Χαρακτηριστική σκηνή, αυτή που συνέβη πάλι στον Πρετεντέρη, με τον Κλέωνα Γρηγοριάδη.
Ένας αλλά Κλέων!
Όπως λέμε Ένας αλλά Λέων.
Ο Κλέων Γρηγοριάδης, ο οποίος όπως είχα πει και σε παλαιότερο άρθρο μου, πέρασε το φράγμα του φόβου και μιλάει ανοιχτά, ξέροντας τι σημαίνει αυτό το ανοιχτά αλλά μη μπορώντας πια να ζει σε έναν κόσμο στον οποίο υποχρεούται να σιωπά, είπε στον κ. Πρετεντέρη…
…και ο Πρετεντέρης απαντώντας ή μάλλον τραυλίζοντας έκανε τον ανήξερο, ότι δεν ήξερε.
Αυτή την τόσο σημαντική πληροφορία δεν την ήξερε. Αυτός που ξέρει τα πάντα. Μέχρι τι εισόδημα έχει κι ο τελευταίος αγρότης που μιλάει στο κανάλι του, ξέρει τις φορολογικές δηλώσεις του, δεν ξέρει τι δουλειές κάνουν οι μέτοχοι του καναλιού του; Αν είναι δυνατόν!
Είναι τόσο ψεύτικη αυτή η άγνοια
Εμείς μπορούμε να αγνοούμε γιατί δεν είμαστε δημοσιογράφοι, αλλά αυτός; Είναι αδύνατον να αγνοεί. Ασφαλώς και ήξερε.
Όμως να πω και κάτι, αστειευόμενος και μόνο. Άιντε ο Πρετεντέρης, μαγαζί του είναι, να προσπαθήσει να καλύψει ή να κρύψει ή να μην πει.
Όμως το σημαντικό στο βίντεο αυτό είναι η σιωπή των άλλων παρευρισκομένων. Με ποιον τρόπο το βουλώνουν αμέσως. Κανείς δεν βρήκε κάτι να πει, κανείς δεν ήξερε για την πληροφορία. Βγάλαν τον σκασμό αμέσως.
Γιατί πως να αντιμιλήσεις στον «προστάτη» σου, όπως θα έλεγε και ο Πολύδωρας. Πρώτη φορά είδα να ξεφτιλίζονται δια της σιωπής οι διάφοροι «Λοβέρδοι» που ξεσπαθώνουν και μιλούν για δικτατορίες να βγάζουν τον σκασμό σαν τα τελευταία «δουλάκια» της ιστορίας.
Δεν είχαν τίποτα να πουν για την υπόθεση αυτή; Τους ήταν άγνωστη;
Έρχεται λοιπόν μια αλήθεια, ένας Κλέων Γρηγοριάδης, να τους ξαναβάλει στην θέση τους.
Αν αύριο ο Κλέωνας έχει μια εκπομπή και μιλάει μ΄ αυτό τον τρόπο να είστε σίγουροι ότι θα βρουν τρόπο να τον σταματήσουν. Η διαπλοκή έχει αγριέψει. Χάνουν θέσεις, εκατομμύρια λεφτά, κινδυνεύουν να πάνε φυλακή και αρπάζουν όποιον βρουν.
Είναι αδίστακτοι. Οι καιροί είναι αδίστακτοι και δεν μπορεί κανένας να σιωπά και να κάνει ότι δεν βλέπει. Ούτε βέβαια με αφορμή αυτά να εμποδίζει την ελευθερία της γνώμης. Της γνώμης όμως , όχι της εγκάθετης και εκβιαστικής και αναφέρομαι σ΄αυτό το θέμα των τριών δημοσιογράφων που εκβίαζαν, επιχειρήσεις, ανθρώπους και οργανισμούς και εισέπρατταν εκατομμύρια. Παρακολουθούμε αυτές τις ώρες τους αποκαλυπτικούς διαλόγους , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορούμε να καταλάβουμε και όλο το παρασκήνιο ή να ξέρουμε αν είναι αλήθεια όλα όσα ισχυρίζονται οι ομιλούντες.
Σημασία έχει ότι ένα διαδίκτυο το οποίο ενώνει ανθρώπους, κινητοποιεί χιλιάδες κόσμο στην αντιμετώπιση σπουδαίων θεμάτων κοινωνικών , ένα διαδίκτυο χρήσιμο στο 90% της λειτουργίας του κινδυνεύει να λερωθεί από τέτοιες συμπεριφορές.
