Άρθρο του φοροτεχνικού Γιάννη Σταματόπουλου
Όσο και να προσπαθούν οι γνωστοί ρήτορες καθημερινά …. , να ωραιοποιήσουν την κατάσταση , τα οικονομικά μεγέθη τους διαψεύδουν συνεχώς .
– Η ανεργία έχει φτάσει στο 26,6% (1.303.884 άνεργοι)
– Πάνω από 500.000 άτομα αμείβονται με 300 ευρώ μηνιαίως (δεν θεωρούνται άνεργοι)
– Τα ληξιπρόθεσμα στην εφορία έφτασαν τα 69.2 δισ. (έχουν διαγράφει και χρέη 803 εκατ. στο 2014) ,μόνο στο 2014 προστέθηκαν 8.7 δις.., Στα ασφαλιστικά ταμεία τα 20 δις..Στις τράπεζες τα 80 δις. Τελικά καταφέραμε εκτός από δημόσιο χρέος να δημιουργήσουμε και μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος.
– Ένας στους δυο δεν μπορεί να πληρώσει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
– Πτώση 4,6% στις εξαγωγές εξαμήνου 2014 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2013 .Καταρρίφτηκε και ο μύθος ότι η μείωση των μισθών (μείωση κατά 41% από το 2009) θα ευνοήσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
– Δημόσιο χρέος 175%, πάνω από 320 δις. (κουρευτήκαν και 105 δις.).
Τελικά μέχρι ποτέ η οικονομία (επιχειρήσεις και πολίτες ) θα πληρώνουν τις αστοχίες και την αναποτελεσματικότητα των αρμοδίων; Υπάρχει ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση η ακολουθούμε απλώς μέτρα εσωτερικής υποτίμησης; Και αν υπάρχει σχέδιο σίγουρα δεν πρέπει να είναι αντίστοιχο του παράλογου και εισπρακτικού φορολογικού σχεδιασμού και του παντελώς αποτυχημένου ΕΝΦΙΑ, γιατί από το 2010 ακούμε για επιτυχημένο πάντα σχέδιο και συνεχώς χειροτερεύουν τα πράγματα. Θα συνεχίσουμε να τρώμε τις σάρκες της οικονομίας με την παράλογη φορολογία ,την ανεργία και τους μισθούς των 300 ευρώ που δημιουργούν παράλληλα και ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία; Με μισθούς 300 ευρώ θα κινηθεί η αγορά, θα πάρει μπροστά η οικονομία και θα υπάρξει ανάπτυξη; (η λέξη ανάπτυξη έχει διαγράφει από όλες τις ομιλίες των αρμοδίων). Θα δημιουργηθεί επιτέλους ένα σταθερό φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον ώστε να έρθουν επενδύσεις; (στο πρώτο οκτάμηνο του 2014 εκδόθηκαν 1465 αποφάσεις και ψηφίστηκαν 50 νόμοι στα φορολογικά, ασφαλιστικά, εργασιακά, αναπτυξιακά κλπ).
Τα παραπάνω αφορούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, γιατί από υποσχέσεις και σενάρια σωτηρίας χορτάσαμε, πλέον οι οικονομικές αντοχές των επιχειρήσεων και πολιτών εξαντλήθηκαν.