Τώρα που έχει φτάσει «η τελευταία ώρα» ήρθε η στιγμή να επικρατήσει η «οικονομική λογική» και η «ανθρωπιά» αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα, υποστηρίζουν με επιστολή τους στους Financial Times 26 επιφανείς οικονομολόγοι, πρώην πρωθυπουργός, βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος και καθηγητές πανεπιστημίων.
Οι 26 υπογράφοντες οι οποίοι είχαν αποστείλει επιστολή στην ίδια βρετανική εφημερίδα τον περασμένο Ιανουάριο καλώντας την «ΕΕ να επωφεληθεί» από την αλλαγή πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, κάνοντας μια «καινούρια αρχή», τονίζουν ότι «το μέλλον της ΕΕ διακυβεύεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών εκ μέρους των δανειστών, οι οποίες αυτή τη στιγμή βρίσκονται κοντά στο αποκορύφωμά τους».
«Προκειμένου να αποφύγουμε την αποτυχία, είναι ανάγκη για υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές» τονίζουν οι υπογράφοντες μεταξύ των οποίων ο βραβευμένος με νόμπελ οικονομολόγος Γιόσεφ Στίγκλιτς, ο Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα» Τομά Πικετί και ο πρώην Ιταλός πρωθυπουργούς Μάσιμο Ντ΄Αλέμα.
Οσο για το ποιες θα πρέπει να είναι αυτές οι υποχωρήσεις, οι 26 αναφέρουν ότι «από την πλευρά της ΕΕ, η υπομονή και η χρηματοδότηση για να προωθηθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και η οικονομική ανάπτυξη και για να διατηρηθεί η ακεραιότητα της Ευρωζώνης» και «από την Ελλάδα,αξιόπιστη δέσμευση στο να δείξει ότι ενώ είναι κατά της λιτότητας, είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων και ότι θέλει να παίξει θετικό ρόλο εντός της ΕΕ».
Σε αυτό το σημείο, οι 26 υπενθυμίζουν ότι στην επιστολή τους στα τέλη του Ιανουαρίου μετά τις ελληνικές εκλογές είχαν αναφέρει ότι πρέπει να αποσυνδεθεί η λιτότητα με τις μεταρρυθμίσεις. Συγκεκριμένα είχαν γράψει: «Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τη λιτότητα από τις μεταρρυθμίσεις, το να καταδικάζει κάποιος τη λιτότητα δεν σημαίνει ότι είναι και κατά των μεταρρυθμίσεων». Κατά τους υπογράφοντες την επιστολή, δυστυχώς, «έξι μήνες μετά, νιώθουμε απογοήτευση, φόβο και κατάπληξη πως η λιτότητα υπονομεύει τις μεταρρυθμίσεις-κλειδιά του ΣΥΡΙΖΑ, πάνω στις οποίες είναι βέβαιο ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές θα είχαν συνεργαστεί με την ελληνική κυβέρνηση: και κυρίως στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς».
«Η λιτότητα μειώνει δραστικά το εισόδημα από τη φορολογική μεταρρύθμιση, και περιορίζει τον χώρο για αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, προκειμένου να καταστεί υπεύθυνη και κοινωνικά επαρκής» συνεχίζουν οι 26 και επισημαίνουν το γεγονός πως απαιτείται συνεχώς από την ελληνική κυβέρνηση να κάνει κι άλλες παραχωρήσεις, «σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την πολιτική στήριξη και κατά συνέπεια, την ικανότητά του να βγάλει εις πέρας ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση».
«Είναι λάθος να ζητάμε από την Ελλάδα να παραμείνει δεσμευμένη σε ένα παλιό πρόγραμμα που έχει αποδεδειγμένα αποτύχει και απορριφθεί από τους Ελληνες ψηφοφόρους και το οποίο πολλοί οικονομολόγοι (συμπεριλαμβανομένων και ημών) πιστεύουν πως ήταν εσφαλμένο εξ αρχής» τονίζουν.
