Η βάση της Σούδας στην Κρήτη είναι ένα βασικό στρατηγικό πλεονέκτημα της χώρας μας σε σχέση με τις ΗΠΑ και η Αθήνα δεν το αφήνει ανεκμετάλλευτο.
Όπως γράφει ο Αθανάσιος Έλλις στην Καθημερινή της Κυριακής, ο στρατηγός Μάτις διαμήνυσε την πρόθεση των ΗΠΑ για επέκταση γενικότερα της ήδη στενής διμερούς συνεργασίας, αλλά και ειδικότερα τη χρήση της βάσης, τονίζοντας ότι μέσα στα επόμενα δυο χρόνια «κοιτάμε για στήριξη επιπλέον επιχειρησιακών τοποθεσιών και είναι κάτι στο οποίο είμαστε πολύ ανοικτοί».
Η προοπτική περαιτέρω εμβάθυνσης της αμυντικής συνεργασίας αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο όπου η απρόβλεπτη συμπεριφορά Ερντογάν – πρόσφατα προειδοποίησε ακόμη και με κλείσιμο της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ – φέρνει στο προσκήνιο τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, όπως και το ενδεχόμενο τουρκικών παρενοχλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.
Φυσικά, n Άγκυρα παραμένει μείζονος σημασίας χώρα, κυρίως για τις εξελίξεις στη Συρία, γι’ αυτό και το μήνυμα από την Ουάσιγκτον είναι πως η προσέγγιση της Ελλάδας θα πρέπει να επικεντρώνεται στα δικά της πλεονεκτήματα και όχι στις «αρρυθμίες» των γειτόνων της.
Στο πλαίσιο της περαιτέρω σύσφιγξης της συνεργασίας γίνονται σκέψεις, οι οποίες προς το παρόν δεν επιβεβαιώνονται από αμερικανικές πηγές, για την προοπτική της ενίσχυσης του ελληνικού ναυτικού στο μέλλον με το υπερσύγχρονο πλωτό αντιπυραυλικό σύστημα διοίκησης και ελέγχου Aegis [Aegis Combat System], το οποίο δύναται να παρακολουθεί και να καταστρέφει έως και 100 στόχους σε απόσταση 100 ναυτικών μιλίων.
Η ελληνική θέση ενισχύεται και από το γεγονός ότι δεν προβάλλεται μεμονωμένα ο ρόλος της Αθήνας, αλλά δίνεται έμφαση και στη συμμετοχή της, μαζί με την Κύπρο, στα τριμερή σχήματα με δύο στενούς συμμάχους των ΗΠΑ στην Ανατ. Μεσόγειο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι, τον οποίο ο κ. Τραμπ υποδέχεται τη Δευτέρα στον Λευκό Οίκο, ήταν από τους λιγοστούς ξένους ηγέτες που είχε συναντήσει ο κ. Τραμπ, ως υποψήφιος πρόεδρος, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του OHE, τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, καταλήγει ο Αθανάσιος Έλλις.
Η Ελλάδα και συγκεκριμένα ο Νίκος Κοτζιάς ήταν η μόνη χώρα που υποστήριξε σθεναρά τον νυν Πρόεδρο της Αιγύπτου όταν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ήθελαν να του επιβάλλουν κυρώσεις.
Η Ελλάδα στάθηκε στο πλευρό της αιγυπτιακής κοσμικής κυβέρνησης, που προέκυψε από την ανατροπή των παρανοϊκών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με πρόεδρο τον Μοχάμεντ Μόρσι, οι οποίοι από κοινού με τον Ερντογάν σχεδίαζαν να αναβιώσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η ανατροπή του Μόρσι τον Ιούλιο του 2013 από τον νυν πρόεδρο Σίσι υπήρξε μεγάλο ευτύχημα για τη χώρα μας.
Όχι μόνο γιατί ναυάγησε τα μεγάλα νεο-οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν, που ήθελε να απλώσει την κυριαρχία του στην Αίγυπτο και στη Λιβύη μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της οποίας ο Ερντογάν είναι κορυφαίο στέλεχος, αλλά και γιατί η Αίγυπτος πέρασε στη συνέχεια σε συμμαχία με την Ελλάδα.
Φανταστείτε πόσο τραγικά δύσκολη θα ήταν η θέση μας εάν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, με τον Μόρσι πρόεδρο της Αιγύπτου, είχαν παραμείνει στη διακυβέρνηση της χώρας του Νείλου και έπαιζαν το παιχνίδι του Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο και στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
tribune.gr