Την πλέον σφοδρή μέχρι σήμερα επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος με άφορη δηλώσεις τους υπουργού μεταρρύθμισης κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος άφησε ορθάνοικτο το ενδεχόμενο οι απολύσεις στο δημόσιο να έχουν συνεχεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με την πένα του κ. Βενιζέλου το γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε στον κ. Μητσοτάκη τον οποίο συμβουλεύει να παραδεχτεί τα λάθη του στην αξιολόγηση των υπαλλήλων και ιδιαίτερα στην υποχρεωτική ποσόστωση του 15% κάτω από τη βάση. Ακόμη τον καλεί να ανακαλέσει τα σχέδια του για μαζικές απολύσεις.
Ιδιαίτερα ενοχλημένος όμως εμφανίστηκε μέσω της ανακοίνωσης ο κ. Βενιζέλος για την αναφορά του κ. Μητσοτάκη στις αποφάσεις του τότε υπουργοί Οικονομικών το 2011 όταν εφαρμόστηκε το χαράτσι στη ΔΕΗ.
Το ΠΑΣΟΚ κάνει επίθεση στον κ. Σαμαρά τονίζοντας ότι τότε που ο κ. Βενιζέλος έβαλε το χαράτσι ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έκανε αντιμνημονιακές ασκήσεις με τα Ζάππεια.
Το ΠΑΣΟΚ επισημαίνει μάλιστα ότι ο κ. Σαμαράς όταν έγινε πρωθυπουργός δεν κατάργησε το χαράτσι ενώ αρκετοί βουλευτές της ΝΔ το θεωρούν δίκαιο φόρο και ζητούν την επαναφορά του.
Είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση βρίσκεται στα χαρακώματα.
Και αναζητείται λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει, της διαφωνίας δηλαδή, σε κρίσιμους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο κ. Βενιζέλος δείχνει να έχει επιλέξει τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη ως εύκολο στόχο για να τον κτυπά με την παραμικρή αφορμή, ενώ ο χώρος του δημοσίου είναι προνομιακός για το ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε δεν είναι τυχαία η σφοδρή επίθεση του κ. Βενιζέλου, υπερασπιζόμενος τις θέσεις των δημοσίων υπαλλήλων την παραμονή της συνάντησης του κ. Τσίπρα με την ΑΔΕΔΥ.
Αν το ΠΑΣΟΚ χάσει όποια ερείσματα διατηρεί ακόμη στο δημόσιο και αυτές οι δυνάμεις μετακινηθούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται ότι θα είναι καταλυτικές οι επιπτώσεις στην εκλογική του δύναμη και κατ’ επέκταση θα επηρεάσουν και τις όποιες δυνατότητες θα δημιουργηθούν για νέα κυβερνητική συνεργασία με η ΝΔ, μετά τις επόμενες εκλογές.
Δηλαδή ο κ. Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ κτυπούν σφοδρά τον συγκυβερνήτη τους αλλά ουσιαστικά δίνουν αγώνα επιβίωσης, πολιτικής και πραγματικής.