3 top δεξιά, ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Πού είναι το παιδί μου» λέει στην κάμερα και ξεσπά σε λυγμούς ο πατέρας της Κυριακής!

«Θα ήθελα να το δει ως πατέρας, ως αστυνομικός και επιτέλους ας βγει κάποιος να πάρει την ευθύνη και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για το κάθε έγκλημα που γίνεται, όπως πρέπει να τα βάλει τα πράγματα στη θέση τους για όλους» τονίζει, μιλώντας στο STAR, ο πατέρας της Κυριακής και πρόσθεσε:

«Θα έλεγα της αστυφυλάκου με χρέη αξιωματικού υπηρεσίας αν η κόρη μου ήταν ξαδέλφη της ή φίλη της, πώς θα το χειριζόταν; Τι θα έκανε, θα την άφηνε να φύγει; Στην επόπτρια που είναι μεγαλύτερης ηλικίας και έχει πολύ περισσότερη πείρα τι θα έκανε αν ήταν η κόρη της, αν ήταν η ανιψιά της, αν ήταν πάλι θα την άφηνε να φύγει: Θα της έλεγε πήγαινε πάρε την αστυνομία μόνη σου; Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι;».

«Για ποιον σκοπό, για τον βαρυποινίτη; Με τα οκτώ χρόνια φυλάκιση; Που σε δύο μήνες θα έφευγε μάλλον από το τμήμα και γενικά από την αστυνομία;» λέει αναφερόμενος στον σκοπό που ήταν στο φυλάκιο τη στιγμή που ο 39χρονος έκοβε το νήμα της ζωής της Κυριακής.

«Το δικό μου το παιδί δεν το προστάτευσε η αστυνομία και έχει τώρα έναν δράστη και τον προσέχει. Τον προσέχει να μην πάθει τίποτα, ποιον, τον δολοφόνο της κόρης μου… Τον δολοφόνο της κόρης μου προσέχουν τώρα».

«Αν ήθελες να καταραστείς κάποιον, χειρότερη κατάρα από αυτό το πράγμα, να χάνεις το παιδί σου, που δεν το εύχομαι σε κανέναν… Και μακάρι η Κική μου, η Κουλίτσα μου, να είναι η τελευταία γυναίκα που έπαθε αυτό. Όλοι οι υπεύθυνοι αυτοί που είναι να δικάσουν τουλάχιστον στη μνήμη της, να τιμωρήσουν τους άλλους παραδειγματικά, για να μην ξαναγίνει αυτό το πράγμα. Να συνετιστούν όλοι από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο».

Ο πατέρας της Κυριακής ξέσπασε σε λυγμούς, με τα λόγια του να «ραγίζουν» καρδιές.

«Το πρωί που ξυπνάω, στις πέντε, στις τέσσερις και σκέφτομαι το παιδί μου.. Και το βράδυ πού πάω να ξαπλώσω εγώ και πού είναι το παιδί μου και πού είναι ο δράστης και όλοι αυτοί που δεν την πρόσεξαν. Συγνώμη είμαι σκληρός, αλλά εδώ λυγίζω».

«Δικαίωση. Πρώτα απ΄όλα να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για να μπορούν οι υπόλοιποι να δούνε τι θα γίνεται. Να είναι όλοι συνετοί πάνω στη δουλειά τους, γιατί η αστυνομία, ο αστυνομικός, όταν να διαλέγεις να κάνεις αυτό το επάγγελμα, δεν είναι όπως ο χτίστης, έκανα στραβά λίγο τον τοίχο, θα τον φέρων με τον σοβά. Εδώ έφυγε μια ανθρώπινη ζωή. Ο αστυνομικός είναι λειτούργημα, η ασφάλεια της ζωής του διπλανού τους, του παιδιού τους, του πατέρα τους, του αδελφού τους, τη κόρης μου».

«Όλοι τους ήταν ανεύθυνοι, όλοι. Τι να τους μετατάξουνε σε άλλη δουλειά; Δηλαδή από το ένα γραφείο να τους βάλουν σε άλλο φυλάκιο ή σε ένα άλλο γραφείο; Εγώ ξέρω στον ιδιωτικό τομέα όταν κάνεις ένα παράπτωμα περνάς από το ταμείο, παίρνεις την απόλυσή σου και φεύγεις και δεν ξαναπατάς στην εταιρία… Είναι μια ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι κλοπή, δεν είναι υπεξαίρεση χρημάτων, δεν είναι ένα τρακάρισμα, μια ζημιά σε ένα κλαρκ. Πόσο πιο λαϊκά να σας τα πω, μια ζωή έφυγε, η κόρη μου δεν αναπνέει πια».