Γράφει η δικηγόρος Χρυσούλα Βορδώνη
Η σχέση τράπεζας και δανειολήπτη είναι πολύ ευαίσθητη και η λανθασμένη διαχείριση αυτής συνεπάγεται άσχημα αποτελέσματα για το αδύναμο μέρος της σχέσης που είναι ο δανειολήπτης.
Υπάρχουν αρχές, κανόνες και βέλτιστες πρακτικές που πρέπει να ακολουθηθούν με στόχο είτε την αρχική χορήγηση ενός δανείου είτε την ρύθμιση ή τον οριστικό διακανονισμό οφειλών σε καθυστέρηση, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και ιδιαιτερότητες κάθε δανειολήπτη. Στοιχεία που επειδή ακριβώς ο ίδιος ο δανειολήπτης είτε αγνοεί είτε δεν του επεξηγούνται από το πιστωτικό ίδρυμα, θα πρέπει να έχει μαζί του έναν σύμβουλο νομικό –οικονομικό για να τον καθοδηγήσει, να του αποσαφηνίσει τα ερωτήματα που θα έχει και να του εκθέσει τα οφέλη και τα προτερήματα της κάθε επιλογής του. Ειδικότερα δεν πρέπει σε καμία κίνηση με το πιστωτικό ίδρυμα να απαντά ή να μεταβαίνει σε αυτό αν προηγούμενως δεν έχει μιλήσει με έναν σύμβουλο για τους εξής λόγους:
Αποκλειστικό: Πως ένας "κόκκινος" δανειολήπτης μπορεί να πετύχει διαγραφή των χρεών του
- Η επιλογή σύναψης ενός δανείου (πχ. Κάρτα, καταναλωτικό δάνειο, στεγαστικό) μπορεί να επιφέρει την χρέωση με ποσά πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που πραγματικά χρειάζεται ο καταναλωτής, με αποτέλεσμα να μην μπορεί στην πορεία να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή αυτών.
- Η δανειακή σύμβαση εμπεριέχει όρους δυσνόητους, αναφέρει υποχρεώσεις και δικαιώματα, μιλάει για διάφορους κινδύνους που αναλαμβάνει ο δανειολήπτης, αναφέρει έξοδα που τον επιβαρύνουν σε περίπτωση καθυστέρησης έστω και μιάς δόσης, ενώ δεν απουσιάζουν και οι περιπτώσεις όπου χάνει αρκετά δικαιώματά του είτε συνταγματικά είτε κατοχυρωμένα από άλλους νόμους και εξαναγκάζεται να παραιτηθεί από αυτά.
- Σε κάθε διαπραγμάτευση με την τράπεζα ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει τι τον συμφέρει, ποιες είναι οι εναλλακτικές που μπορεί να ακολουθήσει, αν είναι ξεκάθαρη και διαφανής η συναλλαγή με την τράπεζα ή μήπως υποκρύπτονται επιβαρύνσεις και χρεώσεις που δεν τις καταλαβαίνει.
- Οι λύσεις προς τους δανειολήπτες πρέπει να χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να καλύψει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, στοιχεία που η τράπεζα μπορεί να αποκρύψει, να μην αναγνωρίσει τα κόστη διαβίωσης και να ακολουθήσει μια παρελκυστική τακτική που θα οδηγήσει τελικά στην μη αποπληρωμή του δανείου και στην δήμευση κάθε κινητής ή ακίνητης περιουσίας, στην δέσμευση και κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών.