Χιλιάδες συνταξιούχοι δοκίμασαν για μία ακόμη φορά το σοκ της περικοπής των συντάξεων τους, με το νέο τρόπο υπολογισμού και την προκαταβολική παρακράτηση του φόρου. Άλλοι είδαν να τους κόβουν 50 ευρώ, άλλοι 90 και άλλοι ακόμη και 250 ή 300 ευρώ! ΟΙ μεγαλύτερες παρακρατήσεις έγιναν σε συντάξεις που ξεπερνούσαν τα επτακόσια ευρώ. Χιλιάδες άνθρωποι πήγαν στον γκισέ να εισπράξουν τη σύνταξή τους και είδαν τα χρήματά τους να μειώνονται κι άλλο την ώρα που έχουν υποστεί αμέτρητες πια μειώσεις ή περικοπές.
Πρόκειται για ωμό βιασμό, για την πιο χυδαία εκδοχή της κρατικής αναλγησίας. Γιατί μιλάμε για τους ανθρώπους που από αυτά τα χρήματα καλούνται να ζήσουν, να αγοράσουν τα φάρμακά τους και τώρα πια, πολλοί από αυτούς, να στηρίξουν οικονομικά και τα άνεργα παιδιά τους. Καθώς είναι πολλές πια οι οικογένειες που ζουν από τη σύνταξη του παππού ή της γιαγιάς, του πατέρα ή της μάνας.
Και το νέο ψαλίδι ήρθε το μήνα που οι ίδιοι συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν την πρώτη δόση της εφορίας τους που ήρθε αυξημένη γιατί κι εδώ άλλαξε ο υπολογισμός… Και τους περιμένει και ο ΕΝΦΙΑ, όσους τουλάχιστον με την εργασία μιας ζωής κατάφεραν να φτιάξουν ένα σπίτι.
Το ερώτημα είναι απλό. Πώς θα τα καταφέρουν αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν; Να επιβιώσουν; Να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους;
Γιατί τους εκδικείται το κράτος; Και κυρίως γιατί τους καταδιώκει;
Μήπως γιατί δεν τόλμησε να αγγίξει τους λογαριασμούς όλων εκείνων με τους οποίους κάνει δουλειές το κράτος; Τους ισχυρούς, εκείνους που έχουν τις πλάτες του ίδιου του κράτους; Και ξεσπά στους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και τους ανέργους;
Αυτή είναι η αλλαγή φιλοσοφίας, η στροφή στην κοινωνία, η αποκατάσταση των αδικιών και όλα τα υπόλοιπα φληναφήματα που ακούγονται κάθε τόσο;
Μια λέξη τους ταιριάζει: ΝΤΡΟΠΗ!