Σκέψου να περπατάς στον δρόμο κι από το πουθενά να σου την πέσουν εκατό άτομα και ν΄αρχίσουν να σε βαράνε για ένα λόγο που αποφάσισαν μόνοι τους, για ένα δίκαιο όπως οι ίδιοι το καθορίζουν ή μάλλον όπως το προσδιορίζουν και το επιβάλλουν οι εντολείς τους.
Ένα νέο είδος αυτοδικίας έχει ξεκινήσει στο διαδίκτυο και έχει στοιχεία ιδιάζουσας μορφής εγκλήματος που δεν προσδιορίζεται επαρκώς στο υπάρχον δίκαιο και ασφαλώς τώρα είναι η ώρα που ο νομοθέτης πρέπει να το δει το κενό και να νομοθετήσει .
Αυτό για το οποίο μιλώ είναι εξαίρεση στο διαδίκτυο αλλά δεν πρέπει να γίνει κανόνας.
Ηλεκτρονικές συμμορίες ανεξέλεγκτες δρουν, επιβάλλοντας ένα καινούργιο είδος εκτέλεσης. Αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας συμβόλαια «εκτέλεσης» ανθρώπων, με τους οποίους διαφωνούν ιδεολογικά ή επιθυμούν να τους περιορίσουν την επιρροή, την σκέψη και την ελευθερία της άποψης τους.
Είναι οι σύγχρονοι τρομοκράτες οι οποίοι επειδή οι διασυνδέσεις τους είναι με το μαύρο χρήμα και την εξουσία λειτουργούν κάτω από μία αόρατη ομπρέλα προστασίας. Έχουν μηχανισμούς οι οποίοι αναλαμβάνουν ακόμα και προστασίες διαφόρων ατόμων, οργανισμών ακόμα και προώθηση συγκεκριμένων ιδεολογιών.
Οι ηλεκτρονικές αυτές συμμορίες έχουν σε κάποιες περιπτώσεις πληροφορίες από διεφθαρμένους ή υποθέσεις διαφθοράς σε κάποιες υπηρεσίες, πλησιάζουν τους ανθρώπους και τους απειλούν ότι θα τους διασύρουν στο διαδίκτυο και ασκώντας πίεση τους ζητούν πολλά χρήματα , πολλές φορές με την μορφή έναντι διαφήμισης στα blogs ή στα sites που διαθέτουν και έτσι σταματούν τον διασυρμό τους. Το περίεργο είναι ότι οι συμμορίες αυτές επικοινωνούν μεταξύ τους κι όταν αποφασίσουν να κλείσουν ένα θέμα υπάρχει απόλυτη σιωπή στο διαδίκτυο, ενώ όταν δεν πάρουν τα λεφτά είναι ασύλληπτο πόσα sites, twitters, διάλογοι στο facebook, αναπαράγουν τον εκβιασμό με διαφορετικά λόγια.
Δεν μιλώ, ασφαλώς, για την ελευθερία της γνώμης ούτε και το δικαίωμα κρίσης του καθενός.
Αναγκάζομαι να το τονίσω αυτό γιατί στην νέα ηλεκτρονική δικτατορία οφείλεις να εξηγείς με ακρίβεια λόγου το τι λες, τι εννοείς και να απολογείσαι στην μεγάλη ανοιχτή επιτροπή λογοκρισίας που έχει στηθεί στο διαδίκτυο και εξορίζει ότι δεν της αρέσει.
Μιλώ καθαρά για τις συμμορίες εκβιαστών και νομίζω ότι είναι η ώρα όπου ο κ. Σφακιανάκης – ο οποίος ορθώς παρέμεινε και αναβαθμίστηκε στο πόστο του- είναι η ώρα λοιπόν να αναλάβει να χτυπήσει και αυτόν τον τομέα.
Χτυπήθηκε η παιδεραστία, αποφεύχθηκαν αυτοκτονίες αλλά οι συμμορίες εκβιαστών με τα ψεύτικα προφίλ και τις ηλεκτρονικές τους επιθέσεις είναι σήμερα ο νούμερο ένα εχθρός της δημοκρατίας.
Είδαμε τους εκβιασμούς που άσκησαν οι τρεις δημοσιογράφοι. Θα ακολουθήσουν και άλλοι φαντάζομαι. Θα δείτε ,ας πούμε, πως σε περίοδο capital controls, site που δεν το ξέρει ούτε η μάνα του να εισπράττει 1.500.000 ευρώ από οργανισμό πολύ μεγάλης εμβέλειας!!!
