Πριν από λίγες ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και στην ειδησεογραφία κυκλοφορεί η πληροφορία πως ο Ερντογάν αποσύρει στρατιωτικές δυνάμεις από τον Έβρο αλλά και από την Κύπρο με στόχο να ενισχύσει την δύναμη της Συρίας.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η πληροφορία γίνεται από πολλούς δεκτή με ανακούφιση αφού η εκτίμηση που ακολουθεί είναι πως «αποδυναμώνοντας» τον στρατό της η Τουρκία στα Ελληνο-τουρκικά σύνορα απομακρύνεται η πιθανότητα κάποιου θερμού επεισοδίου.
Αν είχε στο μυαλό του ο Ερντογάν, λένε, να υλοποιήσει τις απειλές του με τα ερευνητικά σκάφη και τα πλωτά γεωτρύπανα και να ανοίξει μέτωπα που πιθανόν να οδηγήσουν σε θερμό επισόδιο με την Ελλάδα θα ενίσχυε και δεν θα απέσυρε στρατό.
Οι φωνές, μάλλον λιγότερες, που έλεγαν πως στον βαθμό που η πληροφορία ισχύει η Τουρκία δεν αποδυναμώνει τον στρατό της αλλά «σκαντζάρει» βάρδιες για να αποκτήσουν πείρα, γνώση του πεδίου στον Έβρο, είχαν μάλλον μικρότερη επίδραση στην κοινή γνωμη η οποία δεν προβληματιζόταν με το ερώτημα γιατί μια χώρα με μεγάλο στρατό, και έμπειρο (λόγω Κούρδων) στην μάχη δεν μετακινεί άλλα στρατεύματα αλλά αυτά του Έβρου.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως η Ελλάδα σε αυτό δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Αν η Τουρκία θέλει να περνάνε όλοι οι στρατιωτικοί της κάθε τόσο για ένα διάστημα από τον Έβρο, σε ένα πεδίο που έχει σημαντικές αλλαγές από εποχή σε εποχή και ανάλογα με τα νερά που υπάρχουν, τότε μπορεί να το κάνει.
Μήπως όμως οφείλει σε αυτό να παραδειγματιστεί και η Ελλάδα κάνοντας ακριβώς το ίδιο;