Παράλληλα, επισημαίνουν πως υπάρχει ανάγκη, προκειμένου να μην φτάσουμε στην πτώχευση, για μια μακροπρόθεσμη και συνολική συμφωνία, γράφοντας: «Προφανώς, είναι αναγκαία μια ανανεωμένη και μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους δανειστές, διαφορετικά μια χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη, κάτι που θα επιφέρει κινδύνους στις οικονομίες της Ευρώπης και του κόσμου και ακόμα στο ευρωπαϊκό εγχείρημα που η ευρωζώνη υποτίθεται πως καλείται να ισχυροποιήσει».
Στη συνέχεια, οι 26 οικονομολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και υποστηρίζουν πως «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη ελπίδα για νομιμότητα στην Ελλάδα», καθώς «μια αποτυχία να επιτευχθεί συμβιβασμός θα υπέσκαπτε τη δημοκρατία και θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών περισσότερων ριζοσπαστικών και δυσλειτουργικών προκλήσεων, βαθιά εχθρικών προς την ΕΕ».
Τέλος, υποστηρίζουν ότι αν σημειωνόταν μια δραστική κίνηση στην κατεύθυνση «ενός θετικού προγράμματος για την ανάκαμψη της Ελλάδας (και της ΕΕ ως σύνολο)» με συγκεκριμένη χρηματοδότηση προς τη δημιουργία θέσεων εργασίας και μέτρων που θα επέφεραν ανάπτυξη, «αυτό θα μπορούσε και να μετατρέψει τις οικονομικές επιδόσεις της ΕΕ και να γίνει μια ακόμα πηγή υπερηφάνειας για τους Ευρωπαίους πολίτες».
«Το πώς αντιμετωπίζεται η Ελλάδα θα στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους Ευρωπαίους εταίρους. Οπως με το σχέδιο Μάρσαλ, ας γίνει (το πρόγραμμα για την Ελλάδα) η ελπίδα και όχι η απόγνωση» καταλήγουν.
Οι υπογράφοντες την επιστολή
Καθηγητής Joseph Stiglitz Columbia University, Νικητής βραβείου Νόμπελ
Καθηγητής Thomas Piketty École Normale Supérieure, London School of Economics
Massimo D’Alema Πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Πρόεδρος του FEPS (Foundation of European Progressive Studies)
Καθηγήτρια Stephany Griffith-Jones IPD Columbia University
PΚαθηγήτρια Mary Kaldor London School of Economics
Hilary Wainwright Transnational Institute, Amsterdam
Καθηγητής Marcus Miller Warwick University
Καθηγητής John Grahl Middlesex University, London
Michael Burke Economists Against Austerity
Καθηγητής Panicos Demetriadis University of Leicester
Καθηγητής Trevor Evans Berlin School of Economics and Law
Καθηγητης Jamie Galbraith Dept of Government, University of Texas
Καθηγητής Gustav A Horn Macroeconomic Policy Institute (IMK)
Καθηγητής Andras Inotai Emeritus and πρώην διευθυντής του Institute for World Economics, Budapest
Σερ Richard Jolly Καθηγητής επί τιμή, IDS, Sussex University
Inge Kaul Επίκουρη Καθηγήτρια, Hertie School of Governance, Berlin
Neil MacKinnon VTB Capital
Καθηγητής Jacques Mazier University of Paris
Dr Robin Murray London School of Economics
καθηγητής Jose Antonio Ocampo Columbia University
Καθηγητής Dominique Plihon University of Paris
Avinash Persaud Peterson Institute for International Economics
Καθηγητής Mario Pianta University of Urbino
Helmut Reisen Shifting Wealth Consultancy
Dr Ernst Stetter Γενικός Γραμματέας του FEPS (Foundation fro European Progressive Studies)
καθηγητής Simon Wren-Lewis Merton College Oxford
Πηγή: defencenet.gr
Διαβάστε επίσης:
