Στην Γεωργία Χαλκιά και στο περιοδικό «People» μίλησε η Σοφία Τσίπα και δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για την απόλυση της από τον ΣΚΑΙ.
Μετά από δέκα χρόνια, τον Ιανουάριο του 2019 απομακρύνθηκες από τον σταθμό. Τι ακριβώς συνέβη;
«Περιμέναμε την καθιερωμένη σύσκεψη, που περιέργως είχε καθυστερήσει. Από το πρωί μέσα στην αίθουσα σύνταξης χτυπούσαν τα σταθερά τηλέφωνα και πολύ γρήγορα διαπίστωσα μια ανεξήγητη κινητικότητα συναδέλφων, οι οποίοι κατέβαιναν στο λογιστήριο. Σε κάποιους ανακοίνωναν την απόλυσή τους από το κανάλι και σε κάποιους άλλους αύξηση αποδοχών. Επικρατούσε σύγχυση, αναρωτιόμασταν ποιος θα είναι ο επόμενος στη λίστα, ώσπου χτύπησε και το δικό μου τηλέφωνο.
Εκείνη την ημέρα ο ΣΚΑΪ απέλυσε 12 εργαζόμενους, μέσα στους οποίους ήμουν κι εγώ. Δούλεψα σκληρά και αφοσιωμένα για τον ΣΚΑΪ. Ωστόσο οφείλω να αναγνωρίσω ότι έδωσα πολλά, αλλά πήρα και πολλά. Μου δόθηκαν ευκαιρίες και έδωσα τη δική μου μάχη για να τις εκμεταλλευτώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θεωρώ, όμως, ότι μετά από τόσο σκληρή δουλειά, η απόλυσή μου είναι μια από τις πιο άδικες απολύσεις στην ιστορία της τηλεόρασης».
Υπήρξε κάποια εξήγηση από τους ιθύνοντες;
«Απολύτως καμία. Ήταν η εποχή που ο ΣΚΑΪ προσπαθούσε να αλλάξει την ταυτότητά του. Αποφάσισε να εμπλουτίσει το πρόγραμμά του στον άξονα της ψυχαγωγίας, ζητώντας μου να ενταχθώ στα reality shows. Εξ αρχής ήμουν αντίθετη σε αυτό, διότι ένιωθα πως δεν μου ταίριαζε και ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να αποδώσω τα δέοντα.
Η κατάληξη ήταν προδιαγεγραμμένη, αλλά φοβόμουν να τολμήσω πρώτη την έξοδο. Όταν πια αποχώρησα, χαιρέτησα τους πάντες. Έναν έναν. Από τα στελέχη μέχρι τον τελευταίο κλητήρα. Έφυγα με χαμόγελο παρά την αβεβαιότητα της επόμενης ημέρας. Ποτέ δεν ήμουν drama queen και πασχίζω να κρατώ μακριά από εμένα ό,τι εμπεριέχει αρνητισμό ή μιζέρια».
Την επόμενη μέρα στα μανταλάκια των περιπτέρων κρέμονταν τα πρωτοσέλιδα με τίτλο «Οι 12 απολυμένοι του ΣΚΑΪ». Πώς αισθάνθηκες;
«Ένιωσα άδειασμα και ταυτόχρονα μια ανακούφιση. Όταν, δε, είδα το όνομά μου στις εφημερίδες και σε όλα τα sites με φωτογραφία μπορώ να πω πως ήταν ένα μικρό σοκ. Κι όχι για μένα.
Από τη στιγμή που εκτίθεμαι και έχω κάποια αναγνωρισιμότητα μπορείς να σκεφτείς πως ήταν αναμενόμενο να συμβεί. Φοβήθηκα όμως για τους γονείς μου. Έπρεπε να βιαστώ να τους το πω εγώ η ίδια πριν το μάθουν από κάπου αλλού. Πράγμα που ενδεχομένως να μην έκανα αμέσως σε άλλη περίπτωση, γιατί είναι μεγάλοι σε ηλικία και δεν ήθελα να τους ανησυχήσω».