Θα δείτε πρόσωπα υπεράνω υποψίας, άντρες και γυναίκες. Δημοσιογραφούντες και μη.
Όλοι αυτοί δρούσαν ανενόχλητοι; Κανείς δεν έμαθε ποτέ γι΄αυτούς; Ή υπήρχε πέπλο προστασίας κι από που; Υπάρχουν πολιτικοί που κρύβονται πίσω απ΄αυτές τις συμμορίες;
Τα στοιχεία των sites πρέπει να είναι καθαρά. Ποιος είναι, τι όνομα έχει στην αγορά, ποια είναι τα έσοδα του κι από που.
Τούτο το πράγμα του ωμού εκβιασμού έχει προχωρήσει σε μεγάλα βάθη.
Αποφασίζουν κάποιοι, ας πούμε, να εκβιάσουν επιχειρήσεις με την απειλή διασυρμού στο διαδίκτυο, να αποσύρουν την προβολή π.χ. και προς το τσαντίρι επιχειρήθηκε κατι τέτοιο. Ανενόχλητοι βάζουν σε κίνδυνο την δουλειά πολλών εργαζομένων, οι οποίοι φαντάζομαι έχουν το δικαίωμα από τον νόμο να κινηθούν νομικά εναντίον αυτών οι οποίοι μπορούν να ζημιώσουν την δουλειά τους.
Θα μπορούσε κατ΄αρχήν μια αντίδραση οργής στο διαδίκτυο, να είναι μια καθαρή αντίδραση, η επιμονή όμως, η στόχευση και το σχέδιο μπορεί να δείχνει και υποκινητές.
Ποια είναι η γραμμή; Να βρεθεί οπωσδήποτε ένας τρόπος να μην μιλάει αυτός που δεν θέλουμε. Όποιος κι αν είναι αυτός. Κλέων ή μη.
Εκτός από τις τηλεοπτικές εξορίες λοιπόν, οι οποίες είναι το καινούργιο είδος εξορίας, εκτός από την τηλε-Μακρόνησο δηλαδή, υπάρχει ένας καθαρός εκβιασμός ο οποίος ασκείται ατιμώρητος και ανενόχλητος στο διαδίκτυο. Και μ΄έναν τρόπο έρχεται και ενώνεται με τον γνωστό οχετό πολλών δημοσιογράφων οι οποίοι ασκούν καθήκοντα δημοσιογραφικής αλητείας. Ειρωνείες, χυδαιολογίες και φτήνιες κάνουν πολλούς χρυσαυγίτες ( της πρώτης γραμμής εννοώ) να φαντάζουν πολιτισμένοι μπροστά σε ορισμένους δημοσιογράφους.
Επαναλαμβάνω και πάλι, δεν μιλώ για την άποψη, την διαφορετική άποψη, την κάθε άποψη και την σκληρά διατυπωμένη και με την οποιαδήποτε διατύπωση.
Μιλώ για την απειλή του οποιουδήποτε. Μιλώ για σχέδιο, μιλώ για συμμορίες.
Είναι η ώρα της εισαγγελίας, είναι η ώρα που η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος οφείλουν να πιάσουν σοβαρά δουλειά. Γιατί είναι ανεξήγητο πως φτάσαμε να έχουμε ένα τόσο ακροδεξιό διαδίκτυο, πως δεν εμφανίζονται σοβαρά προοδευτικά κείμενα, ή πως αυτά βαίνουν μειούμενα συνεχώς, ενώ εμφανίζονται τόσο χυδαία, γεμάτα μίσος κείμενα.
Άσχετο! Χακάραν μέχρι και το τηλεφωνικό κέντρο του θεάτρου μας, πριν 15 μέρες και κάθε δέκα κλήσεις μόνο οι τρεις περνούσαν στο θέατρο και οι εφτά βγαίναν σε έναν άγνωστο τηλεφωνητή.
Δεν μιλώ για τις παρακολουθήσεις κινητών τηλεφώνων, για την υποκλοπή e-mail, για την υποκλοπή στοιχείων, που αυτά πλέον είναι σαν κάτι τελείως φυσιολογικό στην ζωή μας.
Δεν μιλώ ούτε και για την υποκριτική στάση των δημοσιογράφων σε τέτοιου είδους θέματα. Απόκριες είναι και οι δημοσιογράφοι έχουν ντυθεί ευαίσθητοι. Καρναβάλι είναι θα τους σεβαστώ. Τους κατανοώ.
Έχουν σε πολλές περιπτώσεις εντολές, δρουν κάτω από συγκεκριμένα σχέδια, αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας αποστολές τέτοιες.
