Σε κείμενο που αναρτήθηκε στη σελίδα του «Ρουβίκωνα» τα μέλη του αναφέρουν: «εμείς στεκόμαστε απέναντι σε όσους θέλουν να ορίζουν τα σώματά μας και εμποτίζουν την κοινωνία με οπισθοδρομικές, αντιεπιστημονικές αντιλήψεις. Στεκόμαστε απέναντι σε αυτούς που καλλιεργούν το φόβο στις γυναίκες, ώστε να μην αποφασίζουν οι ίδιες για τις ζωές τους. Θα είμαστε αμείλικτες απέναντι σε όποιον προσπαθήσει να καταπατήσει και να καταργήσει το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση. Το αν, το πότε και το πόσα παιδιά θα κάνουμε είναι αυστηρά δική μας υπόθεση, όχι της μικροαστικής ηθικής ορισμένων.
Είμαστε αποφασισμένες πως δε θα επιστρέψουμε στο μεσαίωνα, οπότε θα το επαναλαμβάνουμε έως τέλους: Όταν η άμβλωση πραγματοποιηθεί νόμιμα και με ασφάλεια, δεν αυξάνεται ο κίνδυνος για ψυχιατρικά ή σωματικά προβλήματα. Οι γυναίκες συνήθως επιθυμούν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη χρησιμοποιώντας μη ασφαλείς μεθόδους όταν απαγορεύεται η πρόσβαση σε νόμιμη άμβλωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές επιπλοκές, όπως ατελής έκτρωση, σήψη, αιμορραγία ή βλάβη σε εσωτερικά όργανα, στείρωση. Οι μη ασφαλείς εκτρώσεις είναι από τους κυριότερους λόγους θνησιμότητας ανάμεσα στις γυναίκες παγκοσμίως. Εκτιμάται πως κάθε χρόνο πραγματοποιούνται 20 εκατομμύρια μη ασφαλείς εκτρώσεις και προκαλούν εκατομμύρια ατυχημάτων. Μόνο το 40% των γυναικών παγκοσμίως μπορούν να έχουν πρόσβαση σε νόμιμες εκτρώσεις ενώ ένα 35% μπορεί να προβαίνει νομίμως σε εκτρώσεις αν όμως πληρούν συγκεκριμένα σωματικά, ψυχικά και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια. Οι μη ασφαλείς πρακτικές εκτρώσεων οδηγούν τις γυναίκες σε 70.000 θανάτους το χρόνο περίπου και σε 5 εκατομμύρια μόνιμες δυσλειτουργίες.
Για να μειωθεί ο αριθμός των μη ασφαλών εκτρώσεων, οι οργανισμοί υγείας δίνουν έμφαση στην νομιμοποίηση της άμβλωσης και στην εξασφάλιση της εύκολης πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας από τις γυναίκες.
Αυτά ισχύουν για την επιστημονική ιατρική κοινότητα. Για το Κέντρο Υγείας Πατησίων, όχι. Στο Σταθμό Προστασίας Μητέρας-Παιδιού-Εφήβου του Κέντρου Υγείας Πατησίων, η γυναίκα που επιθυμεί να διακόψει την κύηση, αντιμετωπίζεται με επικριτικά σχόλια, θρησκευτική κατήχηση και σταυροκοπήματα από ιατρό και νοσηλεύτρια. Και με άρνηση εξέτασης και παροχής υπηρεσιών υγείας. Με ό,τι αυτό ενδέχεται να συνεπάγεται για τη ζωή της, τη σωματική και συναισθηματική της ακεραιότητα.
