Μια γυναίκα η οποία επισκέφθηκε το νοσοκομείο επτά φορές με συγκεχυμένη ομιλία, όπου οι γιατροί έκαναν λόγο για μέθη έπειτα από κατανάλωση αλκοόλ -παρόλο που η ίδια έλεγε ότι δεν είχε πιει-, είχε μια σπάνια πάθηση που έδινε την εντύπωση ότι ήταν μεθυσμένη.
Επί δύο χρόνια η 50χρονη γυναίκα επισκεπτόταν το τμήμα επειγόντων περιστατικών παραπονούμενη για ακραία ημερήσια υπνηλία και προβλήματα άρθρωσης κατά την ομιλία της.
Είχε λάβει αρκετές σειρές αντιβιοτικών για υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος παράλληλα με έναν αναστολέα αντλίας πρωτονίων για να μειώσει την ποσότητα του οξέος στο στομάχι της. Παρότι δεν έπινε αλκοόλ, είχε επίσης αυξημένα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα και στην αναπνοή της.
Τελικά, διαγνώστηκε με «σύνδρομο εντερικής ζύμωσης», μια κατάσταση κατά την οποία μύκητες στο έντερο δημιουργούν αλκοόλ μέσω ζύμωσης.
Οι ερευνητές λένε ότι η ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτό το σύνδρομο -το οποίο έχει κοινωνικές, νομικές και ιατρικές συνέπειες- είναι απαραίτητη για τη σωστή διάγνωση και διαχείριση.
Μετά από κάθε επίσκεψη στο νοσοκομείο, η γυναίκα έπαιρνε εξιτήριο με τη διάγνωση της μέθης από το αλκοόλ, παρά τις αναφορές της για μη κατανάλωση αλκοόλ, κάτι που επιβεβαίωσε η οικογένειά της.
Η ασθενής χρειαζόταν έως και δύο εβδομάδες άδειας από τη δουλειά της μετά από κάθε επεισόδιο και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έτρωγε πολύ λίγο.
Τα συμπτώματά της θα υποχωρούσαν ύστερα από μία έως δύο εβδομάδες, αλλά θα επέστρεφαν κάθε έναν έως δύο μήνες.
Στην τρίτη επίσκεψη, η μητέρα πιστοποιήθηκε ακόμη και βάσει του νόμου περί ψυχικής υγείας, καθώς ο γιατρός είχε ανησυχίες για αυτοπαραμέληση όταν πήρε εξιτήριο πριν από την ψυχιατρική αξιολόγηση.
Ωστόσο, κατά την έβδομη επίσκεψή της ο γιατρός των επειγόντων περιστατικών θεώρησε ότι η διάγνωση ήταν σύνδρομο εντερικής ζύμωσης και, αφού της συνταγογραφήθηκε κάποια φαρμακευτική αγωγή, παραπέμφθηκε σε ειδικό.
Ένας διαιτολόγος πρότεινε μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση ενός μήνα θεραπείας με αντιμυκητιασικό φάρμακο και τη δίαιτα, τα συμπτώματα της γυναίκας υποχώρησαν και δεν εμφανίστηκαν για τέσσερις μήνες.
Η γυναίκα άρχισε σιγά-σιγά να καταναλώνει ξανά υδατάνθρακες, αλλά ύστερα από έναν μήνα είχε επανεμφάνιση συγκεχυμένης ομιλίας και υπνηλίας, η οποία οδήγησε σε πτώση.
Της συνέστησαν να ξαναρχίσει τη δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων, και πάλι και τα συμπτώματά της υποχώρησαν.
Γράφοντας στο Canadian Medical Association Journal, η δρ Rahel Zewude, από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, και οι συν-συγγραφείς της ανέφεραν:
«Το σύνδρομο εντερικής ζύμωσης έχει σημαντικές κοινωνικές, νομικές και ιατρικές συνέπειες για τους ασθενείς και τους αγαπημένους τους.
Η ασθενής μας είχε αρκετές επισκέψεις (τμήμα επειγόντων περιστατικών), αξιολογήθηκε από παθολόγους και ψυχιάτρους και πιστοποιήθηκε σύμφωνα με τον νόμο περί ψυχικής υγείας πριν λάβει τη διάγνωση του συνδρόμου εντερικής ζύμωσης, ενισχύοντας τον τρόπο με τον οποίο η συνειδητοποίηση αυτού του συνδρόμου είναι απαραίτητη για την κλινική διάγνωση και διαχείρισή του».