Εντείνονται το τελευταίο διάστημα οι επαφές κορυφαίων παραγόντων της κεντροδεξιάς, με αντίστοιχους παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ.
Κοινός τόπος η ανησυχία για την επόμενη μέρα για τον τόπο.
Μην περνά από το νου σας ότι οι επαφές αυτές έχουν κεντρική καθοδήγηση από τις ηγεσίες. Κάθε άλλο εκεί τα πράγματα είναι αρκετά πολωμένα.
Η χημεία Σαμαρά Τσίπρα είναι κακή.
Όμως νηφάλιες φωνές και από τις δύο παρατάξεις εκτιμούν ότι πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας ώστε να μπορούν να παρέμβουν ανά πάσα στιγμή για να διευκολύνουν τις εξελίξεις.
Εν προκειμένω , εάν στις επόμενες εκλογές δεν υπάρξει αυτοδυναμία , τότε τα δυο μεγάλα κόμματα θα χρειαστεί να κάνουν τη μεγάλη στροφή προς τη συνεννόηση.
Αυτή η στροφή θα είναι περισσότερο οδυνηρή για το ΣΥΡΙΖΑ , όπως ήταν για τη ΝΔ το 2012. Αυτό φαίνεται ότι δεν το συνειδητοποιεί ο κεντρικός πυρήνας του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στελέχη όμως όπως ο Παπάς, ο Σταθάκης η ο Δραγασακης έχουν και εξαιτίας της κινητικότητας που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα αντιληφθεί, πως διαμορφώνεται το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον.
Επί της ουσίας γνωρίζουν ότι ο πολιτικός ακτιβισμός κάποιων τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει σε εθνικές τραγωδίες.
Ήδη έχουν γίνει διακριτικές παρεμβάσεις στα κανάλια να κοπούν η να περιοριστούν οι ακραίες, αμετακίνητες φωνές, χωρίς αυτό να οδηγήσει σε εσωτερική πόλωση. Ακόμη και στελέχη η στελεχάκια, -γιατί στον Σύριζα υπάρχει και η ιδιορρυθμία εκείνων που ακόμη πιστεύουν ότι θα κάνουν επανάσταση-έχουν λάβει οδηγίες για ένα πιο συγκαταβατικό προφίλ στα media με εξαίρεση κάποιες πέννες της ΑΥΓΗΣ που κινούνται μεταξύ εμμονής και γραφικότητας, αλλά λειτουργούν στην κατεύθυνση της αποσυμπίεσης…
Στην άλλη πλευρά ο στόχος είναι διπλός.
Πρώτον η επόμενη μέρα στην ευρύτερη κεντροδεξιά
Δεύτερον, η επόμενη μέρα αν προκύψει ανάγκη πολλαπλής συνεννόησης και σε κυβερνητικό επίπεδο. Αυτό βέβαια θα κριθεί από τα ποσοστά των εκλογών.
Στελέχη της Ν.Δ πάντως έχουν διαφορετικές απόψεις για τις εξελίξεις άρα και για τον τρόπο χειρισμού της κατάστασης καθώς κάποιοι είναι οπαδοί του θεωρήματος της αριστερής παρένθεσης.
Δεν πιστεύουν ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσει τη γραμμή της διαλλακτικότητας και της συνεννόησης και επιμένουν ότι «θα πάει σε ολομέτωπη ρήξη με την Ευρώπη, θα καταστραφούμε θα πεινάσουμε και θα φύγουν με κλωτσιές».
Κάποιοι άλλοι ποντάρουν στις μεγάλες ανακατατάξεις στο ρευστό πολιτικό σκηνικό και θέλουν κυβερνήσεις ευρείας συναίνεσης και μακράς πολιτικής πνοής