Στο ΠαρίσΙ τέθηκε ξεκάθαρα από την πλευρά των δανειστών, ότι πρέπει να μπει μαχαίρι στις πρόωρες συντάξεις και να δημιουργηθούν αντικίνητρα προκειμένου να γίνουν ασύμφορες για τους ασφαλισμένους, έτσι ώστε να ανακοπεί το κύμα συνταξιοδοτήσεων, αλλά και η αύξηση της αναλογίας συνταξιούχων/εργαζόμενων στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Η πρώτη μεγάλη αλλαγή που αφορά σε όλα τα Ταμεία αφορά στον ελάχιστο χρόνο εργασίας για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης που είναι σήμερα στα 15 έτη.
Το όριο αυξάνεται στα 20 έτη και κάπως έτσι μιλάμε για μια μίνιμουμ αύξηση της τάξης των πέντε ετών για κάθε ασφαλισμένο.
Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή έρχεται στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις με το ΙΚΑ να αυξάνει τις απαιτήσεις του από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 ένσημα, ενώ παράλληλα έρχεται γενναία αύξηση σε ό,τι αφορά στην ελάχιστη ασφάλιση των γυναικών που είναι μητέρες ανήλικων παιδιών.
Και σε αυτή την περίπτωση το ελάχιστο όριο αυξάνεται από τα 5.500 ένσημα στα 7.000 ένσημα.
Σε ό,τι αφορά στα όρια συνταξιοδότησης αυτά επί της ουσίας δεν αλλάζουν. Οι αυξήσεις που φτάνουν ως και τα 12 έτη είναι… εσωτερικές υπό την έννοια ότι περικόπτεται το δικαίωμα στην πρόωρη και μειωμένη σύνταξη.
Τα όρια για πρόωρη συνταξιοδότηση λοιπόν καθορίζονται στα 62 έτη και για πλήρη στα 67 έτη.