Ήταν η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια που έλαβε παγκόσμια διάσταση η ελληνική διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Όμως, όπως κάθε δικηγόρος, έτσι και η κ. Αλαμουντίν, αλλά και οι Τέφρι Ρόμπερτσον και Νόρμαν Πάλμερ ζήτησαν κάποια αμοιβή. Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», η αμοιβή τους που συμφωνήθηκε με τον τότε υπουργό Πολιτισμού, Κωνσταντίνο Τασούλα, προσέγγιζε τα 200.000 ευρώ.
Το κόστος ανέλαβε τελικά ένας Ελληνας εφοπλιστής, όπως έχει γίνει γνωστό εδώ και λίγο καιρό. Αυτό που παραμένει άγνωστο, είναι το όνομά του. Και ούτε πρόκειται, αφού σύμφωνα με την εφημερίδα αυτός είναι ο μοναδικός όρος που έχει βάλει εκείνος. Να μην αποκαλυφθεί ποτέ η ταυτότητά του, ούτε καν στους τρεις δικηγόρους.
Πρόκειται για έναν 80χρονο εφοπλιστή, που ζει μεταξύ Αθήνας, Λονδίνου και Ελβετίας και εδώ και δεκαετίες στηρίζει πολλές και διαφορετικές προσπάθειες και δράσεις στην Ελλάδα, εντελώς αθόρυβα, όπως αναφέρει η εφημερίδα. Είτε αυτό πρόκειται για χρήματα προκειμένου να παίξει στην Ελλάδα μία διάσημη ορχήστρα του εξωτερικού, είτε για την αναστύλωση σε βυζαντινό εκκλησάκι στη Βόρεια Ελλάδα, με την παράκληση να κυματίζει πάντα η ελληνική σημαία σε αυτό.
Ακόμη και στο συμβόλαιο, το οποίο υπέγραψε η ελληνική πλευρά για την εκπόνηση της νομικής μελέτης για λογαριασμό του Έλληνα εφοπλιστή, δεν αναφέρεται πουθενά το όνομά του. Στην τελευταία σελίδα μόνο σημειώνουν οι δικηγόροι ότι ο εντολέας τους είναι ένας «Ανεξάρτητος, πατριώτης χορηγός, του οποίου τα γενναιόδωρα κίνητρα είναι να στηρίξει και να προωθήσει τα συμφέροντα και τους στόχους της Ελλάδος στο θέμα της επανένωσης των γλυπτών του Παρθενώνα».
πηγή : paraskhnio.gr