ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Αυτό το νησί σε 25 χρόνια… δεν θα υπάρχει!

Το μικρό νησί της Ταγγέρης βρίσκεται 12 μίλια από την ακτή της Βιρτζίνια. Πρόκειται για ένα όμορφο, γαλήνιο μέρος με μόνο 600 κατοίκους, που έχουν γεννηθεί και εργάζονται εκεί και που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Όμως, σύντομα, όλα αυτά θ΄ αλλάξουν!

Σε μόλις 25 χρόνια η Ταγγέρη αναμένεται να εξαφανιστεί. Να τη σκεπάσει η θάλασσα. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί, μαζί με τους κατοίκους παρόμοιων παράκτιων πόλεων και νησιών που απειλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, μπορεί να γίνουν οι πρώτοι Αμερικανοί πρόσφυγες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. 

«Δεν θέλω να είμαι η τελευταία γενιά που θα ζήσει εδώ» αναφέρει ένας νεαρός στο  ντοκιμαντέρ  που έφτιαξε για το νησί ο Jeff Leeds Cohn με τον τίτλο «Tangier».

«Είναι σπαρακτικό… ένα μέρος που ονομάζεις σπίτι σου και το αγαπάς τόσο πολύ…»

Τον Σεπτέμβριο του 2017, μετά από ένα μεγάλο ρεπορτάζ που έγινε, για τη μοίρα της Ταγγέρης, στο περιοδικό Nature, ο Ντόλαντ Τραμπ κάλεσε το Δήμαρχο της πόλης, Τζέιμς Έσκριντ, για να τον διαβεβαιώσει ότι "το νησί σας θα είναι εκεί για εκατοντάδες χρόνια κι ακόμα περισσότερο". Ο Μάρτιος του 2019  ήταν η νέα ημερομηνία που ορίστηκε για την κατασκευή έργων που θα βοηθούσαν αυτή την κατάσταση. Αλλά το έργο έχει καθυστερήσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και σύμφωνα με τον Cohn, οι κάτοικοι της πόλης σκέφτονται ότι αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι διαφορετικά. 

"Η πραγματικότητα είναι ότι η Ταγγέρη είναι ένα βήμα πριν την καταστροφή", είπε ο Cohn.

Στη μικρού μήκους ταινία που ακολουθεί, ο Cohn έκανε ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι στους δρόμους της πόλης, περιπλανήθηκε, μίλησε με τους κατοίκους του  νησιού και κάποιες φορές ακολούθησε και κατέγραψε το καθημερινό τους πρόγραμμα…

«Θα ήταν σχεδόν αδύνατο να μετακομίσουμε στην ηπειρωτική χώρα και να ξεκινήσουμε από την αρχή», λέει ένα άλλος κάτοικος της Ταγγέρης στην ταινία. «Το νερό είναι αυτό που γνωρίζουμε. Με αυτό ζούμε όλα τα χρόνια. Όλα αυτά θα εξαφανιστούν. Υπάρχουν φορές που αισθάνομαι ότι αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας».

 

Πηγή: theatlantic.com