όπως όπως αποδεικνύεται τελικά, για ακόμα μια φορά, όπου και αν σκάψεις στην Ελλάδα… βρίσκεις αρχαία.
Ο πλούσιος αρχαίος πολιτισμός μας που κρύβεται στο υπέδαφος για ακόμα μια φορά έρχεται να εντυπωσιάσει, αυτή την φορά με ένα ξύλινο αγαλματίδιο που ανακαλύφθηκε στην διάρκεια των εργασιών για την διάνοιξη σήραγγας του μετρό στον Πειραιά.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού :
Στo πλαίσιο του έργου της Αττικό Μετρό «Επέκταση της Γραμμής 3: τμήμα Χαϊδάρι-Πειραιάς» ολοκληρώνεται το τρέχον διάστημα η αρχαιολογική διερεύνηση των αρχαίων φρεάτων που εντοπίστηκαν στον υπό κατασκευή σταθμό «Δημοτικό Θέατρο», επί της πλατείας Αγίου Κωνσταντίνου, σε ένα εκ των οποίων σε απόλυτο υψόμετρο 1,12 μ. κάτω από το επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας (βάθος -14,17 μ. από την επιφάνεια) αποκαλύφθηκε και συλλέχθηκε ξύλινο περίοπτο γλυπτό όρθιας ενδεδυμένης ανδρικής μορφής.
Εντοπίστηκε, σε επαφή με το τοίχωμα του φρέατος προς τα βόρεια, με την οπίσθια πλευρά του προς τα άνω και με το άνω τμήμα του στραμμένο προς τα δυτικά. Βρισκόταν εντός στρώματος γκρίζας ιλύος με αρκετή λατύπη, εντός του υδροφόρου ορίζοντα, που εμπεριείχε κεραμική και τμήματα αγγείων που χρονολογούνται στο τέλος της ελληνιστικής περιόδου (100-86 π.Χ.), μαζί με άλλα οικιστικά κατάλοιπα (κεράμους, μεταλλικά αντικείμενα και άλλα τεμάχια ξύλων μικρών διαστάσεων).
Στο ίδιο περίπου βάθος με το ξύλινο γλυπτό εντοπίστηκε επίσης θραύσμα μαρμάρινου γλυπτού γυναικείας μορφής (πιθανόν Αρτέμιδος) καθήμενης στη ράχη ελαφιού.
Το ξύλινο γλυπτό είναι ελλιπές ως προς την κεφαλή και τα άνω και κάτω άκρα. Έχει μέγιστο σωζόμενο ύψος 0,47 μ. και πλάτος 0,21 μ. Η μορφή παριστάνεται όρθια σε ελαφρά κίνηση βηματισμού, όπως διακρίνεται από την αντίθετη κίνηση των δύο σκελών: το δεξί λυγίζει προς τα εμπρός, ενώ το αριστερό σε μεγαλύτερη έκταση προς τα πίσω. Φορά κοντό χιτώνα και έχει λυγισμένους τους αγκώνες στο ύψος της μέσης, με τους βραχίονες σε έκταση προς τα εμπρός.
Το γλυπτό μεταφέρθηκε αμέσως στο εργαστήριο συντήρησης της ΚΣΤ’ ΕΠΚΑ, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες ασφαλούς μεταφοράς αρχαιοτήτων.