ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Ναι» από το ΣτΕ στην αναστολή καταβολής συντάξεων όσων καταδικάζονται σε ποινές άνω των έξι μηνών

Συνταγματική είναι η αναστολή χορήγησης των συντάξεων σε όσους έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση άνω των 6 μηνών και για όσο χρόνο εκτίουν την ποινή τους σε κατάστημα κράτησης, σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
Από τον κανόνα αυτό, κατά το ΣτΕ, εξαιρούνται οι περιπτώσεις υφ’ όρων απόλυσης με ηλεκτρονικό βραχιολάκι, της μετατροπής της ποινής σε κοινωφελή εργασία, κ.λπ.

Όλα ξεκίνησαν όταν το 2002 συνταξιούχος του ΙΚΑ -ΤΕΑΜ (ήδη e-EΦΚΑ) από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση η οποία τελέστηκε τον Μάρτιο του 2001 σε βάρος της συζύγου του.

Μετά την καταδικαστική απόφαση το ΙΚΑ, σε εφαρμογή του αναγκαστικού νόμου (α.ν.) 1846/1951, ανέστειλε την καταβολή της κύριας και επικουρικής σύνταξης του καταδικασθέντα και παράλληλα καταλογίστηκαν σε βάρος του, εντόκως, τα ποσά της σύνταξης που του είχαν ήδη καταβληθεί από 1.7.2002 έως 31.1.2003.

Στην συνέχεια προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια, υποστηρίζοντας, ότι ο α.ν. 1846/1951, αντιβαίνει στις συνταγματικές επιταγές (περί ισότητας, μεριμνάς του κράτους για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, αρχή χρηστής διοίκησης, κ.λπ.).

Αρχικά, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι ο α.ν. 1846/1951 είναι αντίθετος στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Στην συνέχεια το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι ο νόμος αυτός σε συνδυασμό με το άρθρο 12 του καταστατικού του ΙΚΑ-ΤΕΑΜ αντίκειται ευθέως στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην συνταγματική υποχρέωση του κράτους για μέριμνα κοινωνικής ασφάλισης και παράλληλα δεν αποσκοπεί σε δημόσιο σκοπό. Με την σειρά του ο e-EΦΚΑ προσέφυγε στο ΣτΕ και ζήτησε να αναιρεθεί η εφετειακή απόφαση.
Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ κατά πλειοψηφία, έκανε δεκτή την αίτηση του ασφαλιστικού φορέα, αναίρεσε την εφετειακή απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ.

Όπως διευκρινίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι η αναστολή της καταβολής της σύνταξης «στοχεύει πρωτίστως στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος σκοπού να μην υφίσταται το κοινωνικό σύνολο τη διπλή οικονομική επιβάρυνση της καταβολής στον εκτίοντα την ποινή των συγκεκριμένων ποσών συντάξεων που αναλογούν στον χρόνο που την εκτίει και της ανάληψης από το Δημόσιο των δαπανών διαβίωσής του κατά τον ίδιο χρόνο».