Η συγκεκριμένη καταγγελία αφορά τον Σταθμό Προστασίας Μητέρας-Παιδιού-Εφήβου του Κέντρου Υγείας Πατησίων, όπου η γυναικολόγος Μεντίνα Αλή Δούνια όχι μόνο δεν παρείχε τις απαιτούμενες ιατρικές υπηρεσίες σε έγκυο γυναίκα που είχε κλείσει ραντεβού, αλλά η ίδια μαζί με τη νοσηλεύτρια του ιατρείου προσπάθησαν να τη μεταπείσουν σχετικά με το θεσμοθετημένο δικαίωμα σε άμβλωση, με ανακριτικού τύπου ερωτήσεις με τις οποίες ζητούσαν εξηγήσεις για την απόφασή της και πληροφορίες για την προσωπική της ζωή, καθώς και με διάφορες εκφοβιστικές και δεισιδαιμονικές διατυπώσεις, σχετικά με τις “τρομερές επιπλοκές” της άμβλωσης για το γυναικείο σώμα, οι οποίες όσο ανυπόστατες (επιστημονικά) κι αν είναι, όταν λέγονται από στόμα ιατρού φαντάζουν ως η απόλυτη αλήθεια. Κατά τη διάρκεια του ραντεβού εν τέλει, δεν έγινε καμία ιατρική εξέταση και δε δόθηκε καμία ενημέρωση για τη διαδικασία έκτρωσης που επέλεξε η γυναίκα. Μόνο κατήχηση και ανάκριση.
Η οπισθοδρόμηση τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας σε σκοταδιστικές εποχές, δε μας εκπλήσσει αλλά μας οργίζει. Για αντίστοιχους λόγους είχαμε παρέμβει τον Σεπτέμβριο του 2019 στα γραφεία του κινήματος “Αφήστε με να ζήσω”, ένα σύμπλεγμα 19 ορθόδοξων χριστιανικών σωματείων (ανά τους αιώνες παρών ο μισογυνισμός στην εκκλησία) και κάποιας “ανώτατης συνομοσπονδίας” πολυτέκνων, το οποίο κάνει ορατή την παρουσία του στην επικαιρότητα προσπαθώντας να παρέμβει στο πολιτειακό σύστημα, ώστε να καταργηθεί ένα εκ των βασικών δικαιωμάτων που κατέκτησε το γυναικείο κίνημα. Στην ίδια επικαιρότητα άλλωστε, βλέπουμε καθημερινά την ακροδεξιά ατζέντα της κυβέρνησης, με υπουργούς όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης που έσπευσε να συγχαρεί τη Sportime για το εμετικό της πρωτοσέλιδο αναφορικά με το εν λόγω «κίνημα» και να κάνει τηλεοπτικούς αστεϊσμούς με τους πνιγμένους πρόσφυγες και μετανάστες, ή όπως η Νίκη Κεραμέως που χρησιμοποιεί το δημόσιο σχολείο ως χώρο καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης.
Δεν ζούμε, όμως, στον μεσαίωνα, ούτε θα επιτρέψουμε να μας γυρίσουν σε μεσαιωνικού τύπου πρακτικές. Το δικαίωμα στην ασφαλή άμβλωση (όπως και σε κάθε ασφαλή ιατρική επέμβαση) δεν το χαρίζουμε σε καμία και σε κανέναν κομπογιαννίτη. Το να εκβιάζεις και να τρομοκρατείς μια γυναίκα προκειμένου να γεννήσει ένα παιδί είναι έκφανση πατριαρχικής βίας.
Και θα το επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά. Η μητρότητα δεν αποτελεί τον λόγο ύπαρξής μας. Το έμβρυο δεν είναι οργανισμός αποκομμένος από το μητρικό σώμα, αλλά εξαρτάται πλήρως από αυτό, δεν υπάρχει χωρίς αυτό. Η εγκυμοσύνη δεν μπορεί να επιβληθεί από κανένα νόμο, θεσμό ή άνθρωπο, σε αυτή την περίπτωση συνιστά καταπάτηση των δικαιωμάτων της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος.
Εμείς στεκόμαστε απέναντι σε όσους θέλουν να ορίζουν τα σώματά μας και εμποτίζουν την κοινωνία με οπισθοδρομικές, αντιεπιστημονικές αντιλήψεις. Στεκόμαστε απέναντι σε αυτούς που καλλιεργούν το φόβο στις γυναίκες, ώστε να μην αποφασίζουν οι ίδιες για τις ζωές τους. Θα είμαστε αμείλικτες απέναντι σε όποιον προσπαθήσει να καταπατήσει και να καταργήσει το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση. Το αν, το πότε και το πόσα παιδιά θα κάνουμε είναι αυστηρά δική μας υπόθεση, όχι της μικροαστικής ηθικής ορισμένων».