Της δικηγόρου Αριάδνης Νούκα
Ο Αναθεωρημένος Κωδικας Δεοντολογίας αφήνει απροστάτευτες τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες (αμεα, οφειλέτες με μακροχρόνιες ασθένειες , νοητικά προβληματα, καρκινοπαθείς, κ.λ.π) ακόμα κι όταν το εισόδημα τους είναι μικρότερο απο τις ευλογες δαπάνες που ως γνωστόν αντιστοιχούν μόνο στα αναγκαία μέσα επιβίωσης .
Ουδεμία διασφάλιση στο κείμενο του νέου Κώδικα Δεοντολόγίας για την προστασία της κύριας κατοκίας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η οποία πλέον μένει εκτεθειμένη εναντι των τραπεζών και των funds που είναι προ των πυλών με τις γνωστές επιθετικές πρακτικές τους στην διαχείρηση των δανείων.
Η δικηγόρος Αριάδνη Νούκα μάχεται για τα δικαιώματα των δανειοληπτών
Σύμφωνα με την οικεία πρόβλεψη σε συνεργάσιμο δανειολήπτη για τον οποίο τεκμηριώνεται ιδιαίτερη οικονομική δυσχέρεια, ήτοι εισόδημα μικρότερο από το ελάχιστο επίπεδο των «ευλόγων δαπανών διαβίωσης” και απουσία ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων δικών του, της συζύγου ή των τέκνων του, πλην της κατοικίας, στην οποία ο δανειολήπτης διαμένει και η αντικειμενική αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των 140.000 ευρώ, το ίδρυμα προτείνει
α) λύση μακροχρόνιας ρύθμισης και συγκεκριμένα για το χρονοδιάγραμμα και το ύψος των καταβλητέων δόσεων, λαμβάνονται υπόψη όλοι οι προφανείς παράγοντες που μπορεί ευλόγως να επηρεάσουν την ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη (όπως τυχόν υψηλό ποσοστό αναπηρίας) ή, αν έχει εξεταστεί αλλά έχει αποκλειστεί τέτοια λύση ως μη «κατάλληλη»
β) λύση οριστικής διευθέτησης, συνεκτιμώντας για την επιλογή της και στην περίπτωση αυτή τα ειδικά χαρακτηριστικά του δανειολήπτη και ιδίως αν παράλληλα με την οικονομική δυσχέρεια συντρέχουν προβλήματα υγείας. Σε περίπτωση που η σχετική λύση οριστικής διευθέτησης περιλαμβάνει εκποίηση της κατοικίας με εκτιμώμενη, από πιστοποιημένο εκτιμητή, τιμή ρευστοποίησης μικρότερη της οφειλής, η λύση προβλέπει διευκόλυνση αποπληρωμής της εναπομένουσας οφειλής, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 28 της Οδηγίας 2014/17/ΕΕ, όπως εξηγείται και στο σημείο 27 του προοιμίου της και ενσωματώνεται στην ελληνική νομοθεσία.
Υπό τα ως άνω δεδομένα στην πρώτη περίπτωση της λύσης ρύθμισης καλείται ακόμα και ο ευάλωτος δανειολήπτης που το εισόδημα του δεν καλύπτει τις εύλογες δαπάνες να καταβάλει χρηματικό ποσό για μία μακροχρόνια ρύθμιση, προκειμένου να σώσει την κύρια κατοικία του, το οποίο είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορεί να εξεύρει , ενώ στην λύση της οριστικής διευθέτησης ο δανειολήπτης πλέον χάνει και την κύρια κατοικία του διότι την μεταβιβάζει και εξαναγκάζεται επιπρόσθετα ν΄αποπληρωσει το τυχόν υπολοιπόμενο ποσό την στιγμή που το εισόδημα του μετα δυσκολίας επαρκεί για την επιβίωση του και σαφώς ουτε λόγος για αξιοπρεπή διαβίωση.
Οι ως άνω προβλέψεις δε, αφορούν μόνο τον συνεργάσιμο δανειολήπτη γεγονός που δημιουργεί απορία πως θα μπορούσε ενας δανειολήπτης να θεωρηθεί συνεργάσιμος, όταν λόγω των πενιχρών εισοδημάτων «ευλογες δαπάνες» δεν θα μπορεί να συναινέσει στην όποια μακροχρόνια ρύθμιση εκ μέρρους της τράπεζας ή του fund ή να υποβάλει μια αντιπροταση στην που ν΄αφορα την καταβολή κάποιου χρηματικού ποσού.