Φαίνεται ότι η ενότητα κορυφής, εννοώ τη σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε Σαμαρά και Βενιζέλο δεν διαχέεται καθόλου στις κομματικές βάσεις.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι μισοί γαλάζιοι ανέβηκαν στο κάγκελο όταν άκουσαν τον πρωθυπουργό να κάνει ειδική μνεία στον Βενιζέλο για τα υποβρύχια, θέμα που στο παρελθόν η Ν.Δ είχε κανει σημαία.
Ούτε ότι τα πράσινα στελέχη είναι έξαλλα με το Βενιζέλο και του καταμαρτυρούν τα μύρια όσα γιατί επιμένει στην κυβερνητική συγκατοίκηση με τη Ν.Δ.
Με αυτά και με εκείνα ακόμη και να πετύχουν το μέγιστο αριθμό κατά την ψήφο παροχής εμπιστοσύνης κινδυνεύουν να βρεθούν στον ίδιο παρονομαστή. Να μου το θυμηθείτε η κατάσταση στο εσωτερικό Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ είναι σε οριακό σημείο.
Στην Χαριλάου Τρικούπη σε σύσκεψη στελεχών κοινοβουλευτικών και μη, ο Βενιζέλος άκουσε τα εξ αμάξης. Ακόμη και οι πιο βενιζελικοί είναι πλέον ασυγκράτητοι και προτρέπουν τον Μπένι να αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα, στηρίζοντας όμως την κυβέρνηση. Εκείνος αντιδρά και έχει απομακρυνθεί από ανθρώπους που μέχρι χθες ήταν κολλητοί του.
Όπως έλεγε παλαιό στέλεχος του Κινήματος, αυτός στο τέλος θα μιλά μόνο με τον Πιερακάκη.