Ως μια χώρα που δείχνει να «λαχταρά την κανονικότητα» χαρακτηρίζει την Ελλάδα σε σημερινό του άρθρο το Bloomberg, το οποίο σημειώνει πως η έξοδος από τα μνημόνια έχει στρέψει πλέον την προσοχή από την οικονομική κρίση στην επόμενη ημέρα της πολιτικής σκηνής στη χώρα μας.
Το άρθρο σημειώνει πως πλέον η πολιτική αντιπαράθεση δεν αφορά τις Βρυξέλλες, αλλά στρέφεται στην επόμενη ημέρα με τα κόμματα που παλεύουν για την εξουσία να αντιπαραθέτουν τα σχέδια τους για το μέλλον.
Πιο συγκεκριμένα, το Bloomberg αναφέρει:
«Ως λίκνο της δημοκρατίας, η Ελλάδα γνωρίζει καλύτερα από τις περισσότερες χώρες ποια είναι η πολιτική. Ωστόσο, τα τελευταία οκτώ χρόνια, οι συζητήσεις μεταξύ των βουλευτών από την αριστερά και τη δεξιά έχουν επισκιαστεί από την οικονομική κατάρρευση της χώρας και από τη σειρά των προγραμμάτων διάσωσης που συνέταξαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η Αθήνα βρέθηκε σε μόνιμη αντιπαράθεση με τους Ευρωπαίους εταίρους της, η οποία κορυφώθηκε με την αναμέτρηση του 2015, όταν η Ελλάδα σχεδόν εξήλθε από το ευρώ μετά από ένα δραματικό δημοψήφισμα. Οι πολιτικοί κάθε πλευράς είχαν ελάχιστα περιθώρια ελιγμών, καθώς η οικονομική πολιτική υπαγορευόταν από τα «προγράμματα διάσωσης» με τους οικονομικούς διασώστες, οι οποίοι επέβαλαν δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η Ελλάδα εξήλθε από το τρίτο οικονομικό πρόγραμμα τον Αύγουστο, έτοιμη να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή, όπως συμβαίνει συνήθως σε κάθε προεκλογική περίοδο. Οι πολιτικοί έχουν σταματήσει σε μεγάλο βαθμό να κατηγορούν τις Βρυξέλλες και φαίνονται πλέον να εστιάζουν σε αυτά που θα μπορούσαν να κάνουν για τους ψηφοφόρους. Η αντιπαράθεση μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού κυβερνώντος κόμματος και της Νέας Δημοκρατίας, της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης που οδηγεί στις δημοσκοπήσεις, είναι έντονη. Αλλά προσφέρει την εντύπωση μιας χώρας που λαχταρά την επιστροφή στην κανονικότητα.
Η βελτίωση της οικονομίας βοηθάει. Το ΑΕΠ της Ελλάδας αναμένεται να καταγράψει ανάπτυξη κατά 2% περίπου φέτος, καθώς οι εξαγωγές αρχίζουν να αυξάνονται. Η ανεργία μειώθηκε τελικά, υποχωρώντας κάτω από το 20% μετά την κορυφή του 30% που έπιασε το 2013. Φυσικά, πολλές εταιρείες παραμένουν απρόθυμες να επενδύσουν λόγω των υψηλών φόρων και του επιδεινούμενου επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Τα επίπεδα της φτώχειας παραμένουν απαράδεκτα. Αλλά υπάρχει ένα ελαφρύ διάλειμμα από τα ατέρμονα δεινά – μερικά αυτοεπιβαλλόμενα – που έπληξαν την ελληνική οικονομία για το μεγαλύτερο μέρος αυτής της δεκαετίας.
Οι δημοσιονομικές προοπτικές της Ελλάδας είναι επίσης φωτεινότερες. Το ελληνικό δημόσιο χρέος εξακολουθεί να κυμαίνεται κοντά στο 180% του ΑΕΠ. Αλλά η χώρα πληροί τους στόχους που απαιτούνται από τους πιστωτές της. Το πρωτογενές πλεόνασμα τους πρώτους 10 μήνες του τρέχοντος έτους ανήλθε σε περίπου 6,5 δισ. ευρώ (7,4 δισ. δολάρια). Αυτό επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποφύγει περισσότερες περικοπές και να αυξήσει τις διακριτικές δαπάνες.
