Ένας μήνας γεμάτος εικόνες πολέμου από την Λωρίδα της Γάζας. Ένας μήνας με τον ήχο συναγερμών, ρουκετών και βομβαρδισμών να ηχούν συνεχώς. Οι δημοσιογράφοι στην εμπόλεμη ζώνη ζουν την ένταση και την αγωνία από την πρώτη γραμμή του πολέμου.
O Γιώργος Σιδέρης, γύρισε πίσω στην Ελλάδα, έχοντας καλύψει για μεγάλο διάστημα τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς για την ΕΡΤ και μίλησε για αυτή την εμπειρία, η οποία του χάρισε στιγμές αγωνίας αλλά και φόβου.
«Το πρώτο πράγμα το οποίο είπα στους συναδέλφους, φτάνοντας εκεί, είναι ότι θέλουμε να καλύψουμε τα γεγονότα, αλλά να γυρίσουμε πίσω στα σπίτια μας και να είμαστε ασφαλείς και αρτιμελείς. Είναι το κυριότερο αυτό. Αυτό και κάναμε, τηρήσαμε όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας» εξήγησε.
«Θα μπορούσα να ξεχωρίσω μία σύνδεση όπου ακριβώς πίσω μας ήταν το Ινδονησιακό νοσοκομείο. Ακούγαμε διαρκώς το κροτάλισμα, τα πολυβόλα, ενώ αν υπήρχαν και κάποιες στιγμές ησυχίας, μπορούσαμε να ακούμε και τους τραυματίες οι οποίοι βογκούσαν από τα τραύματά τους. Θα μπορούσα να ξεχωρίσω επίσης, ότι δύο ημέρες μετά την άφιξή μας στο νότιο Ισραήλ, είχαμε αυτό το περιστατικό με το βλήμα όλμου, το οποίο έσκασε 10 μέτρα από εμάς και τους συναδέλφους» είπε.
Πρόσθεσε πως το περιστατικό αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια «παγκόσμια αποκλειστικότητα της τύχης», καθώς δεν υπήρξαν θύματα από το γεγονός που κατέγραψαν οι κάμερες.
Ο Γιώργος Σιδέρης, που είχε καλύψει και στον πόλεμο στην Ουκρανία, σχολίασε επίσης αν υπάρχει κάποια διαφορά με αυτόν στη Μέση Ανατολή.
«Το μόνο κοινό είναι ότι και από τις δύο πλευρές υπάρχουν άμαχοι θύματα. Ωστόσο, από την μια πλευρά, στην Ουκρανία έχουμε δύο τακτικούς στρατούς με τα μειονεκτήματα τους και τα πλεονεκτήματά τους. Από την άλλη, στο Μεσανατολικό έχουμε έναν ισχυρό τακτικό στρατό, που είναι το Ισραήλ, με ιδιαίτερη εμπειρία στον πόλεμο και από την άλλη πλευρά έχουμε αντάρτες πόλης, οι οποίοι επιδίδονται στον ανταρτοπόλεμο εντός του αστικού τοπίου».
Δείτε όσα είπε