9 Ιουλίου του 1956. Ώρα 5.11 τα ξημερώματα.
Η Σαντορίνη ερειπωμένη τα ρίχτερ έχουν αφήσει πίσω συντρίμμια, ανθρώπους καταρρακωμένους, άλλους που τους χτύπησε μια προσωπική οικογενειακή τραγωδία, άλλους που έχασαν μόνο υλικά αγαθά.
Ανάμεσα τους και οι τυχεροί, αυτοί που συναντήθηκαν με τον θάνατο, τον είδαν κατάματα, αλλά του γύρισαν την πλάτη. «Αυτό δεν ξεχνιέται ποτέ, μας έχει μείνει. Ήμουν σχεδόν 4. Θυμάμαι την τρομάρα στα πρόσωπα του κόσμου», αναφέρουν κάτοικοι του νησιού.
Μαρτυρίες που πλέκουν ένα υφαντό αναμνήσεων που ο φόβος, η αγωνία αλλά και η ελπίδα εναλλάσσονται. Άνθρωποι θαμμένοι στα χαλάσματα. Οι αναμνήσεις από τον σεισμό είναι η βουή, η γη που τρέμει και οι άνθρωποι που μπρος στην φύση είναι αδύναμοι. Και μετά ήρθαν τα χαλάσματα, οι σκηνές, η διαβίωση στον καταυλισμό.
«Ξέρω ότι μία ολόκληρη οικογένεια καταπλακώθηκε», αναφέρει μία μαρτυρία, ενώ άλλος κάτοικος του νησιού θα περιγράψει πως τον διέσωσαν από τα χαλάσματα.
«Δεν ήμουν χωμένος όλος, τα πόδια μου ήταν έξω και με τράβηξαν».
Δείτε το ρεπορτάζ του MEGA
Κάτοικοι της Αμοργού, οι οποίοι έζησαν τον καταστροφικό σεισμό του 1956 που είχε επίκεντρο νότια του νησιού, μίλησαν για τις μνήμες που ξυπνά η επιστροφή του Εγκέλαδου τα τελευταία 24ωρα. Αναφέρονται και στα ζώα, τα οποία – όπως επισημαίνουν – αντιλαμβάνονται όλες σχεδόν τις δονήσεις αντιδρώντας έντονα
Δείτε όσα είπαν στην ΕΡΤ
Ο Σαμψών ήταν 5 χρονών όταν έγινε o σεισμός
Δείτε όσα είπε στο OPEN