Η πολιτική συζήτηση έχει μετατοπιστεί. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Νέα Δημοκρατία δέχονται τώρα ότι η Ελλάδα χρειάζεται την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων της και των διεθνών επενδυτών. Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο εξακολουθούν να κατηγορούνται για την εμβάθυνση της κρίσης, αλλά αυτό δεν αποτελεί πλέον το επίκεντρο των Ελλήνων πολιτικών. Η προσοχή τους εστιάζεται στις γενικές εκλογές του επόμενου έτους: μια πολιτική μάχη που θα μπορούσε να καθορίσει το οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός που πήγε την Ελλάδα στο χείλος της εξόδου από το ευρώ και στη συνέχεια την έφερε πίσω, πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να βοηθήσουν όσους έμειναν πίσω κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να μειώσει τον εταιρικό φόρο από 29% σε 25% τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αλλά το κύριο ενδιαφέρον του κόμματος είναι αλλού. Επιθυμεί να ενισχύσει τον δημόσιο τομέα με την πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση. Θέλει να αποκαταστήσει τις συλλογικές συμβάσεις των μισθών · και την αύξηση του κατώτατου μισθού, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών.
Οι προτεραιότητες του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, είναι ριζικά διαφορετικές. Ο επιχειρηματίας, που έχει εκπαιδευτεί στο Χάρβαρντ, επιθυμεί περικοπές δαπανών για να τον βοηθήσει να χρηματοδοτήσει μια γενναιόδωρη μείωση φόρου. Θα αναθέσει δημόσιες υπηρεσίες σε εξωτερικούς συνεργάτες, ενώ θα μειώσει τον φόρο των εταιρειών στο 20%. Θέλει επίσης να επανεξετάσει τις συντάξεις, ενισχύοντας τις ιδιωτικές παροχές.
Οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτουν τη Νέα Δημοκρατία ως «νεοφιλελεύθερη» και ανίκανη να επιδιορθώσει τον κουρελιασμένο κοινωνικό ιστό της Ελλάδας. Αλλά έχουν ένα πολύ επιδεικτικό ρεκόρ για να υπερασπιστούν. Η τελευταία ύφεση προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τους ίδιους, καθώς ο Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών της, Γιάνης Βαρουφάκης, επέμειναν να αντιμετωπίσουν τους πιστωτές. Η Ελλάδα έχασε μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ανάκαμψης της Ευρώπης. Η σύγκριση με την Πορτογαλία – η οποία είχε ανάπτυξη περισσότερο από 12 τοις εκατό μεταξύ 2014 και 2017, ενώ η Ελλάδα έμεινε σταθερή – είναι βάναυση.
Οι εγχώριοι επενδυτές είναι απελπισμένοι για αλλαγή. Κάποιοι μετακόμισαν στη Βουλγαρία και την Κύπρο, που έχουν χαμηλότερους φόρους. Άλλοι επισημαίνουν την έλλειψη προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, καθώς και την επίθεση σε ανεξάρτητα ιδρύματα όπως η Τράπεζα της Ελλάδος. Αλλά παρά την ελκυστικότητα της Νέας Δημοκρατίας στις πλουσιότερες τάξεις, το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να αντηχεί στους φτωχούς. Η αρχή της οικονομικής ανάκαμψης θα μπορούσε να βοηθήσει τον Τσίπρα.
Η χώρα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις, οι οποίες θα καταστήσουν τη διακυβέρνηση σκληρή για όποιον πάρει την εξουσία. Σχεδόν το ήμισυ των δανείων στο τραπεζικό σύστημα είναι μη εξυπηρετούμενα, ενώ μετοχές των τραπεζών έχουν χάσει σχεδόν το 50% της αξίας τους φέτος. Η παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση θα μπορούσε να μετατραπεί σε ύφεση από τη στιγμή που θα τεθεί σε ισχύ μια νέα κυβέρνηση. Αυτό θα καθιστούσε πολύ πιο δύσκολο να διατηρηθούν οι δεσμεύσεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα και θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες εντάσεις με την ΕΕ. Η παραγωγικότητα παραμένει πολύ κάτω από τα επίπεδα που βρίσκονταν πριν από την ύφεση, καθώς η φυγή νέων επιστημόνων απορροφά ταλέντα από τη χώρα. Η εγχώρια κατανάλωση παραμένει υποτονική, μετά από τη δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου.
Αλλά τουλάχιστον η Ελλάδα φαίνεται έτοιμη να πάρει πάλι την τύχη της στα χέρια της. Ενώ αυτό δεν θα είναι αρκετό για να πετύχει, τυχόν σημάδια ελπίδας είναι ευπρόσδεκτα».
Πηγή: reporter.gr