Ένας Γάλλος αρτοποιός αποφάσισε να πουλήσει την επιχείρησή του σε έναν άστεγο για μόλις ένα ευρώ. Ωστόσο, έχει λόγο να είναι ευγνώμων στο νέο ιδιοκτήτη.
Ο Γάλλος φούρναρης Μισέλ Φλαμάντ ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο με ψωμί – χρωστάει τη ζωή του δε έναν άστεγο άνδρα που ικέτευε για ψίχουλα έξω από το αρτοποιείο του.
Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του, ο Φλαμάντ πούλησε την επιχείρησή του που βρίσκεται στην ανατολική πόλη Ντολ στον Τζερόμ Ακάντ έναντι του συμβολικού ποσού του ενός ευρώ.
Ο παχύσαρκος Φλαμάντ, που φορά ένα λεπτό μπλουζάκι και σορτς για να αντέξει στη θερμότητα που παράγουν οι φούρνοι του, λέει πως είχε πάντα μεγάλη καρδιά. Στην πραγματικότητα, πολύ πριν τη μοιραία ημέρα του Δεκεμβρίου, όπου παραλίγο να πεθάνει από δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα , καλημέριζε τον Ακάντ κάθε πρωί με ένα φλιτζάνι καφέ και ένα κρουασάν.
«Αν ο Τζερόμ δεν είχε εμφανιστεί εκείνη την ημέρα, θα είχα πεθάνει» είπε ο 62χρονος Φλαμάντ, εξιστορώντας πώς άρχισε η διαρροή του άοσμου θανατηφόρου αερίου από έναν ελαττωματικό φούρνο.
Όταν ο Ακάντ παρατήρησε πως ο Φλαμάντ άρχισε να βήχει έντονα, κάλεσε αμέσως τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Η δηλητηρίαση οδήγησε τον Φλαμάντ στο νοσοκομείο όπου και παρέμεινε επί 12 ημέρες.
Όταν επέστρεψε, πρόσφερε στον 37χρονο Ακάντ μια δουλειά μερικής απασχόλησης. Σύντομα συνειδητοποίησε πόσο καλά τα πήγαινε ο γεμάτος τατουάζ, με μαλλιά ράστα άστεγος άνδρας.
«Και να σκεφτεί κανείς πως είμαι απαιτητικός. Η δουλειά πρέπει να γίνει όπως λέω εγώ και έτσι έχουν τα πράγματα» δήλωσε ο Φλαμάντ. Πρόσθεσε πως του αρέσει να διδάσκει σε ανθρώπους όπως ο Ακάντ που είναι «αρκετά έξυπνοι για να ακούσουν τις συμβουλές μου». Ο φλύαρος παριζιάνος δήλωσε πως ως παιδί ήθελε να γίνει οδηγός φορτηγού. Αλλά ο πατέρας του τον έβαλε να δουλέψει στην οικογενειακή επιχείρηση από την ηλικία των 14 ετών και η δουλειά του άρεσε.
«Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα»
Ο Φλαμάντ έχει τρεις κόρες που δεν ενδιαφέρονται όμως να αναλάβουν την επιχείρηση. Μάλιστα προσπαθούσε επί δύο χρόνια να πουλήσει το αρτοποιείο του. Στο τέλος όμως πούλησε την επιχείρηση στον Ακάντ για το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ.
«Τι είναι πιο σημαντικό, τα χρήματα ή η ζωή; Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα. Δεν είμαι πλούσιος αλλά δεν με πειράζει. Θέλω να νιώσω ελεύθερος. Θέλω να ηρεμήσω λίγο τώρα. Κι επίσης, ήταν κάτι που έκανε τον Ακάντ τόσο χαρούμενο».
Ο Φλαμάντ έχει πάρει υπό την προστασία του τον Ακάντ μέχρι τον Σεπτέμβριο όπου και θα συνταξιοδοτηθεί και θα του παραδώσει τα κλειδιά.