Κατά τον κ. Κορκίδη, το συμπέρασμα είναι ότι επί του παρόντος «πρέπει να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, αφού η Ελλάδα κέρδισε τις εντυπώσεις, η Ευρώπη την ουσία της παράτασης, ο Πρωθυπουργός κατάφερε τον επιθυμητό για τη χώρα, εντός Ευρωζώνης συμβιβασμό, ο ΥΠΟΙΚ τη διεθνή δημοσιότητα, οι ελληνικές τράπεζες τη σταθερότητα και η πραγματική οικονομία προσωρινή ανακούφιση και ανάσες για δουλειά».
Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, η διαδικασία επίτευξης ενός αμοιβαίου συμβιβασμού για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, χαρακτηρίζεται από θετικές και αρνητικές παραμέτρους.
Στα θετικά εντάσσονται:
• H δυνατότητα επιστροφής των ελληνικών τραπεζών στο «φθηνό» κανάλι χρηματοδότησης της ΕΚΤ με την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων αντί μέσω του «ακριβού» ELA, καθώς η στήριξη από την ΕΚΤ σημαίνει οικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα.
• Η κατάθεση της λίστας των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και η εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου ελληνικής επιλογής, με τη διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη μετάβασης από το μνημόνιο της τρόικας, σε ένα «νέο ελληνικό πρόγραμμα».
• Η χαλάρωση από τον δημοσιονομικό στόχο του υψηλού πλεονάσματος 3% με μείωση σε 1,5% του ΑΕΠ το 2015, ώστε να προκύψουν 2,5 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την αποκατάσταση της ομαλότητας στη χώρα και την ηρεμία στην αγορά.
Στα αρνητικά κατατάσσονται:
• H επέκταση του τρέχοντος προγράμματος χωρίς επέκταση της χρηματοδότησης με περιορισμό της εκταμίευσης της δόσης των 7,4 δις ευρώ και των 1,9 δισ. από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων της ΕΚΤ μέχρι την ολοκλήρωση της 5ης αξιολόγησης, δημιουργώντας αδυναμία να πληρώσει η Ελλάδα, τα ομόλογα που λήγουν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ύψους 6,7 δις ευρώ.
• Επίσης, είναι πιθανό ότι θα φέρει δυσκολίες το μπλοκάρισμα του κεφαλαιακού αποθέματος των 10,9 δις ευρώ του ΤΧΣ για 4 μήνες στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) στο Λουξεμβούργο· σκοπός είναι να μην χρησιμοποιηθεί αυτό το ποσό για τη διαγραφή «κόκκινων» δανείων, παρά μόνο εάν τα αιτηθούν οι ίδιες οι τράπεζες.
• Η Ελλάδα εισέρχεται σε μία μορφή εντατικής επιτήρησης 120 ημερών για την αποφυγή μονομερών ενεργειών, κυρίως στα εργασιακά, όπως για παράδειγμα οι επαναπροσλήψεις των απολυμένων στο Δημόσιο και η αύξηση του κατώτερου μισθού. Ως εκ τούτου, η συνέχιση της χρηματοδότησης, θα πρέπει να περάσει τελικά μέσα από τον τελευταίο έλεγχο αξιολόγησης του προγράμματος.