Σε ένα μπαράζ ανθελληνικών και άκρως προσβλητικών δημοσιευμάτων έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα οι Βρετανοί, μέσω των γνωστών ταμπλόιντ, θέλοντας να «αντισταθούν» στη βοήθεια που παρέχει το γραφείο της Αμάλ Αλαμουντίν στο ελληνικό κράτος, για να επιστρέψουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Αυτή τη φορά το γαϊτανάκι συνεχίστηκε με την εφημερίδα Daily Mail και το άρθρο του δημοσιογράφου και ιστορικού Ντόμινικ Σέλγουντ που ούτε λίγο, ούτε πολύ «καθαγιάζει» τον Λόρδο Έλγιν και αφαιρεί κάθε νομικό ή, άλλο, έρεισμα από την Ελλάδα για να διεκδικήσει την επιστροφή των γλυπτών. Κάπου εκεί υπάρχει και η κλασική, πλέον, επίθεση στην Αμάλ Αλαμουντίν.
Για να στηρίξει την επιχειρηματολογία του, ο Σέλγουντ αναφέρει το πώς «έφυγαν» τα Μάρμαρα από τον τόπο τους. «Τα μάρμαρα καταστρέφονταν στην Αθήνα. Ο Έλγιν ζήτησε άδεια από την κυβέρνηση στην Αθήνα να τα αφαιρέσει. Το έπραξε με τις ευλογίες της κυβέρνησης της Αθήνας, μέσα σε μια περίοδο 4 ετών, από το 1801 έως το 1805».
Κάνοντας έναν εικονικό διάλογο με τον Τζέφρι Ρόμπερτσον, τον άμεσο συνεργάτη της Αλαμουντίν, ο Σέλγουντ αντιδράει στις αιατιάσεις ότι το κίνητρο του Έλγιν ήταν τυχοδιωκτικό και χρηματικό. Λέει χαρακτηριστικά πως ο Έλγιν ήταν έτσι και αλλιώς πλούσιος και ότι ήταν εραστής των τεχνών και η βασική του επιδίωξη ήταν να σώσει τα Μάρμαρα από την καταστροφή.
Η… αγιοποίηση του Έλγιν από τον Σέλγουντ, φτάνει στον υπέρτατο βαθμό αφού σημειώνει πως πέθανε φτωχός σπαταλώντας την περιουσία του στη μάχη υπέρ των Μαρμάρων.
Κανένα δικαίωμα
Ο Σέλγουντ προχωράει ακόμα περισσότερο την πολεμική του και αναφέρει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να αφαίρεσει τα Μάρμαρα από τη Βρετανία, καθώς της ανήκουν. Κάτι που, όπως σημειώνει, το λένε όλοι οι διεθνείς νομικοί κύκλοι. «Κανένας νόμος δεν δίνει στην Ελλάδα δικαιώματα επί των μαρμάρων του Παρθενώνα», σημειώνει χαρακτηριστικά και προς επίρρωση των γραφόμενών του παραθέτει την δήλωση του Τζον Χένρι Μέριμαν, καθηγητή νομικής , του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, πως «το σύγχρονο Ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα νομικό και ηθικό δικαίωμα να ζητά την επιστροφή των μαρμάρων.»
Ο Σέλγουντ δεν ξεχνάει να κατηγορήσει την Ελλάδα για το ότι δεν έχει αποφασίσει αν θα οδηγήσει την υπόθεση στα δικαστήρια και εμμέσως στην Αμάλ Αλαμουντίν γράφοντας πως μαζί με την ελληνική κυβέρνηση ακολουθούν «μια συναισθηματική πολιτική και μιντιακή εκστρατεία, γεγονός που σημαίνει ότι ενώ τα μάρμαρα μπορεί να μην ανήκουν στην Ελλάδα, θα πρέπει να βρίσκονται στην Ελλάδα».