Σκληρές οι αναφορές του για τη στάση του Ιταλού πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος, καθώς και των Ιταλών διασωστών και τις επίπονες προσπάθειες που κατέβαλαν, όπως εκτιμά, «να μη διασωθεί το σκάφος».
«Τον Έλληνα ύπαρχο τον απομόνωσαν», κατήγγειλε, «και έλεγαν όχι στις προσπάθειές του για να μας σώσει».
«Ο καπετάνιος έκανε ό,τι μπορεί για να μας βουλιάξει», πρόσθεσε.
«Οι στιγμές που ζήσαμε στο Norman Atlantic ήταν εφιαλτικές. Ήθελαν να μας φουντάρουν. Τα όσα συνέβησαν δεν προκλήθηκαν από θεϊκό ή φυσικό φαινόμενο αλλά από ανθρώπινο χέρι και λάθος.
Συναγερμός στο πλοίο δε σήμανε. Το πλήρωμα δεν ήταν πουθενά. Οι οδηγοί των αυτοκινήτων παίρναμε τους πυροσβεστήρες. Μόνοι μας προμηθευτήκαμε τα σωσίβιά μας. Οι Ιταλοί μηχανικοί ήταν οι πρώτοι που εγκατέλειψαν το πλοίο».
«Η φωτιά», συνέχισε, «πρέπει να είχε εκδηλωθεί από πολύ νωρίς και ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα για όλους αν το πλοίο επέστρεφε στην Κέρκυρα ή κατευθυνόταν πως αλβανικό λιμάνι».
Όπως πρόσθεσε ο κ. Δημητρουλάκης, ο Έλληνας ύπαρχος, παρά τις προσπάθειές του, δέχτηκε την επίθεση του Ιταλού πλοιάρχου που του άρπαξε από το χέρι ακόμα και τον ασύρματο, επειδή του έλεγε τι να κάνει. «Εγώ διαταγές παίρνω μόνο από τη Ρώμη», φέρεται να του είπε σύμφωνα με τη μαρτυρία του Γιώργου Δημητρουλάκη στο Ράδιο 9,84.
«Για τα ιταλικά σωστικά συνεργεία προτεραιότητα είχαν οι Ιταλοί στην υπηκοότητα», συνέχισε. «Τη γυναίκα μου την πήραν γιατί τους έβαλα τις φωνές και εγώ τους υποσχέθηκα ότι θα έμεινα στη θέση τους πίσω.
Στο πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού San Giorgio μάς έβαλαν στα αμπάρια και δε μας έδωσαν ούτε φαγητό».
«Όσα σας λέω», πρόσθεσε ο κ. Δημητρουλάκης, «τα έχω πει στο θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Ναυτιλίας και θα τα πω σε όποια άλλη Αρχή μου το ζητήσει».
Πηγή: www.neakriti.gr