Ένα πελώριο, ανεξήγητο αντικείμενο εντοπίστηκε στον Γαλαξία μας προκαλώντας προβληματισμό στους επιστήμονες που μελετούν το σύμπαν.
Το αντικείμενο είναι πιθανότατα ο πιο ογκώδης αστέρας νετρονίων που έχει παρατηρηθεί ποτέ ή η λιγότερο ογκώδης μαύρη τρύπα που έχει βρεθεί, πιστεύουν οι ερευνητές. Όπως και να έχει, θα σπάσει τα ρεκόρ και θα προκαλέσει την κατανόησή μας για το σύμπαν, όπως μεταδίδει ο Independent.
Όταν ένας αστέρας νετρονίων αποκτήσει υπερβολική μάζα, συνήθως με τη συνένωσή του με ένα άλλο αστέρι, καταρρέει. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει μετά από αυτό, αλλά πιστεύεται ότι μετατρέπονται σε μαύρες τρύπες.
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι αστέρες νετρονίων πρέπει να έχουν 2,2 φορές τη μάζα του Ήλιου. Οι μαύρες τρύπες που ακολουθούν είναι πολύ μεγαλύτερες, με περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο.
Το κενό που μεσολαβεί είναι γνωστό ως «κενό μάζας των μαύρων τρυπών». Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς ποια αντικείμενα θα μπορούσαν να καλύψουν αυτό το κενό.
Το νεοανακαλυφθέν αντικείμενο φαίνεται να βρίσκεται στο χαμηλότερο άκρο του χάσματος, με περίπου 2,1-2,7 ηλιακές μάζες. Επομένως, οι αστρονόμοι δυσκολεύονται να μάθουν τι είναι – αλλά ελπίζουν ότι ό,τι κι αν είναι θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο για την κατανόηση αυτού του μυστηριώδους χάσματος.
«Οποιαδήποτε πιθανότητα για τη φύση του συνοδού είναι συναρπαστική», δήλωσε ο Ben Stappers, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. «Ένα σύστημα πάλσαρ-μαύρης τρύπας θα αποτελέσει σημαντικό στόχο για τον έλεγχο των θεωριών της βαρύτητας και ένα βαρύ άστρο νετρονίων θα προσφέρει νέες γνώσεις στην πυρηνική φυσική σε πολύ υψηλές πυκνότητες».
Πού εντοπίστηκε το άγνωστο αντικείμενο
Το αντικείμενο βρέθηκε σε τροχιά γύρω από ένα ταχύτατα περιστρεφόμενο πάλσαρ, περίπου 40.000 έτη φωτός μακριά, ανάμεσα σε ένα πυκνό σύνολο αστέρων. Οι αστρονόμοι μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν τη ρυθμική περιστροφή για να κατανοήσουν το αντικείμενο.
Το βρήκαν χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT, στη Νότια Αφρική. Το παρατήρησαν κατά τη διάρκεια της μελέτης του NGC 1851, ενός σμήνους παλαιών άστρων που είναι τόσο σφιχτά στοιβαγμένα μεταξύ τους που αλληλεπιδρούν και μερικές φορές συγκρούονται.
Εντόπισαν παλμούς από ένα από τα αστέρια και διαπίστωσαν ότι πρόκειται για ραδιοπαλμικό αστέρι, το οποίο περιστρέφεται και εκπέμπει ακτίνες ραδιοφωτός μέσα στο σύμπαν καθώς το κάνει. Αυτός ο χτύπος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μετρηθεί με ακρίβεια πόσο γρήγορα περιστρέφεται, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταλάβουμε πού βρίσκεται.
Αυτό τους επέτρεψε να συνειδητοποιήσουν ότι το αντικείμενο που περιφερόταν σε τροχιά μαζί με το πάλσαρ δεν ήταν απλώς ένα συνηθισμένο αστέρι, αλλά τα εξαιρετικά πυκνά απομεινάρια ενός καταρρεύσαντος αστέρα. Μπόρεσαν να μετρήσουν τη μάζα του και διαπίστωσαν ότι βρισκόταν σε αυτό το μυστηριώδες κενό.
«Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα με αυτό το σύστημα», δήλωσε η Arunima Dutta, από το Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Max Planck.