Είναι γνωστή, παλιά και χιλιοειπωμένη ιστορία.
Άνθρωποι νέοι, φιλόδοξοι, αναζητούν το μέλλον τους στην πολιτική και δέχονται με χαρά κάθε κίνηση βοήθειας, από όπου κι αν προέρχεται. Θεμιτό! Όλοι έχουν δικαίωμα στην προσπάθεια, όλοι παλεύουν για να χτίσουν όσα ονειρεύονται για τον εαυτό τους.
Η «καρέκλα» δεν τυχαίνει σε όλους!
Μόνο σε λίγους που κάτι οι συγκυρίες, κάτι οι προσπάθειες τους, κάτι οι φίλοι τους, φτάνουν να πιάνουν στασίδι στα Υπουργεία.
Αν δεν υπήρχαν κι εκείνοι οι άλλοι, οι σοβαροί, που αντιλαμβάνονται πως η «καρέκλα» είναι απολύτως προσωρινή, θα ορκιζόμουν πως το οξυγόνο στα υπουργικά γραφεία είναι ιδιαίτερα περιορισμένο και οι ένοικοι τους πέφτουν σε… παραζάλη.
Διαφορετικά το φαινόμενο του μανδύα της υπουργοποίησης, που μεταβάλει τους ανθρώπους σε… άλλους ανθρώπους, παραμένει ανεξήγητο!