Η κυβέρνηση αργεί.
Αργεί να πάρει αποφάσεις αναστροφής της πτωτικής πορείας της χώρας.
Τα πρόσωπα άλλαξαν, η αποπνικτική οσμή των πολιτικών πτωμάτων της μεταπολίτευσης έχει απομακρυνθεί από τον καινούργιο αέρα, αλλά τα τρωκτικά ροκανίζουν αργά το ήδη σάπιο σανίδι της χώρας.
Αργά η γρήγορα θα βρεθούμε ξανά στο μηδέν.
Ο κόσμος πίστεψε, στήριξε με όλες του τις δυνάμεις, μια νέα καθαρή πορεία, αψήφησε τα δελτία μαύρης προπαγάνδας, απάλλαξε τον Σύριζα απ όσους θα μπορούσαν να εμποδίσουν το έργο του, αλλά τώρα απαιτεί.
Απαιτεί καθαρότητα στόχων.
Απαιτεί καθαρότητα προσώπων και απαιτεί έργο.
Η δικαιοσύνη είναι διάτρητη. Ήταν στα χέρια δέκα οικογενειών που τοποθετούσαν, ταχτοποιούσαν, έστελναν στη δικαιοσύνη όποιον ήθελαν, απάλλασσαν όποιον ήθελαν, όποτε ήθελαν.
Οι νόμοι γραφόντουσαν σπίτια τους και οι βουλευτές σαν γκαρσόνια πολυτελούς ρεστοράν, τρέχανε έναντι γερού μπουρμπουάρ, να τα ψηφίσουν.
Νόμοι κοστουμάκια καλοφόρετα για εκδότες και μεγαλοεπιχειρηματίες, δυσκολοφόρετα για όλους τους υπόλοιπους.
Έσβηναν μόνοι τους χρέη δισεκατομμυρίων, λεηλατούσαν τράπεζες, πρωθυπουργοί έφταναν να παίρνουν μίζα 25% για μεγάλα ποσά δανείων που κανόνιζαν να παίρνουν κάποιοι απ τις τράπεζες σηκώνοντας ένα τηλέφωνο.
Αυτά πληρώνουμε τώρα. Τα γλέντια της πολιτικής μαφίας των δυο μεγάλων κομμάτων. Μια συμμορία πολιτισμένων που ώρες ώρες τσακωνόντουσαν μεταξύ τους, ακριβώς όπως τα λιοντάρια, όταν κατασπαράσσουν από κοινού το άτυχο ελαφάκι.
Ναι, είναι δύσκολο να χτυπηθεί η μαφία σαράντα χρόνων γιατί κινούνταν με μαύρο χρήμα.Λαθρεμπόριο πετρελαίου, τσιγάρων, ναρκωτικών, όπλων.
Ποιος να πλησιάσει;
Τσιμεντωμένος θα φύγει στο βαθύ γαλάζιο.
Οι υπηρεσίες στο κόλπο, πολλοί ένστολοι στο κόλπο, μια Ελλάδα που ζει απ το μαύρο χρήμα και μια Ελλάδα που αναστενάζει.
Αν κοιτάξεις τις φορολογικές δηλώσεις των Ελλήνων λάθος συμπεράσματα θα βγάλεις.
Είμαστε μια χώρα διεφθαρμένη με αυξανόμενα φαινόμενα πορνείας και διακίνησης μαύρου χρήματος.
Μέσα σ αυτό το τοπίο υπάρχουν και μεγάλες δυνατές επιχειρήσεις, περίπου τον αριθμό 170 που κρατούν ακόμα όρθιο ένα μεγάλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα, το όποιο διαλύθηκε από το Πασοκ και την Νέα Δημοκρατία, οπότε η Αριστερά ήρθε να σωριαστεί πάνω στον διαλυμένο καναπέ.
Ο δημόσιος τομέας, απαραίτητος για μια χώρα, έχει αδρανήσει, δεν παρακολουθεί τον 21 ο αιώνα, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία βουλιάζουν από την ανεργία και τη μαύρη εργασία. Όσο η φορολογία θα αυξάνει, τόσο η χώρα θα διαλύεται. Τελεία και παύλα.
Ο ορίζοντας φαντάζει μαύρος. Η κυβέρνηση αντιμέτωπη με εχθρούς που έχουν αγριέψει και με λίγους κάλους πολεμιστές.Μόνο όπλο σ αυτή την ολισθηρότητα των καιρών η αποφασιστικότητα και η ταχύτητα. Ο καιρός περνά.
Το τρίτο μνημόνιο δεν πρέπει να φτάσει στο τέλος του. Φρένο. Δεν επέλεξαν οι Έλληνες αριστερό τρόπο εξόντωσης. Οι συγκυρίες ευνοούν κι ας φαίνεται το αντίθετο. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ο μεγάλος ρυθμιστής της ειρήνης στην Ευρώπη.
Αλλά τα εντυπωσιακά και ουσιαστικά βήματα δεν έγιναν.
Η αριστερά έχει φαντασία.
Αντί να περιμένει τη δικαιοσύνη να ανοίγει και να κλείνει φακέλους κατά το δοκούν, να φτιάξει νέο ανεξάρτητο νομικό σχήμα από αριστούχους της νομικής και να υποχρεωθούν όλα τα πρόσωπα που διατέλεσαν υπουργοί και λοιποί παράγοντες του δημοσίου στην μεταπολίτευση, να εξηγήσουν και να δώσουν στοιχειά για όλη αυτή την περιουσιακή τους μετεξέλιξη.
Χωρίς ποινικές οι άλλες ευθύνες. Άπλα για να μπορεί να γνωρίζει ο λαός την αλήθεια.
Μια Ανεξάρτητη Νομική Αρχή. Που δεν απονέμει δικαιοσύνη αλλά δεν αποκρύπτει, με καθαρά πρόσωπα μη διασυνδεδεμένα, χωρίς κομματικούς μηχανισμούς.
Για να μπει ο λαός στο παιχνίδι, για να αποκτήσει η νέα γενιά δύναμη. Να σταματήσουν οι διορισμοί των ίδιων και των ίδιων.
Έχουμε σάπια φρούτα και απλά τους αλλάζουμε καφάσι.
Ο κόσμος κουράζεται, ο κόσμος περιμένει, η κυβέρνηση αργεί.
Που είναι η αριστερά των ανατρεπτικών σκέψεων; Που είναι το πλάνο για να δημιουργήσουν οι νέοι στην χώρα τους;
Το θέμα δεν είναι να ανακατευτεί η τράπουλα.
Το θέμα είναι να πεταχτεί η τράπουλα και να σταματήσει ο λαός να περιμένει την τύχη του να γυρίσει από μόνη της.
altsantiri.gr