"Για άλλη μια φορα θα πω : η Νικη ήταν σπουδαία … Σπουδαία ηρθε , σπουδαία έζησε , σπουδαία έφυγε …! Αυτη ήταν ηρωίδα κ εμεις απλά ελάχιστοι ."
Με αυτή την φράση της στην τελευταία της ανάρτηση το μεσημέρι της Τετάρτης μία ημέρα μετά το τελευταίο αντίο, η Αναστασία Μανωλοπούλου μιλά στον άγγελό της.
Η ανάρτησή της:
«Για άλλη μια φορα θα πω : η Νικη ήταν σπουδαία … Σπουδαία ηρθε , σπουδαία έζησε , σπουδαία έφυγε …! Αυτη ήταν ηρωίδα κ εμεις απλά ελάχιστοι .
Λετε ευχαριστω που χάρισε ζωη … εμεις την ευχαριστουμε γιατι μας χάρισε ψυχή!
Απο εμάς ειχε πάντα αγαπη, λατρεία , φροντίδα κ σεβασμό .
Τον δικό σας τον κέρδισε όμως.
δεν εχω λόγια … δεν φτάνουν χιλια ευχαριστω …
-στο πλήρωμα του ΕΚΑΒ ,και στους γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Άγιος Ανδρεας που χάρισαν στην Νικη 10 μέρες ζωής.
-στους γιατρους της ΜΕΘ του Ριου που την "κράτησαν" ώστε να ολοκληρωθεί η αγγελικη αποστολή της σ αυτη τη γη .
-στις μονάδες μεταμοσχεύσεων που παρέλαβαν κ σε όσους θα δεχτούν τα "δώρα " της
-στα 3 παιδιά μου που έδειξαν σε ώρες που δεν το περίμενα ποσο γενναία, ώριμα κ δυνατά ειναι.
-στον Νικο (για όσα εμεις οι δυο ξέρουμε )
-στις οικογένειες μας που για άλλη μια φορα ήταν δυνατές και ενωμένες
-στους φίλους που με κάθε τροπο βρέθηκαν κοντά μας όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές όλες αυτές τις μέρες .
-στους συγγενείς των ασθενών της εντατικής που κάθε μεσημέρι ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον με αγωνία για τον δικό του ασθενή κ δίναμε κουράγιο κ δύναμη , σαν να μασταν μια γροθιά .
-σε ολους όσους έκαναν παρέα στην Νικη μας τις τελευταίες ώρες που κόσμησε το σπιτι μας
-στο κύμα του κόσμου στο αντίο
-στους φίλους που στάθηκαν "αδέλφια " νύχτα μερα
-σε ολους τους ανθρώπους που ήταν κοντά αψηφώντας κάθε διαφορα ή προηγούμενο (που η εμπλοκή με τα κοινά μοιραία δημιουργεί )
-ακομα κ σε κατι εχθρούς που βγάζοντας χολή τέτοιες ώρες κ απέδειξαν οτι το πρόβλημα ειναι αποκλειστικά δικό τους αν μη τι άλλο .
-στα ΜΜΕ που στην πλειονότητα τους σεβάστηκαν την κατάσταση .
-και σε ολους όσους μπορεί τωρα να ξεχνάω .
Τέλος ενα απέραντο ευχαριστω στον Κόσμο του Αυτισμού σχολεία , κέντρα απασχόλησης ,ειδικούς δασκάλους , τους γονείς κ τα ιδια τα παιδιά , την "παρέα" της Νικης … Μπορεί ο λόγος που τους γνώρισα κ τους αγάπησα να μην υπάρχει πια αλλα άφησε πίσω πολλούς περισσότερους λόγους για να παραμείνω κ να παλεύω κοντά τους ….
ΝΙΚΗ ΜΟΥ ΕΓΩ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Κ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΑΠΕΡΑΝΤΑ , ΩΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (όπως σας ελεγα μωρά) !»