Η Κατερίνα γεννήθηκε στην Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας το 1970. Από το 1987 ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Ηταν μέλος της ΕΣΗΕΑ. Τα πρώτα δημοσιογραφικά βήματά της τα έκανε στον ραδιοφωνικό σταθμό TOP FM. Από το 1996 κάλυπτε το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ για τον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel και από το 2000 είχε καθημερινή στήλη με πολιτικά σχόλια στην εφημερίδα Espresso. Ηταν μέτοχος και ιδρυτικό μέλος του protagon.gr και του bostanistas.gr.
Το protagon, στο οποίο υπήρξε ιδρυτικό μέλος, την αποχαιρετά με μόνο και με ένα τρυφερό σημείωμα:
«To Protagon θρηνεί την προώρη απώλεια της Κατερίνας Γκίκα. Η Κατερίνα, νικημένη από τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή το πρωί της Παρασκευής σε ηλικία 45 ετών.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ηγουμενίτσα. Ήρθε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, εστιάζοντας το ενδιαφέρον της στο πολιτικό και κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ. Τελευταία έκανε ρεπορτάζ Βουλής στο Star Channel. Ήταν μέλος της ιδρυτικής ομάδας του protagon.
Η Κατερίνα θα ήθελε να σας πούμε για το χαμόγελο της, που είχε, σε ένα κομμάτι του, πίκρα για τη σκληρή μοίρα. Η ίδια θα σας έλεγε πώς, εκτός από τη δημοσιογραφία, αγάπησε πολύ και το θέατρο. Άφηνε τον πόνο της στο κρεβάτι και έτρεχε να ανέβει στη σκηνή, συμμετέχοντας σε ερασιτεχνικά σχήματα. Της άρεσε η μαγειρική. Έγραφε και μας έδινε συνταγές. Ήθελε να μοιράζεται. Τα πάντα. Πληροφορίες, ρεπορτάζ, φαγητά, αγκαλιές, χαμόγελα, λόγια γλυκά. Ήταν ένας χαρούμενος, υπέροχος άνθρωπος. Και η μνήμη της θα είναι πάντα εδώ, μαζί μας.
Η 1η Απριλίου 2010 ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Και η Κατερίνα Γκίκα έγραψε στο protagon.
«Θα πάω σήμερα στην εκκλησιά. Θα πάω να μοιραστώ τα πάθη μου, θα πάω να θρηνήσω. Mπροστά στον εαυτό μου θα σταθώ και θα ανάψω ένα κεράκι. Για όλα όσα έχασα, για όλα όσα έχω ελπίδα να αποκτήσω. Θα κρυφτώ στις ήσυχες γωνίες του ναού, μόνη θα είμαι και με πολλούς. Θα δακρύζω χωρίς να ντρέπομαι. Kαι θα ξέρω μέσα μου βαθειά ότι δεν με κυνηγάνε οι δαιμόνοι που με απειλούσαν όταν ήμουνα μικρή.
Kαι θα ανάψω κι ένα κεράκι για τους ξένους.»