Δημοσιογράφοι σε ρόλο «εκτελεστών».
Φορώντας την κουκούλα του δήθεν «πατριώτη» δρουν ανενόχλητοι σκορπίζοντας τρόμο.
Επιτέλους, η πατρίδα δεν είναι ρεζερβέ για τον κάθε επηρμένο φασίστα.
Δεν μπορεί ο καθένας επειδή βάζει μια σημαία δίπλα του να θεωρεί τον εαυτό του πιο Έλληνα. Ποιοι είναι αυτοί που πήραν τις καινούργιες μεζούρες και μετράνε ανθρώπους, πρόσωπα και ιδεολογίες. Υπάρχει ένας τεράστιος εκνευρισμός και υπάρχει αυτή η ακροδεξιά λογική που υπήρχε επί χούντας, όπου τα πράγματα τα μετρούσαν με τις λέξεις, τα και, τους συμπλεκτικούς συνδέσμους, τα επιρρήματα, όλα. Δεν τους ένοιαζε τότε το νόημα. Τους ένοιαζε λέξη-λέξη.
Γιατί ο μικρονοϊκός στενεύει όλους τους δρόμους του μυαλού.
Απολογείσαι σε μια αόρατη συμπεριφορά ενός αόρατου πατριώτη που είναι στην ουσία κάποιοι νταβατζήδες του διαδικτύου, ντυμένοι πατριώτες.
Ένα διαδίκτυο σε μόνιμες απόκριες όπου εκατοντάδες ψεύτικα προφίλ σου επιτίθενται αλλά παράλληλα και ένα υγιές διαδίκτυο το οποίο στηρίζει τον Κλέωνα και τον κάθε Κλέωνα.
Θεωρώ ότι πρέπει να μπουν τα πράγματα στην θέση τους χωρίς να πειραχτεί στο παραμικρό η ελευθερία του λόγου, της αντίρρησης, της αντίδρασης από τον καθένα που θέλει να εκφραστεί. Ανοιχτό , ελεύθερο διαδίκτυο χωρίς συμμορίες και εκβιασμούς. Μπορεί ακόμα ελεύθερα ο καθένας να κάνει τον ηλεκτρονικό του εμετό στα tweeter και τα facebook. Δικαίωμα του.
Τέτοιοι περιορισμοί δεν πρέπει να μπουν. Ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει, του τρόπου λειτουργίας των συμμοριών.
Πρέπει να βρεθούν οι μπράβοι της δημοσιογραφίας που απειλούν επιχειρήσεις και οργανισμούς, που αρπάζουν εκατομμύρια. Να υπάρχει καθεστώς διαφάνειας στα site και τα blogs.
Μαθαίνω σιγά-σιγά ποιοι κρύβονται πίσω κι από δικές μου ιστορίες. Έχω μείνει ήδη κατάπληκτος. Με υπομονή συγκεντρώνουμε στοιχεία και κανείς εκβιαστής δεν θα μείνει ατιμώρητος.
Το ηλεκτρονικό αληταριό εργάζεται με κανόνες σκιερούς, με διασυνδέσεις στο εξωτερικό και εδώ, χαίρει προστασίας πολύ υψηλών προσώπων, πολύ πλούσιοι του μαύρου χρήματος ενισχύουν αυτές τις προσπάθειες. Όλοι ξέρουν.
Ένας νέος σκοταδισμός , εξαιρετικά επικίνδυνος, έχει αρχίσει να διεισδύει προωθώντας έναν νέο εμφύλιο.
Είναι ανάγκη, αυτή η ηλεκτρονική αλάνα να είναι ο αληθινός καθρέφτης μια κοινωνίας. Δεν μπορεί ο καθένας που έχει μαύρο χρήμα να φτιάχνει έναν ηλεκτρονικό στρατό που να επιτίθεται. Το bulling κι ο εκβιασμός είναι πράξεις που δεν μπορούν να παραμείνουν ατιμώρητες. Πρέπει να μπει τέλος στις ηλεκτρονικές κουκούλες των συμμοριών .
Έτσι θα αναπνεύσει το ωραιότερο πράγμα στην εποχή μας. Το ελεύθερο διαδίκτυο.
Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Ή μήπως τελικά το μίσος έχει μπει τόσο βαθιά στην ψυχοσύνθεση μας που μπορεί να παράγει μόνο δηλητήριο; Τι να πω; Σκέψεις κάνω.
Αν μπορώ ακόμα να τις εκφράζω ελεύθερα.