Με δεδομένη την αυστηρή μεταμνημονιακή εποπτεία και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα για τις επόμενες δεκαετίες όμως, κυρίως στο δημοσιονομικό πεδίο, ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα ανακτά από την ερχόμενη Δευτέρα την πολιτική και οικονομική της ανεξαρτησία είναι προφανώς εσφαλμένος, σημειώνεται στο δημοσίευμα της Deutsche Welle, ενώ επισημαίνεται πως ο στενότατος κορσές πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι το 2060 δεν αφήνει ουσιαστικά μεγάλα περιθώρια απόκλισης από τις επιταγές των διεθνών πιστωτών.
Όπως προστίθεται, το γεγονός δε ότι τα τελευταία χρόνια δεν αξιοποιήθηκαν στο βαθμό που θα έπρεπε για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, ψαλιδίζει τις όποιες ελπίδες για βελτίωση της κατάστασης στο άμεσο μέλλον.
Με τη θέση αυτή εν γένει συμφωνεί και ο γερμανός χρηματιστής Ντιρκ Μίλερ.
Κληθείς να σχολιάσει κατά πόσον η 20η Αυγούστου είναι ένα σημαντικό ορόσημο για την Ελλάδα που σηματοδοτεί το τέλος της κρίσης και των μνημονίων, ο «Mr. Dax» όπως αποκαλούν στη Γερμανία τον «γκουρού» του γερμανικού χρηματιστηρίου είναι αρκετά επιφυλακτικός:
«Ας πούμε ότι είναι το προσωρινά τελευταίο πακέτο διάσωσης. Να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα τα επόμενα χρόνια. Η κατάσταση για την Ελλάδα δεν έχει αλλάξει επ΄ουδενί. Το χρέος είναι σε επίπεδα ρεκόρ. Η οικονομία βρίσκεται 20% κάτω από τα επίπεδα του 2008. Έκτοτε έχουν αλλάξει όμως σημαντικά οι συνθήκες. Για την Ελλάδα όμως η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά άσχημη. Η ανεργία και ειδικά η νεανική ανεργία είναι δραματικά υψηλή. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον γενικευμένης οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, με τη διεθνή οικονομία να αναπτύσσεται σημαντικά. Για την Ελλάδα όμως δεν διακρίνω κάποια αισθητή βελτίωση της κατάστασης».
Ο γερμανός ειδικός δεν αμφιβάλει ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να αναχρηματοδοτηθεί από τις αγορές μετά τις 20 Αυγούστου. Εντούτοις βάζει έναν σημαντικό αστερίσκο: «Μπορώ να φανταστώ ότι η έξοδος στις αγορές θα λειτουργήσει. Αλλά αν λειτουργήσει, τότε μόνον επειδή οι επενδυτές ποντάρουν στο ότι αν κάτι πάει στραβά, θα υπάρξουν και πάλι τα πακέτα διάσωσης για να τους σώσουν, όπως έγινε και στο παρελθόν. Το ‘φρέσκο' χρήμα που έπαιρνε κάθε φορά η Ελλάδα από τα ταμεία διάσωσης αξιοποιήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του χρέους προς τους ιδιώτες. Ως εκ τούτου αναμένει κανείς ότι έτσι θα είναι και στο μέλλον. Το ρίσκο για τους επενδυτές λοιπόν είναι σχετικά περιορισμένο καθώς μπορεί να στηριχθεί στην ΕΕ, η οποία στην εσχάτη θα παρέμβει εκ νέου».