Του Άκη Παυλόπουλου
Αν… σουμάρω τις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες Σαμαρά – Τσίπρα, πρέπει κανονικά να βγω στους δρόμους πλημμυρισμένος από ευτυχία και κυρίως αισιοδοξία για το αύριο! 770.000 θέσεις εργασίας, ρευστότητα, χαμηλότεροι φόροι από τη μία, αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναπρόσληψη των απολυμένων, δωρεάν ρεύμα για τους φτωχούς από την άλλη.
Λόγια σε προεκλογικό χρόνο που ξεθωριάζουν την επομένη κιόλας της κάλπης…
Το έχουμε ζήσει, έχουμε μπουχτίσει από αυτά.
Δεν χρειάζομαι τέτοιες υποσχέσεις, ούτε εξαγγελίες που ζαλίζουν.
Χρειάζομαι την γαλήνη και τη σιγουριά της… κοινής λογικής, που λέει απλά πράγματα:
Λέει, πως δεν μπορεί να πηγαίνουν άνθρωποι στη φυλακή επειδή έμειναν άνεργοι και χρωστούν, χωρίς δόλο.
Λέει, πως δεν μπορούν να αυξάνονται οι φόροι και τα χαράτσια, όταν μειώνεται το εισόδημα της οικογένειας.
Πως δεν μπορεί να φορολογούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες οι εργαζόμενοι εκείνοι που βρίσκουν μεροκάματο μέσω προγραμμάτων επιδότησης με ένα πεντακοσάρικο.
Λέει ότι δεν μπορεί να κόβεται η σύνταξη στους αναπήρους της τάξης του 80% μέχρι να επανεξεταστεί η αναπηρία τους, σε έξι μήνες ή ένα χρόνο.
Η κοινή λογική!
Που επιβάλλει πως δεν γίνεται να μην ισχύει το ακατάσχετο των 1500 ευρώ στις τράπεζες για οφειλές προς το δημόσιο, όταν το υπόσχεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Που λέει πως δεν μπορεί να χρωστάει το δημόσιο χρήματα σε επιχειρήσεις και να φυλακίζονται οι επιχειρηματίες για τον ΦΠΑ που δεν εισέπραξαν.
Αυτά και άλλα πολλά σχιζοφρενικά, η αντιμετώπιση των οποίων απαιτεί… απλή, κοινή λογική.
Απαιτεί και κάτι ακόμη, δυσεύρετο δυστυχώς στα μυαλά εκείνων που εξαγγέλλουν μεγαλόπνοα σχέδια επί χάρτου: Ανθρωπιά!